Alle inzendingen over vlucht hij naar Mei

Mijn liefste herinner je, het steile pad naar Kathmandu? Onze rugzakken droegen zwaar, onze voeten sleepten moe. Links, de afschrikkende eeuwende Himalaya piek. Rechts, bodemloos de groene jambalaya diepte. We zochten vrede bij Boeddha en menig slinkse goeroe. Mijn liefste herinner je, de schaduwloze brandende zon, kwellende lege veldflessen…

(hommage aan Kees Stip) Een kauw, woonachtig nabij Dronten, vloog onophoudelijk in de rondte en kraste, vogelvrij wiekend: “Geniet het mooie mei-weekend zoals ik doe in hoge vlucht: de kauw is nog niet uit de lucht!”…

voor Milo 6 mei 2019 + voor wie zwerft in oneindigheid onhoorbaar in de gesloten nacht voor wie alles te veel is en voor het laatste leven vlucht voor wie het hart leeg blijft de ziel het licht niet vinden kan voor wie de stilte het zeerst doet is de lucht het ijlst het is de kreet van de broze gekooide vogel voor wie…

Ene Willem Alexander Kreeg als cadeau, deze scafander. Het is dit apparaat Dat je onderduiken laat Als bekende vaderlander. Je kan hem ook perfect gebruiken Als het ruikt en je het niet wil ruiken.…

Vandaag vier ik feest van bevrijding, opgelucht ik ben blij, ben niet meer op de vlucht. Vandaag ben ik bevrijd, ik mag zeggen wat ik wil, ik mag roepen schreeuwen, schrijven want eens was het stil. Daarom vier ik feest op deze dag in mei, want ik ben bevrijd, ik ben vrij!…

Zachte geur van bloemen De wilde wingerd komt dichterbij Dit verlangen kan ik niet benoemen Dit lege mijmeren in mei Liefde lijkt geen uitdaging meer Hoewel ze dat nog is Ik spiegel mezelf zoveel voor Uit angst voor eenzaam gemis Te chaotisch voor verbintenis Maar niet weer een vlucht In de prilheid reeds ergernis Weer maak ik van liefde…

Nu is het nestje warm bereid het blanke lichte zachte nestje, 'n stuk van buurvrouw en van 't bestje van tante en die overmeid. Strikjes, lintjes, zachte wolletjes liggen knus en dottig dolletjes in het witte zijden mandje, 't mandje met het witte kantje. Wat al hemdkens, wat al broeken al die zachte luierdoeken, wat al lichts…

Vandaag kom ik thuis van een zeer korte reis die steeds langer duurde en gepaard ging met gekrijs.. Maar ik heb de hemel eventjes gezien alleen geen sterren..ik wist niet dat zij al naar mij lonkten, van verre... Straks zal ik arriveren, alleen.. zonder indentiteit, zonder bagage ik ben niet wie ik ben, ik ben verloren in ravage.…

zoals het wit steeds feller wordt als zonlicht ongehinderd straalt kleine vogels overvliegen, tot hun vlucht de tijd inhaalt en onderin het gras bloeit mei al in de kleinste bloemen, wit- dat goud en geel omrandt haar kleine hand plukt immer weer het beste van de overkant zo doet het minder zeer…

Het paardje reed zo klinkend met hoeven tinkellinkend al op de klinkerdijk. Zij droegen róse hoedjes op roodgeverfde snoetjes en voeren langs de dijk. De sleepman had een zweepje, slap, en zweepte 'hurt' bij elke stap van 't paardje op de dijk. Zij hadden gouden zon gehuurd, en 't tuigje was zo blank geschuurd dat voerde over de…

Toen klopte aan de kamerwand een schuchter ijle zwarte hand 'waak op! ik ben 't! de Nood!' Ik zei, ik ken u al zo wel gij met uw grauwe zwarte vel, hoe? heb ik u genood? 'k Heb lang gewerkt, ben moegeslaafd, wens nu dat rust mijn lijf wat laaft, hoe stoort gij mij zo snood? 'Gij hebt mij niet genodigd niet maar ik heb u…

De avond was gerezen, de dag zacht uitgegaan, de maan, heel bleek van wezen, kwam hoog, omhoge staan. Veel vreemde witte dampen die waasden alles weg, alleen matgoud van lampen glom, boven zwarte heg. Daar zong een teder meiske met kindje aan haar hand, een zacht en teder wijske door 't witte avondland. De zwarte en witte…

