Alle inzendingen over warrig hoofd

Herinneringen aan een leven Zitten in een warrig hoofd De enkele heldere momenten Worden vluchtig, zacht gedoofd Met een glimlach om de lippen Nagenietend van een liefdevol bestaan Ben je hier, maar toch ook mijlen ver van hier vandaan…

er fietst een jongen door het dorp zijn ratelband botst en klinkt op de klinkers, tegen de muren ze stuitert de huizen binnen samen met het schel gerinkel van zijn mooie nieuwe bel zijn hoofd, zijn warrig hoofd zit vol met miljoenen plannen over wat hij nog moet doen of af moet werken, hij is geen echte deugniet, toch kent hij elke hoek…

warrig hoofd ziet even alle hoeken van de kamer loopt om, tegen de wijzers van de klok gespannen veer rusteloos hart stuwt binnenuit het kruiend ijs dat geen gelijke tred houdt met de dooi verdraaid bloeddruk gestegen…

hoofd leunt zwaar tegen me aan je staart hem na een niet verbeten traan die moegestroomd in liefde zal verdwijnen…

Het stevige één-tweetje dat haar en mij verbindt wordt snel leven ingeblazen Wat zou ik het graag willen vieren met puur en alleen ons twee en een viertal volle glazen Onder in ‘t warrig hoofd delf ik haastig naar succes -Zeven na twaalf uur alweer Wachtend op een uiting van begrip en warmte van genegenheid als ik mijn verdriet acteer…

Het is een warboel in m'n kop, gedachten vloeien samen. Het lijkt een wereld, niet van mij ik kan niet mijn bestaan beamen. Misschien getracht te zoeken naar iets wat niet bestond; misten uitgegooide ankers steeds de vaste grond. Drijfzand en verharde wegen doorkruisen het bestaan. Probeer m'n hart te volgen om de juiste weg te gaan…

En daarom zit mijn hoofd vol met hopeloze, warrige en afwezige gedachten.…

Gebeurtenis en tijd door elkaar Nu eens veraf, dan dichtbij Niets op een rij Alles door elkaar Almaar...…

Mag ik iedereen bedanken, voor zijn aandacht, Heb vertrouwen in wie je bent en wat je denkt, al is het nog zo warrig, Voel de waarheid en onwaarheid en geef tijd aan de dingen die je nog niet weet, en misschien nooit zult weten. Voel rust in berusting.…

zijn warrige woorden kunnen niet langer bezweren verstrooid waaien ze uiteen met karige bagage vederlicht onthecht staat hij aan de rand van de wereld de angst danst in zijn tollende hoofd: hij gaat vliegen niemand hoorde het breekbare geluid op het geruisloze asfalt…

De ruimte geven De hele dag heb ik naar je gezocht mijn Lieveling, terwijl ik moe en warrig was in mijn hoofd. Ik heb gezocht naar Je stilte en rust om Je beter te voelen. Oh, laat me voortaan niet alleen met al die drukte in mijn hoofd, maar geef me een seintje dat Je aanwezig bent, diep in mijn hart.…

een lans doorsteekt mijn hoofd borst buik zo alles, het verwondt het splijt mij, mijn wereld; een vaste aarde het pint mij in de weke grond de storm schudt mij sterk als speelbal naar alle kanten warrig worden mijn gedachten wazig het zicht op gehavende restanten en jij jij stroopte de schellen van mijn…

Je gedachten zijn warrig. Als haren rond je gezicht. Zoeken de wegen in je rimpels. Zoekend naar wat je wist. Je herinneringen zijn wazig. Zoals je ogen in je blik. Vragen waar alles is gebleven. Vragend naar alles wat je mist. Je nostalgie komt naar boven. Zittend allemaal in je hoofd.…

bruine ogen warrig haar een lieve lach waren we maar bij elkaar jij in mijn dromen samen hand in hand verliefd en heel gelukkig op het verlaten strand vluchtige blikken een rood hoofd jij en ik samen wie had dat ooit geloofd een traan in mijn ogen een traan om jou een traan vol liefde omdat ik van je hou!…

ik had haar nachthemd zorgvuldig om mijn kussen gevouwen m'n hoofd vol warrige gedachten in haar geur gelegd en het hielp ik was niet langer eenzaam de leemte van de nacht werd gevuld met de herinnering aan het samenzijn toen ik vanmorgen wakker werd met het zout van m'n tranen nog in de bedding van mijn wangen wist ik die koude ledigheid…

Woorden denderen door zijn hoofd ze versnellen bij ieder van zijn gedachten met iedere slag van zijn hart en plots is hij bij machte zin te maken uit de warboel die naar boven drijft het is die ene gedachte die overblijft, waarop hij al zo lang zat te wachten het gedicht van zijn gedachten.…

Uit de rechte haag, kort, hoekig geknipt, steekt één wilde, blauwe bloem.…

Langs het riviertje bloeit warrig vlechtwerk van riet in springbalsemien.…

Hebt u ook wel eens zo'n gevoel ik laat de boel de boel en dat je enorm baalt je voelt je een beetje verdwaald in je hoofd is het warrig je bent chagrijnig en narrig en waarom, dat kun je niet vertellen misschien is het een kwestie van je humeur een beetje bijstellen maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan je weet niet eens hoe dit gevoel…

Wenkbrauw omhoog, warrig betoog. Wenkbrauw omlaag, wat was de vraag?…

Ik zag een prachtige blauwe vlinder hij kwam net van het bloemenfeest fladderde warrig van hier naar ginder zou hij wellicht dronken zijn geweest…

Fokke en Sukke als Toegangsbeveiligers: Warrige mannen in pak Zijn verdacht Maar in geval van een Opsteltenlookalike Wordt er met schieten Toch even gewacht…

(tanka) Varens in april liggen bruinverdord, warrig op het lentegras, beschutten hun nazaten, die, klein en teer, rechtop staan.…

Een man ergens op de Azoren Die draagt zijn hoofd achterstevoren Al is 't niet bekend Wat 'r is met die vent 't Probleem zit wel tussen de oren…

wat je voor jezelf al lang had betracht dan nog weten dat wat je voelt meer is dan in je hoofd…

uitgehold staat hij te sterven staande zoals het kennelijk hoort verwoest door vele jaren nooit boog hij het koppig hoofd…

Vannacht heb ik geen oog dicht gedaan en wist ik het zeker, mijn vuisten gebald. Nu ben ik moe, op van de slaap en ga ik terug in bed met mijn twijfels.…

Ook al heb ik je nummer gewist en je spullen weggegooid alles wat van jou is, blijft in mijn hoofd.…

Denk nu niet dat wat ik hier neerpen voor jou is bedoeld Ik pen hier niks neer voor jou, of voor jou of voor jou Sterker nog: ik pen hier zelfs niet eens wat neer voor mijn vijfde vrouw kun je nagaan.…

Trots zing je oude liedjes, die bleven zitten in je hoofd. Als een oude grammofoon, blijf je hangen keer op keer. En als je weer iets is ontvallen, sterf je steeds een beetje meer. Er komt beslist een dag, dan zijn de boekenkasten leeg. Is alles toch vergeten, waar je ooit voor hebt geleefd.…