Alle inzendingen over vol van genade

Het leefde, leeft in mij: vol van genade te zijn. Mijn wil lag vastbesloten: anders wilde ik niet bestaan. Ergens elders liep het hart over van pijn; echter, ik kon vergiffenis schenken. Enkel de ziel van een ander mens te wenken.…

Steeds verder vouwt het lichaam zich tot foetus totdat het leven stervend haar verlaat ontvouwen wordt ze weggedragen en met gevouwen handen nagestaard die ooit mijn liefste in zich droeg, ze is voorbij maar niet voorgoed want ze ging vol vertrouwen; genade bleek genoeg.…

Aan mijn bed geen 3 wijzen, geen goud, geen mirre, geen wierook geen vader, geen zoon, geen heilige geest, geen moeder Maria vol van genade M'n vrouw wil ik, m'n feeks, m'n heks met krachtige verwensingen. Vloeken zal ze, dichten en zingen over een man met twee katten en een jonge hond…

Van god los maar om de kikkers en alle kweepeer begaan, de merel te hulp met de appels, het huis met cement, de woelrat vol van genade naar het leven staand, te verschrikter gezegend als het peren regent of pruimen, goed voor de wesp, wreed voor de wespen, aan de kant van de egel, de muizen, de uilen, in twijfel om wat het leed, het gras,…

vol van genade de Heer is met U Gij zijt de gezegende onder de vrouwen gezegend is Jezus vrucht van Uw schoot heilige Maria moeder van God bid voor ons zondaars nu en in het uur van onze dood leegte en uitzicht drachtige boomgaard magere koeien prikkeldraad spert haar tranen wees wees gegroet zonder vader moeder,…

van genade voelend heden niet meer gebaseerd op kracht maar op verbinding zodat er een verrassend geheel kan groeien naar een nieuwe aarde met futuristische toekomstwaarde…

' Het zomers begin van de lente wereldpoëziedag prima vera zou Maria Zachea de oerbaviaan, een gigaleesstok in haar hand met mannen verboden liefde bedrijven in de schaduw van hun verlangen lijden zij twenty four seven in hun oase vol van genade onder vergeving...…

onder een levensboog met goudblinkende trompetten staat met wijd gespreide armen gekleed in een laken vol witte rozetten de Beminnelijke Maagd, eeuwig verlicht door een fakkel in elke hand het is haar gelukt een verzonken hek te openen aan de hemelrand zij strijkt met warme honing over een zwartgeblakerde ziel en bevrucht opnieuw de zin die…

Nu haar sterren zijn gevallen niets haar waarheid nog kon delen waren zij - geraakt in zeer opnieuw de hemel in gegaan met blauwe bloemen voor de Heer om er het schaamrood mee te vegen van de loodgeslagen deuren die zij zagen in verveling Het was veel te heet geweest die zomers dat zij er van leefden van de naderende stilte blote billen…

Ochtendgloren zo vervuld van verwondering, verbijstering en Stille Kracht Slaapdronken staar ik die sterrenpracht gade, vol van genade ook boordevol Macht.…

er is een thuiskomst in de haven als einde aan onderweg, inderhaast dat lijkt op huid en rijmt op huis als reikende bomen in de straat en hun wortels in de grond die zoeken en genade vinden onder tegels gelijkend op een stenen beeld dat zondaars bekeert tot hun vlees en bloed op een verlaten sokkel zodat het heden nooit vroeger valt…

ademhalen vuurspuwers van teken en taal heilige eik heeft gelijk samen deze strijd de ruimte voor tijd nog tijd genoeg snuiters als ruiters blijf koel en kalm het hart klopt nooit meer bang het symbolische tegengif help mee aan het grote geheel heelal gil dans spring de mens is onsterfelijk Marci luni insula sum kom Phoebe weer vol…

