Alle inzendingen over waartoe

Waartoe, waartoe elke stap die ik zet, elke val die ik doe? Ver schrijdend baan ik zelf mijn baan. Een sterke mens leert eeuwig gaan. Wanneer, wanneer zijn de dagen daar dat ik sterven leer? Sterven kan ik iedere dag. Dies leef ik wat ik leven mag.…

Vraag niet over het waaróm Maar vraag alleen maar Waartoe!…

Waartoe, waartoe? De witte wind holt vast vooraan. Het is geen gaan, maar jagen dat ik doe. De schaduwen dansen voor mij uit, en wil ik wel, of wil ik niet, een ruisend lied wordt spelende mijn buit. De vrije wereld zwerf ik door, door hei en wei, langs kant en kust, en tril van lust als ik een jager hoor.…

'Waartoe ben ik eigenlijk hier?…

Ik ben mijn gebruiksaanwijzing kwijt ik heb tevergeefs in alle lades gezocht ik weet niet waartoe het leven nu leidt alles waaraan ik was verknocht kan ik nu niet meer vinden het is een leven onder de blinden.…

Ollekebollekes Heilige voorschriften Wie weet waartoe? Hier toeven enkel de hemelbestormende vromen, de Bijbel van Polzer nooit moe!…

Maar naar wie, waarheen, waartoe leidt dan de weg die ik mag gaan?…

Hoe zijn wij hier geland, waartoe... vanwaar...? ligt ergens aan het strand dat vreemde schip nog klaar? en als het anker is gelicht, naar waar... naar waar...? -------------------------------- uit: 'Voorbij de wegen', 1920.…

Twee hondjes waren uitermate speels en deden uitgelaten 'n spel waartoe de lente dreef. Ze waren na een dartel hollen vrolijk aan het rollebollen: 'n rolmops en een wentelteef.…

Waartoe maakt deze man zich op? Een clownsnummer? Koppensnellen? De confrontatie met een opperwezen? Bezwering van nog immer onontgonnen, ongerichte hunkering bij derden? Of werkt hij aan zijn spiegelbeeld? Het zal wel weer om schutkleur gaan.…

Een kind vraagt nooit waarom, waartoe het toch op aarde werd geworpen. Daarom en niet omdat het hulpeloos zou zijn verzorgen wij het trouw, vereren het als god. Tot het de dood ontdekt en een der onzen wordt. ---------------------------------- uit: 'Hora incerta' (1993).…

De staat bespaart geeft minder uit het volk spaart geeft veel minder uit Zo sparren we met elkaar zo sparen we elkaar Voor wat, voor wie "waartoe leidt die weg die wij moeten gaan...?"…

Ik vraag me af: waarom en waartoe, ben ik hier toch beneden? Ik probeer de zin van het bestaan te zien. Dwars door wolken en regen. Later weet ik het misschien, waartoe alle dingen mij bewegen. Het nagelaten spoor, moet glans aan de kralen geven. Wij moeten dus echt weer door, en hopen op een glansrijk leven.…

Als u dit leest is het nog maar de vraag Of het de dinsdag is waartoe het diende We zijn niet in de lucht, mijn websitevrienden… Waarschijnlijk leest u dit dus niet vandaag Wel exclusief, gezien in ander licht: ’t Is of ik achter ’n decoder dicht…

Het was een etmaallange benefiet Waartoe Het Dorp van dokter Klapwijk leidde Dat waren nog eens televisietijden Waarvan soms vaag een flard te binnen schiet Dus wat bij Klapwijks doodsbericht gaat dagen Zal met de krant van morgen wel vervagen…

Nu nog levend lava haar bloed zal zij beslist ooit, ergens -god weet waartoe- tot mijn argeloos hart weerkeren verdicht wellicht tot roodgeronnen steen van bliksemend basalt of bloedrobijn - een angstaanjagend amulet om demonen te bezweren.…

Waartoe lijden kan leiden: Rotterdam is mooi een plaatje van een stad!! EO-RKK TV-verslag Passion Rotterdam, 5 april 2012…

Ze kennen zichzelf niet Weten niet van het grote raderwerk waartoe ze behoren. Ze sturen mijn adem en richten mijn voet naar voren op het pad dat levensweg heet. Maar onbewust. Ze stellen zich niets voor. Weten van niets, zoals ik van niets weet: Als radertjes in dat hele grote Allesomvattende.…

Voortlopend weet ik niet waartoe of waarom, achterwaarts zie ik niet waar het ooit begon Ik wandel maar door, proef het voor en tegen, zie bomen in bloei zoals liefde zich meedeelt. Ik vraag niet meer naar einde of oorsprong Het pure bestaan lokt tot een verrukkelijke val.…

Weer reiken mij de grauwe dagen de vraag aan van het waarom waartoe hoezo tijd glijdt als zand tussen mijn handen Ik voel hoe het knarst tussen mijn tanden als ik iets zeg braak ik een nutteloze woordenbrij Ik raak aan niemands wezen en niemand raakt aan mij…

Ze hebben een Miss Dakloos uitverkozen De jury prees haar innerlijke schoonheid De vraag blijft waartoe zulk bizar vertoon leidt Het voelt als Idols voor de uitzichtlozen Wat goed bedoeld is, dient krediet te krijgen Maar hoe kan zo'n event aan camp ontstijgen?…

Zij spreekt duidelijke taal, waar woorden alleen niet toereikend zijn dat mede te delen, maar waartoe een gebaar van liefde, zoals het kloppen van een mensenhart, in staat is.…

Ik droom ervan Om mijn leven lang Mijn liefde aan jou te bewijzen Jij leeft in mij, Elk wakker moment en in mijn dromen De enige waartoe ik behoor, De enige waarbij ik wil zijn, De enige die mij aanvult, Dat ben jij Dus laat de nacht maar komen Want lief, Ik laat het niet meer bij dromen…

O Bernhard, steun ook mij, een trouw adept, gij die bereid zijt, hen die slaan te helpen, ja zelfs degeen met geld wil overstelpen die dóórslaat als hij op de kleintjes mept, Prins, hoor de bede waartoe ik hier overga: betaal de drank die ‘k dagelijks achteroversla.…

Geestelijke gedichten schrijven is iets waartoe ik me gedreven voel al pennend en tikkend heb ik de gedachte dat vele mensen mijn werk kwezelachtig zullen vinden schijnheilig vroom daarbij geef ik me er rekenschap van dat ik ondanks mijn braaf schrijven in wezen een Satansknecht ben dat de lezers hiervan het tot zich door laten dringen…

Zeg, zwerfse zuster bij, Gevleugelde schalmei, Waartoe verliet gij 't zoet der bloemen Om moederziel alleen te zoemen Slechts tot de zee en mij? Verlokte een dichterluim Ook U tot plichtverzuim, En zoekt ge, als ik, door 't licht verblinde, De honing voor Uw droom te vinden, Ach, in een kelk van schuim?…

Zo voeren wij niet wetende waarheen, niet beseffende waartoe.…

De haat liet daar tranen vloeien in nieuwe banen waartoe ik zou groeien.…

, waartoe? wacht levendig je eigen vorm af!…

Tussen haar zusters, de verkoren rozen, Verbergt zij kuis en bang de zaligheid Die haar verwart en mijmerend doet blozen Nu zij vermoedt waartoe ze is voorbereid. De bloemen op haar haastige adem beven. Waarom die vrees?...want ze is mij teer verwant En heeft mij daarom argeloos gegeven Dit warme speelgoed, haar verliefde hand.…