Alle inzendingen over vlegel

'We schelen een letter slechts,' zeiden een vlegel en vleugel uit Leiden, waarna het verschil werd verkleind tot nihil. 'We zijn vlerken,' verklaarden ze beiden.…

Klik klak klok Tik tak tok Klinken de Vlegels; Kloppen de Dansende Schoof in de Schuur; Zingt er het Hout en weer- Klinken de Tegels; Dorsen de Boeren er Uren aan Uur.…

soms eenzaam en zo verloren sta je daar niemand die het ziet tussen bomen onder bladeren verscholen een echte vlegel kom maar uit ik heb je gezien bijzonder rijk bloeiende * Salomonszegel *…

In Veghel kruipen vlegels uit hun schulp Geanimeerd om daar hard aan te vallen En defibrillatoren te verknallen Een aderlating voor de eerste hulp Zo´n ding is voor die jongens overbodig Als je geen hart hebt, heb je dat niet nodig…

De dag voor schelmen, vlerken, snoodaards, vlegels En bent u dan nog niet genoeg gekist Bestaat het speedsonnet uit zeven regels…

De vlegel van het dorp was op pad met een dodelijk rietje in zijn hand Op zoek naar een kikker of een pad tussen het hoge riet aan de waterkant Het slachtoffer zette het op een gillen, de dader vulde zijn longen met lucht. En met een rietje tussen de kikkerbillen slaakte de kikker z’n laatste zucht.…

Helaas was een vleugel uit Vorden z'n u kwijtgeraakt en hij morde: ' 't Kan niet door de beugel: ik was ooit een vleugel, maar ben nu een vlegel geworden!' Hij dacht: 'Dit verandert m'n leven!' Het zoeken bleek ondanks z'n streven een nutteloos werk. Vroeger was-ie een vlerk, wat-ie na het verlies is gebleven.…

zijn kauwgom net achter de deur van het toilet geplakt want het past echt niet voor een virtuoos met een das gelukkig mocht gel nog wel intelligent klemt hij de partituur tussen mouw en revers van zijn iets te grote jas het publiek klapt en hij lacht zijn ontbrekende melktanden bloot kleine vlegel, grote vleugel…

hier wordt gedanst hier wordt gesjanst maar wel naar eigen regels hier duldt men geen vlegels die knuppelen in het hoenderhok dan gooit men de deur dicht kippen vluchten in tomen naar hun stok voor vreemde vogels nog niet gezwicht een ei leggen wil nog niet zeggen dat je kan broeden kakelend wil men hier verhoeden doch deze snoeshaan…

lange stroken vel over uitgebloosde kaken ze maalt het leven tussen haar afgebeten kaken en maalt niet om de spuug die sporen trekt naar d'r behaarde kin de veranda kraakt in dezelfde oude voegen wanneer ze opstaat en fel haar vuist de lucht in gooit geen vlegels in haar hof ook niet vandaag oma doet niet altijd een tukje na de noen…

Tractorparkeerplaats boerenbonte discodreun bonkende vlegels. Melkmuilenhangplek uierparade flaneert hooiberg doorploegen. Ogen op steeltjes beloeren stadse hoeren in flitscabrio’s. Zaterdagavond flink doorakkeren in de comazuipketen. Dronken in de nacht buiten voor de kroeg iemand een hengst verkopen.…

Het jeugdig paar dat stiekem danst, wordt betrapt door een jonge vlegel terwijl ochtendlicht op tegels glanst. Littekens door krassen van stoelen. Het marmer versleten en grauw. Hij zal het nog lang moeten voelen, het drukke geren, zo hard en zo rauw. Al zullen ze hem nog jaren vertrappen, een gedachte dooft veel van de pijn.…

Op de rand van elke regel puzzel ik mijzelf tot rijm met de branie van een vlegel die een hekel heeft aan slijm bang dat iemand mij zal raken wikkel ik mijn zilte ziel in een ondoorzichtig laken met de geur van sex-appeal vrouwen spelen in mijn leven met de olie op mijn vuur in plaats dat ze liefde geven maken ze mijn druiven…

aan mij hangt heb ik geen nut en word ik omgehakt de woeste golven van de zee brullen mij toe: laat je door ons omarmen we zijn al leeggevist voed jij ons met je lichaam de dag is niet veel lichter dan de nacht we leven als de dieren in de bio-industrie geoormerkt en geketend door amorele ledenpoppen waaraan wordt getrokken door een vlegel…

krijste hij zelf nu bedreven schoof het raampje langzaam dicht en trok de ijsbel in zijn gaan Het waren strontverwende vlegels ting - ting - ting ik kom eraan !…

Zijn ijskonijn wilde niet ontdooien, dus toonde deze charmante vlegel, aan andere dames zijn ijspegel, om toch nog wat aan te kunnen klooien. Bij menig dame kon hij het ijs breken. Zo heeft hij een scheve schaats gereden, is in het verkeerde bed gegleden, en dat voelde als een warme deken.…

