Alle inzendingen over waait

het waait weer in mijn hoofd woorden golven door elkaar heen sterk van buiten broos van binnen water zout of zoet waar haal ik de moed emoties die komen zorgen die gaan in schaduwen verbeelding droom ik vrijheid…

maar laten we met een stok schrijven in het zand een hart met een pijl en twee namen voor even tot de wind komt…

midden in de tuin staat een boom terwijl ik met hem praat, zonder mijn stem te laten horen schudt hij zijn bloesems hoog op, alsof er tederheid is alsof het gedicht in zijn buikholte mij zal vergezellen naar de branding mij zal doen verdwijnen in de palmen van vloed, nog zachter dan een belofte van liefde opnieuw op huid en vlindervisjes, neergestreken…

als u denkt te weten waar het om draait dan weet u hoe de wind waait…

daar tuimelen takken van zomers loof daar tinkelt het ijs van berijpte bomen daar loeit het strand in gemene golven waar de wind waait daar wil ik zijn…

De avond waait aan mijne wangen – Ik bijt de kleine bloemen stuk, En voel een nameloos verlangen Naar 'n vrucht – een vrouw – naar ’n groot geluk, Naar – God ik weet niet wat!…

ik sta hier in de duinen die in wolkenlucht verstuiven windvlagen die wuiven met handpalmen van gras zie de manen van ruinen langs briesende paarden die niet meer bedaarden toen het éénmaal zo ver was zij nemen de benen het strand op naar zee langs het water gaat het in rengalop goed te pas ga ik er even helemaal in mee…

de wind waait en waait het water stroomt en stroomt door alles van mijn ziel…

De wind waait mij ver weg van hier over uitgestrekte vlaktes van onbestemd verlangen ik wacht waar de wind mij waait aan de oplichtende horizon is de dageraad slechts een manestraal ver weg ze waait over onbereikbare bergtoppen laat sporen na in de bedding van de rivier er waait zomaar ineens een andere wind geeft een…

verholen, doch scheppende geest, waai als wind weer vrij zing uw bruisend lied in alle talen over liefde, vurige liefde verrijs uit stof naar licht voor wie dood geen duister einde is louter een doorgang naar U Gij allesomvattende Geest…

ik zou graag een gedicht schrijven zonder woorden, als muziek zonder akkoorden en een baspartij dan leg ik mijn pen terzij met bombarie en mimiek om even later over te drijven…

de wind draait de weg was lang het weer werd slecht het hoort erbij dat alles in elkaar stort dat alle rijmen uit gedichten vallen de zon schijnt het vriest in je kop dat kat spint de kraan lekt je hebt je best gedaan voor alles wat mislukt is heb die viool en al mijn vingers nog en een jas buiten is het feest ------…

Ik draag ze op een ademteug op de wind die leven geeft; Gedachten onuitgesproken. Luchtig in de wolken blaast de wereld van mijn denken, aan mijn gemoed ontloken. Zij dwaalt doelloos op een zucht slechts hoorbaar als de stilte door een storm gebroken.…

Nooit windstil De wind waait Dansend Fris uit het oosten Zwoel uit het westen Warm uit het zuiden Vooruit Waait de wind Fluisterend Zo zacht als fluweel Zo fijn als zijde Zo teer als spinnenrag Verder Waait de wind Fluitend Draad na draad Klos na klos Doek na doek Door Waait de wind Neuriënd Langs de zon Langs de sterren…

Vechten tegen de wind die niet draait Een eindeloze oversteek maken maar het waait, waait en waait Wanneer je het gas stevig indrukt ben je verloren Dan vliegt de wind je nog harder om de oren En vraag hem niet, om te draaien Van zwakheid zal hij oplaaien Je zal moeten leven met tegenwind En wanneer jij zegt: het is me niet gezind Ga dan maar…

er waait wind van hier tot ginder een zucht van tijd niet meer of minder een vleugje zijn in eeuwigheid... er waait een briesje in mijn hoofd die mijn gedachten zal verfrissen een einde maakt aan 't ongewisse dat deel uitmaakt van mijn bestaan…

wind waait weelderig. welnee, de wind waait woest en wild. waarom? waarheen waait die wanhoop van kou? waarneembaar een welhaastig wapen, wellustig wervelend wegstuivend al wekenlang. weersgesteldheid, windkracht winters walgelijk en wederkerend. weersvoorspelling weerzinwekkend.…

Wind waait weelderig. Welnee, de wind waait woest en wild. Waarom? Waarheen waait die wanhoop van kou? Waarneembaar een welhaastig wapen, wellustig wervelend wegstuivend al wekenlang. Weersgesteldheid, windkracht winters walgelijk wederkerend. Weersvoorspelling weerzinwekkend.…

De wind waait in het gezicht Bomen die zwaaien, vogels die kraaien Huilend zittend in het gras, tranen van verdriet maar vergeten kon het niet. De wind waait in het gezicht Bomen die zwaaien, vogels die kraaien De wint waait in het gezicht Maar vergeten kon het niet Nu zit het daar, Geheel alleen.…

Vluchtige, schuwe schaduwen waardoor de nacht de ogen sloot, glinstert verse sneeuw op zerken van hen die leefden en er boven wier gemoed in aarde slaapt, het licht heeft z’n baan verlaten, de tijd waait nieuwe dromen schoon op de hoofden rust de keizerkroon, het zicht op de kortste dag is dood.…

door het open raam waait de wind en wikkelt mij woordeloos in een moment van vrijheid waarin ik me vrijwillig gevangen geef, losgeschud van de tijd in een moment dat nooit ophoudt te bestaan, waai ik mee, ben ik altijd hier deze wind waait altijd, altijd uit de juiste hoek…

het leven zo licht als de veertjes van een uil waait zo maar over…

Een bui waait over maar plaatselijk regent het de kern overstroomt.…

Verbrand in zijn pak, verstrooid over de golven – maar hij waait terug.…

Regen Valt niet Omlaag Het waait Te hard Vandaag…

De wind waait warme zoete geur.…

De wind waait, De aarde draait, De zon staat stil – “Zo is het leven” – Zucht de oceaan. Sterren fonkelen prachtig De wind waait nu machtig Aan het einde van die bewegingen Verschijnt De Maan – “Nu moeten dromen komen” – zegt die, Slaap lekker, Kind.…

morgenlucht in vuur gekomen vogels zingen in de oude bomen haar klank waait als een onzichtbaar klavier de wereld rond langs rivieren en oevers in het huis met hun adem waait de klank en blaast door de mensen als een onzichtbaar klavier van mond tot mond de wereld rond…

riethalmen ervoor water op de achtergrond wind waait erdoorheen…

Een zachte adem waait in de schoot van mijn huis -- een warme streling.…