Niet omdat het herfst is de ochtend zwelgt van mist maar om alle dagen er ligt een hof vol zon te baden de deur wijd open we drinken straks bij wat wil mijn vrouw graag weten dan weet je het zelf bijlange niet…

Zo heeft God “genade”echter niet bedoeld God schenkt ons Zijn genade uit goedheid Door Zijn grote liefde, niet uit superioriteit Door genade, hebben wij geen pijn gevoeld. God wil ons niet tot genade dwingen Onverdiend vergeeft Hij al onze zonden Uit genade heelt Hij al onze wonden God blijft ons met Zijn liefde omringen.…

Zo jong met de dood in ogen iedere dag een beetje meer in het holst van de nacht banen hete tranen hun weg keer op keer zo zeer voorzichtig strelend haar lieve lijf haar pijnlijk lijf iedere dag steeds weer 'lieve God' vraagt zij haal mij weg sluit mijn ogen deze keer…

Het pad naar genade is een lange weg, Het is een moeilijk begaanbaar pad, slechts te belopen als je geduld hebt, een echte Vriend, en tijd zat.…

genade is een kersenboom langs de weg als de dag heet wordt…

Je komt bij Pastoor Norbert van der Sluis wanneer je lang ondragelijk hebt geleden en met een beetje hulp bent overleden, qua uitvaart van een koude kermis thuis. Maar mijn vertrouwen in zijn Baas blijft groot God gunt zijn Kerk straks vast een zachte dood. -------------------------------------------------- ...De…

Mijn zoektocht naar de bron is gesmoord in een poging het verleden aaneen te rijgen. Ik zie geen kans de zee des levens te bestijgen, zolang ik jouw fluistering niet heb gehoord. Het blakende zand doet de voeten branden, een innerlijk vuur raast in ziedende vaart. Er is geen medicijn die deze storm bedaart, dit blijft een gevecht met gebonden…

Maar als er om genade wordt gesmeekt Is het de nood die wet en regels breekt.…

Maar ook de eerwaarde kreeg genade.…

Het blootgestelde vlees Verbeeldt zich al de kerf Nog klinkt het suizen Van gekliefde lucht Wat boeit mij de macht? Wat gaat mij vergelding aan? Wat deert mij het scherp? Mijn dagelijkse gang Naar de bron is Tot de bron mijn weg Elke dag…

Geen millimeter wordt de grens verlegd, Ach, waarom gaat genade nooit voor recht….…

Liggend op de grond klem onwrikbaar vast genade!?…

Heer leer ons bidden een roep vol verlangen tot onze almachtige Vader maar geleidelijk naar wat en hoe opklimmen hoeft dit niet te zijn elk gebed openbaart zich als wegwijzer naar een Wonderland dat men steeds kan hernieuwen waar verandering en herboren denken door genade mogen heersen.…

de ontevreden welvaartskneus heeft angst - humeur van likmevestje zijn métier - z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’ hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst gedachten kloppen in zijn brein: parbleu, kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…

Vol genade kijk ik ze moest eens weten. Golvend bruine haren dansend op de wind diep blauwe ogen schitteren tegen de zon ze verblindt als ik eens in haar gedachte kon komen ze moest eens weten. Ze gunt me een blik, maar geen blik waardig ze moest eens weten.…

Genade, ruimschoots genade gemantelde Geest…

Hij vult wat ik ten diepste mis, doorstroomt in mij als ader als alles mij te machtig is, en bid ik om vergiffenis voor vijanden en dader beleef ik Zijn getuigenis, dan nodigt Hij mij aan Zijn dis vol troost en vol genade. Als alles mij te machtig is beleef ik Zijn getuigenis.…

~~~ sluiers sluiten zich rond mijn huid strelen steels de zachte glooiing van mijn deels verdoofde buik wazige beelden brengen langzaam de werkelijkheid weer tot leven, geven vol genade de wereld weer wat glans alleen de spiegel heeft nog twijfels en blikt nog even niet terug ~~~…