Een dobberende ziel ben ik geheel Losgeweekt van het impertinente Vlegelige jagen op een lustpriëel In het seizoen der doldrieste lente Met winter's intrede vergeleken En door het beleg van de verstreken tijd Lijkt mijn missie voorgoed te verbleken Raakte ik mijn haar aan de jonkheid kwijt Of ik het spel nu wel of niet meespeel En de…

Een vlegel sloeg hem in`t gelaat…

wie weet niet van tribadie ouder dan dijken of delfts blauw oerhollands wat een traditie heet in namibië nedertaliger nog gewoon koekstamp en giggel prachtig mooi evenzogoed toch je denkt koffie postzegel grinnik vrouw vlegel medicijnvrouwe bericht ook uit afrika wij waren heel voorlijk altijd al in spin hij ging en gaat onze bocht in…

weet wat je te wachten staat in je gouden kleur als straks den hoveknechten komt en hij beziet je schone are dan snelt hij heen en gaat terstond zijne sikkel haren als ge dan gevallen zijt gebaart ligt op den din dan slaat de boer zijn vlegelke op jouwe kopkens in daar ligt ge dan te kreunen het boerke sterk en groot laat zijne vlegel…

In - door Spartaanse training - topconditie Legt zij tweehonderd meter af in stijl, Waarna een persmuskiet met botte bijl Een rol vertolkt als lid der Inquisitie. Als nummer twee krijgt zij een kruisverhoor, In vredesnaam, waar doet zij het nog voor.…

Ach mijn schatteke mijn blommeke jij speelt zo lief het zonneke deelt liedjes uit aan vreemden leeft je leven vervolmaakt tussen vier lijnen van de tegels waar je staartjes zijn als vlegels en je ogen dondersteentjes waar je moeder over waakt Ach mijn zoeteke mijn polleke je rent je lieve bolleke met een glunder door de wind…

Het ritme van de slaande vlegels dorst het graan ja klopt het koren vrij van kaf de zwoegers zwaaien zweten op dan af weer op weer af tot lost de zemelkorst het overbodig afval moet geschorst geschopt in vuur verbrand ja afgeschaft ruw op de harde dorsvloer afgestraft met slaande stoten dansend op de horst in diepe grond van je bestaan…

In de wanorde der vlegels verstoren zij de regels. Ondanks 'n helpende hand en bezwerende gesprekken, worden zij begeleid naar confronterende vertrekken. En gedwongen met gekluisterde handen, worden zij deelgenoot van ontluisterde banden. En ondanks hun plichten en rechten, is er 'n weifeling tussen zwichten of vechten.…

bandiet, geteisem, lamstraal, schobbejak gepeupel, doerak, gluiperd, boerenpummel stuk onverlaat, kwajongen, mafkees, lummel jij klojo, vlegel, vlerk en labbekak geboefte, laaienlichter, klotenklapper ellendeling, rapaille, uilenbal gehaktbal, flapdrol, plurk, schavuit en kwal kwajongen, schijtluis, knuppel, oelewapper jandoedel, kwibus,…

Een vlegel om op kruimels te trakteren en zeker geen recordverbeteraar Een hagellading lood is even zwaar. Maar wie zou ooit zo'n beestje liquideren? Hij heeft zijn toekomst roekeloos vergooid en even met wat domino's gestrooid. Was ik zo'n stenenbouwer, ik vergaf je. Aan 't schieten van de mus wijd ik geen woord.…

In de Heijermansstraat Waar we door een corporatie uitgebaat Iets op drieëntwintig hadden gehuurd In een rijtjeshuizenbuurt Leerde het leven mij zijn regels Tussen de plebejers en de vlegels Zoals dat je bang moest zijn als de moord Voor Jantje Smit en Jan van Noord En er was de gepensioneerde madam Die je glimlachend tegemoet kwam Met…

Barbara, ooit steun en toeverlaat De patrones van 't proletariaat Wie op haar hulp kon rekenen en raad Vond medestanders tegen al het kwaad Een bonte stoet van outsiders verslaafd Aan gokken, drank en vrouwen, veelgeplaagd Edoch, hoe zonderling, nooit werd gevraagd - Neen, nimmer had het Barbara behaagd - Wie van de vlegels vrouwvolk…

.' De boeren vlogen heen vol wrok, Met vlegel, kluppel, vork en stok, En - niemand was in nood. Nu lachte deze loze guit De goede lieden schatrend uit; 'De wolf was als een reus Zo groot' riep hij. In 't henen gaan Viel hun zijn spotzucht nog eens aan, En zette een lange neus. Hij gilde 's anderdaags al weer: 'De wolf!…

Met z'n armen, taai lijk vlegels, wonk de smid op hen en stond, vaste, vóór z'n stalen aambeeld, lijk genageld aan de grond. In z'n vuisten, zat 'n tange, die 'n gloeiend ijzer greep en het, lijk 'n rode kreefte, tussen heure benen neep.…