De koe die schurkte laag haar kop de gouden zonne scheen erop en op het zwart en witte vel en op de lichtglanzende bel, die rinkte, die rinkte zo fijn. Het dorp was naar de mis gegaan; het meisje liep maar zoetjes aan door 't groene pad langs 't korenland en voerde 't koetje aan haar hand. Het koetje trad maar lijzig aan en…

als wij dan toch vandaag stilstaan bij de velen die vielen door oorlog en terreur door aanslag en geweld in de jaren net of lang geleden laten wij dan ook even maar naar onszelf kijken opdat wij zien hoe onverdraagzaam jegens anders zijn wij ons zelf gedragen als wij dan toch vandaag stilstaan bij de velen die vielen om betekenisloze…

Als je de ogen sluit beademt je buik het warme ei en verdwijnt het ‘gemier’ in een zachte gloed van een avond in mei. Alle ‘ikken’ vluchten in de plexus solaris feilloos naar hun begrafenis.…

Hij is in 't midden van de mei Geboren en een dichter zei: Dit is een kind dat zingen zal, Dat de mensen 't horen óveral; 0, wat een zeldzaam mei-geval: Hij is in 't midden van de mei Geboren.…

Aan flarden geschoten humaniteit, Mens die zijn naam dreigt Te verliezen aan zijn eigen onmacht, Niet in staat zich te verweren Tegen het kwaad dat alles in Zijn vaart meeneemt, hartstochtelijk Op weg naar de hel - Met in het achterhoofd nog Een paar laatste flarden hemel, Waarnaar hij wanhopig op zoek is Om te redden wat er te redden…

, vlucht, vlucht ...…

Een lied voor de vlucht van de arend Een blik gericht op het gebergte. Aarzelend wild benauwd, reiken zijn vleugels omhoog; happend naar zuurstofrijke lucht; verstikt in zijn voorbij gevlogen vriend. De zon bij dag, de maan bij nacht, wachten dragen hem het witte licht. Hopen op bescherming.…

zo'n balkenende op z'n gemak van de hak op de tak bij de haard in Beetsterzwaag buiten waait de wind alles komt los ijs breekt met woelige gebaren de gulle lach zonder bedaren zoals bij matthijs met grote tranen z'n dochtertje de hele klas och arme arme woutertje bos verkiezingen al verloren lauswolt gorter zonne-gloren…

Het is de laatste dag in mei 2011. Zegt de een: ’Er waren niet veel zonnige dagen in mei’. Zegt de ander: ‘Tot nu toe nog niet!’…

Ik zit hier wel wat bang&shaking Maar weet dat straks na deze laatste rit Geen band meer om mijn dikke middel zit Al ben ik bang voor de ontsteking Ik heb explosies (van jouw kant verdiend Maar vanaf straks ben ik jouw slanke vriend) [de man, die op weg was naar zijn liposuctiebehandeling, is uiteindelijk aangekomen, dit in tegenstelling…

sluit een sierlijk vaarwel uit maar een aanloop bevrijd je van al het aardse gedoe nu je aan één stuk 13.000 kilometer over eindeloos water van de grootste diepste zee vliegt uitgeput en licht verdwaasd misschien strijk je in Nieuw-Zeeland neer 4Blue Blue Red and White poëtische magie schiet tekort als ik je mysterieuze vlucht…

de mooiste maand voor mij blijft altijd mei en ‘Mei’ van Gorter immer hét gedicht want lang voorheen mijn ‘mij’ voorgoed gezwicht om dichter’s kunst die verder reikt dan ‘mij’ dus ondanks alles maakt de mei mij blij want Oekraïne, heus!, wordt ooit weer vrij…

Mei, Mei, Mei wat is dat toch met Mei ?…

't Is meie, 't is meie er jagen kikkers in de vijver kijk… ze vrije, ja ze vrije? bolle wangen: grote ijver.…

Door harmonie van Engelenzang bezield tot inspiratie schiep God in grootse scheppingsdrang de kroon op Zijn creatie. Een wezen boven mens en dier volmaakt en onwaardeerbaar een symfonie van lijn en zwier Gods meesterstuk: De Leraar. En Satan zag vol afgunst neer op zoveel geest en gratie; riep al zijn machten in 't geweer tot tegen top…

Het was er zo maar op een morgen Iets nieuws, iets nieuws iets anders in de lucht Een zoele wind joeg vele zorgen En muizenissen op de vlucht Het eerste vleugje lente Streek als een weldaad over'd aard De mensen keken blij verwonderd Was zo iets mogelijk in Maart?…

Donker trekt de nacht voorbij en in het ochtendgloren begint een nieuwe dag in mei en vrijheid is geboren. Waarom zovelen zijn vermoord, verminkt, en voor altijd met vragen, waarom het duister werd gehoord en er zoveel was te verdragen.…

Al die mensen vluchten voor geweld, al die mensen sneuvelen zijn nog niet geteld. Al die mensen waren op zoek naar een veilig thuis, al die vluchtende mensen komen nooit meer naar huis. Al die mensen, op de vlucht, zijn verdronken en dus: is de vlucht ten einde. Het vluchten is voorbij…