Warrig
niet denken
wat wil ik
gevoel
van falen
van niet weten
wat te doen
van stemmen
van verleden
van ja en nee
Niet weten wie er spreekt.
De waarheid in mijzelf,
de stem van verwarring.
Niet weten,
is niet erg.
Niet weten.....
Mag ik je even vragen?
Mag ik mens zijn.
mag ik falen.
Mag ik helemaal fout zijn.
Ja, en wie maakt mij perfect?
Is dat nodig?
En mag ik mijzelf vergeven.
dat ik een feilbaar mens ben.
dat ik grote fouten maak,
in denken, meer dan in doen.
omdat ik niet voldoe,
aan de maatstaven die in mij gegrond zijn.
Mag ik verward zijn en nu niet weten, en vertrouwen, dat het goed komt.
Mag ik accepteren, dat ik het niet uitschreeuw, maar beschaaft, mijn hart lucht, en het geen gedicht wil noemen.
Mag ik iedereen bedanken,
voor zijn aandacht,
Heb vertrouwen in wie je bent en wat je denkt,
al is het nog zo warrig,
Voel de waarheid en onwaarheid en geef tijd
aan de dingen die je nog niet weet,
en misschien nooit zult weten.
Voel rust in berusting.
En weet dat wanneer ik deze dingen zeg, dat ik regelmatig de volgende beoordeling, voel opkomen.
Vertrouw ik wel echt de woorden die ik spreek.
Of mag ik ook hierin falen.
en zeggen, ja ik leef.
Ben mens
(2009)
Geplaatst in de categorie: emoties