Weekimpressie

Verstikkende walm van kleurrijke voetzoekers
beneemt mij de adem en slaat op de keel
onttrekt het esthetisch gevoel aan mijn brein

van harmonietinten in diversiteit
Het maakt mij dood- en doodziek. Allicht!
het belemmert het zicht van mijn ogen

Hoe zonderling toch
dat een spierwit konijn
het scheppingsverhaal opgetogen
van zijn zwarte creatiotoren
verkondigde en zei 'Er zij licht!'

Het zomers begin van de lente
wereldpoëziedag prima vera
zou Maria Zachea de oerbaviaan,
een gigaleesstok in haar hand
met mannen verboden liefde bedrijven

in de schaduw van hun verlangen
lijden zij twenty four seven
in hun oase vol van genade
onder vergeving...

O sterveling, zei Maria Zachea
kom nog eens langs,
kleine poëet met je ziel
nu is er geen tijd meer voor vragen

In laaglandse mijmering
die de ontbrekende tanden
des tijds telt
inzichtelijk inkijkje
in 't eenzame falen
van een 'guess who' rechercheur...

Na een zonnige lentedag
met geen ongerijmdheden
- of bij nader inzien toch wel -
rijst in een nachtvlucht
de bloedende maan

... een terugkeer naar een weekje Netgedichten (26), als keek op de week ...

Netgedichten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.8 met 4 stemmen 152