inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.872):

Tegelvloer

Een kinderhand op een oude vloer.
Het jeugdig paar dat stiekem danst,
wordt betrapt door een jonge vlegel
terwijl ochtendlicht op tegels glanst.

Littekens door krassen van stoelen.
Het marmer versleten en grauw.
Hij zal het nog lang moeten voelen,
het drukke geren, zo hard en zo rauw.

Al zullen ze hem nog jaren vertrappen,
een gedachte dooft veel van de pijn.
Zullen de zolen die op hem stappen
er over honderd jaar ook nog zijn?

Schrijver: Ray Bosi, 4 september 2009


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 221

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)