Alle inzendingen over vastigheid in gevoel

Ze danste close met iedereen, zonder lust, zonder gevoel.. Buiten kwam ze de verkeerde tegen. Hij wou haar, ook al zei ze nee.. Ze schreeuwde maar ze was te laat, Hij had haar, en hij nam haar mee.. Ze was nog jong en wild, nog niet toe aan vastigheid.. Ze genoot nog van het leven, maar is nu alles kwijt..…

Zij pakt de dingen in zacht papier vanwege breekbaarheid en houdbaarheid zij wil schoonheid bewaren Vermoeden dat niets blijft en vloeibaarheid naar vastigheid verlangt als magma om ook eens het licht te zien Zij laat zich merken in haar strelen met vinger, mond en voet en eigenlijk met elk gevoelig plekje van haar zijn…

Wanneer ik me verloren voel van zekerheid verlaten dan ga ik naar het restaurantje bij me op de hoek. Marie maakt daar haar kipragout gerold in pannenkoek en tapt er pullen schuimend bier die losjes laten praten. Zij schuifelt in haar keukentje rondom de hete platen en veegt er met een vette vale draadversleten doek de resten van de borden door…

kijk genietend hemelhoog zie vastigheid luchtig vluchtig vervliegen lazuren windstreken aquarelleren nieuwe wolken…

Voor ieder van ons een weg naar wat onmogelijk lijkt een verre top, daarachter het Beloofde Land, dat lokt met vruchtbaarheid, omdat er water stroomt van noord naar zuid, van hoog naar laag Hoe men de vaste vorm verliest verdampt, nieuwe vastigheid vindt…

ben onkruid niet eens een plant toch bloei ik zijn mijn wortels navenant ik ken de grond nooit vastigheid vocht en stenen daar beneden toch bloei ik ongelijke delen in unieke pracht kom maar zon jouw lichte handen branden kracht…

Een nieuw geluid, een andere premier Politici die vóór een Brexit waren Verlangden geenszins deze klus te klaren Naar Downing Street verhuisde pijlsnel May Om aan het volk toch vastigheid te tonen Mag mouser Larry fijn daar blijven wonen!…

een soort wippen soms hang je d’andere kant was zwaarder soms val je d’ander stapte er van af verend wip kippen ‘t echte werk alles in eigen hand los van keurmerk gezien een mevrouw handjes los schokdempers valbrekers toch vrij gevallen jong nog altijd alleen gebleven…

nog kranig zit hij daar de armen strak over elkaar de rug gerecht zijn woord is minder wet de klanken warmer het schalks lachen tussen wijsheid en gebed maar steeds vaker kijkt hij weg met verre blik alsof hij tijdelijk niet echt meer bij ons is zijn handen zoeken dan herinnering in greep op vastigheid wij helpen want wij willen…

We leven wel in uiterst vreemde tijden, Want alles lijkt heel anders dan voordien, We moeten elke vastigheid herzien, En mogelijk een nieuw geloof belijden. Ik weet niet meer wat ik nog moet beginnen; Straks stroomt bij Lobith níets ons land meer binnen.…

Het anker geeft op zee vastigheid Wanneer er zware stormen woeden Kan het anker het schip behoeden Voor alle tijden is het een veiligheid. God wil voor ons een anker zijn Hij houdt ons stevig vast in Zijn hand En brengt ons op een veilig strand Hij verlost ons van angsten en pijn.…

een vaste toekomst aangenomen op de arbeids - markt met een ster toch maar naar zweden drie maanden op winterrust met meditatie verveelde aandacht de hele tijd wegkijkend het leeftijdsverschil referendaris of eindigen als griffier met een gravure terug naar polare waar dromen als goudklompen staan opgestapeld…

Probleem voor Gluten naar men weet is dat lang niet ieder van ze eet Waar zij hangt plakt of klit in tijd ligt aan haar beklev’rige vastigheid d'al dan niet gemankeerde snelheid waarmee zij door ‘t darmkanaal glijdt Hoe snel rank of teer kan ik u dus niet raden maar een Glutentje meer is nimmer te versmaden…

Wil dat rechts extreem gespuis terug naar vastigheid op aarde met onze vaderlandse taal uitgesproken op het werk en thuis wordt dat kiezen uit twee waarden nu ook spelexperts zeggen te blijven gokken als zij Nederlands schrijven alfabeet of neanderthaal Met Belgen die naar de scores tonen winnen of meedoen voor spek en bonen…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Zonder vastigheid lijken dagen op elkaar de laatste weken Soms weet je niet meer welke dag het ook weer is je mist van alles maar dan denk je weer wat ben ik toch een zeikerd gezond en zeurend terwijl elke dag duizenden mensen doodgaan of erg ziek worden de tijd van afstand zal nog wel even blijven ongewoon gewoon…

