Alle inzendingen over volkstuin

"Ik heb voor jullie volkstuin alle lof", Sprak Maxima, "en al die leuke bollen Waardeer ik als natuurvriendin ten volle, Maar waarom heet dit park nou Keukenhof?" "Wel", liet de kroonprins aan zijn liefje weten, "Die bollen werden vroeger veel gegeten."…

de ochtend de jeugd een bal gerinkel een snoepje de winkel van Sinkel de middag de volwassenheid een kus een wijntje een huwelijk een kleintje de avond de ouderdom een borrel een kale kruin een pensioentje een volkstuin de nacht de dood donker en koud een traan men rouwt…

2 kruiken en 2 truien 'n lange onderbroek 'n extra lekker kussen de gaskachel's rode gloed en dikke sokken om m'n voet De waterketel gaat fluiten als opgewekte wintermorgengroet ik vind het goed om uit te houden denk vaak aan veel meer ellende om me heen of droom van Spaanse stranden met palmen om me heen Of terugdenken aan vroeger…

Mijn handen zijn met groeiend groen verweven Een volkstuin geeft mij dagelijks te eten Maar wat een schrik, de sla is aangevreten Kapot ben ik van dat verwoeste leven Ik staar ernaar terwijl ik sta te beven Mijn jonge sla door slakken buitgemaakt En dat is iets wat mij ten diepste raakt Maar God, ik heb ze allemaal vergeven…

Sla, jonge sla Kopland zou janken mocht hij -naast mij- kijken naar de lege bedjes in de moestuin van mijn pa sla, jonge sla uit de volkstuin van mijn pa werd een kropje kleiner gemaakt door de uitspraak van het Hof alleen Zaad met een Europees certificaat of een torenhoge boete wanneer u zelf aan ’t kweken slaat lust u nog peultjes…

Slecht poppenkind gespeend op droge klei. Schept met de botte spa een worm doormidden. Hoge staken harken in de schuur ontnemen zonder animo voor bloemenzaad het zicht. Los gezaaide ledematen oogsten het geheim van het schuurtje. De sloot ruikt naar de trein die flessen telt waarin verlopen staken zich zien waggelen in…

Wedden dat je door het oplichten van het vuur zelf oplicht en met een opgelucht gevoel gaat werken aan jouw tuin jouw siertuin jouw volkstuin of jouw natuurtuin jouw levenstuin jouw rozentuin!…

was al het wit alweer voorbij dat kievitwit van weiden en de snater van ongehoorde eenden en toen hij weer ademhaalde en mijn kaartje vroeg was het alsof de nooit geweest vervlogen herinnering dat lichte niet verdroeg ik vond mijn kaartje met gesloten ogen een muur vol graffiti een brug die brult wat late spruitjes nog en boerenkolen volkstuinen…

rondeel (zwarte ibis) een zwarte ibis in de polder van Huisduinen een winter lang in dezelfde sloot die smal was, maar blijkbaar steeds voldoende voedsel bood voor een vogel, zo ver gevlogen en zo groot zie, hoe de vogelaars met verrekijkers door het weiland struinen gaan over het pad tussen vuurtoren en volkstuinen een zwarte ibis in de…

Er kwam liefde op m’n pad op de volkstuin 'de Venhoeve' ik wandelde met de hond en daar waren ze de liefdes, vrouw en man hij aan de arm van haar zijn ogen beschermd tegen licht wat niet ziet hij kan niet zien hij is blind wij kwamen aan de praat over de honden die ene wordt hulphond hij kan moeilijk lopen hij mist een onderbeen…

Als ik de volkstuin binnenkom ben ik nog dronken van genot. Ik mag heerlijk in de tuin aan het werk! Ik sla de tuinhuis deuren open, klaar om één te worden met de tuin. Ik zing zoete deunen tegen de bessenstruik! Dans mongolide rond het aardbeienbed!! MAAR… dat ZEVENBLAD…. HRRRHHGGG.. DAT DUIVELSE ZEVENBLAD!!... STERF!…

Ik geloofde nog in grote mensen en vooruitgang, en weet dat ik als kind gehoorzaam alles onderging: ik deed mijn best, moest leren wennen aan verandering en zag bij Ajax de volkstuinen verdwijnen, de aarde werd met brute kracht getild.…

eens een blik in een krant die zich het Volksdagblad noemde en een van de kranten die ik lees heet de Volkskrant Ik weet niets van volksaard of volkseigen ik ben geen volksmenner of volksschrijver en speel in geen enkel volkstheater Ik ben niemands volksvertegenwoordiger spreek namens geen enkele bevolkingsgroep en schrijf dit in mijn volkstuin…

Daar ligt zijn volkstuin, waar -ie huist sinds jaar en dag. Hij teelt er spruitjes, Stiense bonen, soms tomaten en onderwijl leest hij de grijs bestofte platen waarop geschreven staat waarheen de trein zich spoedt. Meestal naar Utrecht of Den Helder, nooit naar Groet, maar wel ‘t noordoosten in, naar godverlaten gaten.…

Naast de volkstuinen gaan de spuitfonteinen aan en een late boer krabt wrevelig aan zijn dikke kont, terwijl er in een aangeharkt perceel een dame topless pluisjes vangt.…

die genezend Holland van binnen verheugt, de povere volkstuin in feeststand zet, de Mei nodigt voor een dansje... Voorbij de grimmigheid, het norse onderonse, die klamme treurigheid moeten we kwijt. We willen zwemmen in onze vrijheid, bloeien als nooit tevoren!…