Als de vastigheid zich loslaat op mijn lippen kussend brandt dan verwaarloos ik de perfectie om randen kartels te geven. Scheermesje met warm water verlost bloed met snijdende pijn het vervullen van de leegte laat mijn hart sneller tikken.…

Ondanks de TOMTOM, zoek ik me verloren, ondanks de route beschrijving rijd ik fout, de uitgestippelde route uit het hoofd geleerd, heeft zich in mijn kop omgekeerd. En wat ik ook doe, of wat ik ook nalaat, ik ben de weg kwijt, vandaar dat ik het blad maar omsla!…

Ik zie een prachtig gedekte tafel en krijg de neiging om alles omver te werpen Stilletjes trek ik mijn schoenen uit en klim op tafel, mijn rok omhoog Zachtjes tik ik met mijn tenen tegen het eerste glas het rinkelt zacht, en dan ga ik los Met elegantie wip ik ze eraf en dan krijg ik het te pakken ik schop ze eraf als een voetbal maar met gevoel…

Tranen rolden vanmorgen: “Stel dat het Uw kinderen zijn.” Ja, stel dat het mijn kinderen zijn. Grote bruine ogen, die verbaasd de wereld in zien. In wat voor wereld worden ze geboren, heen en weer gesmeten. Hen wordt niets gevraagd. Beslissingen van mensen zonder honger. Gierig om elk stukje brood. Vondel beschreef het al: “Wat kan de…

Alles stroomt, een komen en gaan van mogelijkheden Overal waaien vlaggen maar ik steek geen masten van vastigheid om mij heen Mijn werk en mijn relaties zijn vloeibaar, mijn lot ligt niet in mijn handen ook niet in de lijnen die waarzeggers lezen Plezier voor mijzelf idealisme voor allen tussen de flippers en de façades van de dag en…

Ik versteen geleidelijk tot vastigheid Langzaam wordt mijn duurzaamheid ervaring Alles wordt geheel veranderd door de tijd Een ook mij bedreigende verjaring Ik zie het zuchten van de grote aarde En bloemen buigen door de zonnestralen Ook hoe een continent gewoon verjaarde Alsof de eeuwen waren als kwartalen Bomen haastigen zich naar verheven…

Hopelijk snap je mijn zinnen, wat ik zeg wat ik bedoel Ik kan niets anders zeggen, zo is mijn kwetsbare gevoel..…

Het houtje drijft op de zee het kleine houtje op de grote zee het voelt zich erg eenzaam Eerst leek dat drijven wel wat zo afwisselend en tegelijk zo wijd maar op den duur wil je toch meer vastigheid en er is ook helemaal geen conversatie Je komt bijna nooit een ander houtje tegen en de zee geeft helemaal niets om je De…

de windvlaag van de tijd doet mij en jou beseffen dat wij met alle streven naar geluk en ondanks vaste tred zó kwetsbaar zijn voor dreigend onheil de rode draad door ons zo achteloos geworpen die je bij 't ruwe weer vertrouwen geven moet blijkt vaak en eens te meer slechts uitgetekend in ons hoofd en vastigheden als een huis zo…

Wijsheid het weten van wat was, er altijd is en nooit verdwijnt het straalt van binnen zal nooit verwelken hetgeen er eerder was dan het weten wordt aanschouwd door wie liefheeft begeert, reeds voor het wordt gevonden. ... Het hart heeft bekend doe geen moeite je vindt de plek daar, waar alles samenvalt.…

van de 2e Kamer Ik gun het ook zijn partij de PVV Met als enig lid, de heer Geert Wilders Al 18 jaar bedreigd Al 18 jaar beveiligd Met nu 17 kamer zetels Maar uitgesloten van deelname aan ‘n kabinet Bijna ingesloten in een cordon sanitair Daarom gun ik dit de heer Martin Bosma wel Omdat hij onafhankelijk kan zijn in die rol En heel veel gevoel…

Neen juist door verscheidenheid ontstaat intrinsieke eigenheid, herkenbaarheid, dierbaarheid, respectvolle verbondenheid en gefundeerde vastigheid. Zodoende lossen zij alles op!…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

Alleen ik ben degene die bij dit onheilspellende gevoel is blijven steken.…