Alle inzendingen over waterput

Help de waterput je klimt omhoog naar het licht je denkt dat je er bent bijna maar dan val je weer naar beneden de diepte in de zwarte donkere diepte daar blijf je dan soms lang soms kort en dan begin je weer opnieuw…

Was ik het die op de rand van de waterput de wilde orchidee wilde plukken? Stond ik stil onbeweeglijk in gedachten aan het eind van de verlaten weg..…

In Connecticut in een waterput verdronk m'n tante Eefje. Nog jaren later dronk mijn oom 't water uitsluitend door een zeefje.…

gevangen en in de put zuivert de zeelt* het water als uitvlucht *vroeger hield men in de waterput soms een mûdhûn of zeelt die het regenwater vrij van ongedierte hield en dus zuiverde.…

dan het eigen glas dat door landschappen snijdt en alles wat overblijft aan de andere kant van vrede waar zijn de vogels of zijn het zielen die de waanzin laten toeslaan in krampachtige angst om in de waterput van spijt de grenzen te openen -alsjeblieft-…

en beluisteren nog waardevol en van heel veel nut en dat allemaal uit zo’n eenzame verlaten put* * in ons weiland zit nog een oude waterput die behoorde bij een klein huisje wat daar ooit heeft gestaan.…

daal af langs stenen die nooit zon hebben gezien waarvan de kleuren eeuwenlang verdronken zijn totdat de bron wegviel er vloeit geen water meer dat barsten vult het ongeduld van dorst bestrijdt pas op de bodem zie ik dat de wel is opgedroogd in waternood moet wiggelroeden naar de nieuwe loop haar richting geeft mij hoop…

alsof een waterput vol ongeschreven wetten emmertje voor emmertje wordt leeg gedregd zo schrijven wij gedreven via voorgeschreven regels in rijm verdrinkt misschien een inhoudrijk gedicht waar vrijheid zinkt tot op de bodem maar geef mij een stuk touw en ik bind mijn gedachten vast geheel ontregeld…

Als ik mij ogen opensla, badend in het licht zie ik mijn helderste ster, de hemel heeft haar ingericht, de Venus met een eigen gezicht, tapt haar liefde uit de waterput van duizend zinnen elk woord een wolk om te beminnen ongeremd, om nooit te vergeten zo niet, dan wordt de hemelse put alsnog gedempt, tussen de dag en nacht…

Zo niet, dan is het er vanaf vandaag Een boerensloot, aan waterplanten rijk daarvan bestaat de bodem meest uit slijk Ook de rivier door Dublin, juist ~The Dodder~ heeft aan haar oevers hier en daar wat modder Wat dacht u van een oude waterput Nou reken maar, zo’n ding zit vol met prut En dit gedichtje?…

Verder dan de vriendschap lag onze liefde niet; Alleen geduldig dralen aan de waterput in de veranda. De grote vreugde niet gekend, het minnen nog niet gewend morgen mischien Christine...…

Roofbouw leidt tot kaalheid vruchtbare gronden worden dorre woestijnen corrosie... een wereldwijd probleem kanonvuur boort geen waterputten om de dorstige aarde te kunnen bevloeien het maakt woestijnvorming onomkeerbaar verdoofd door het lawaai verstikt door uitlaatgassen verblind door machtswaanzin verwaarlozen wij de behoefte van het…

Hoewel begrip eigenlijk heden ten dage vaak ver is te zoeken laat het zich vandaag nauwelijks meer vinden 'k Respecteer mensen die geloven Geenszins zal 'k ooit snappen waarom mensen elkaar adem gunnen terwijl de oogst verschroeit en de laatste waterput 's opgedroogd 't Antwoord ligt verscholen op of misschien tussen wolken…

Waterputten slaan, in denkwoestijnen. Het is tijd geworden om vooruit te zien! Water kan weer stromen gaan!…

ik las een lijvig boek het zei me niets het ging over de oorlog lang voorbij, maar nergens woorden over roepen in een waterput zonder echo of antwoord. ik kreeg een document in handen over kruiend ijs en hoe de tijd kan kruipen wanneer angst de schotsen zichtbaar maakt, maar nergens iets te vinden over liefde tot de lippen.…

en beïnvloedt de gedachten Die mij tot dit bedrukte schrijven brachten De kunstenaar in mij herrijst en vlindert Want hij beseft dat je met ware vrienden Alle seizoenen zult moeten beleven Van kievitsklank tot koeienrug die schudt Ik wil me kunnen vinden in de grienden Met u, vriendin, een spinnenweb zien weven Of staan bij een bevroren waterput…

Uit een bron van inspiratie echoot helder de waterput. Nieuwe klanken krijgen een gratie; geven toe aan het leven in zijn behoefte aan een te herwinnen fut. Nieuwe krachten opdoen is terug naar de bron in het nieuwe jaar.…

In de rij bij de waterput gewoon 'n doordeweekse dag ergens in afrika in de rij voor water ... In de rij ? Ja, in de rij ! En ik, ik schaam me voor de eerste rij !…

De man wilde vluchten toen de taaie grond onwrikbaar bleek De zwarte houten waterput geen water meer gaf Bezieling bloed en pijn verstrengelden zich Hij trapte op de harde aarde als moesten zijn voeten de grond in Hij hoorde de klanken van gitaren het stampen van voeten en handgeklap De man voelde de extase van passie…

tragedie van het ruwe slaat een hoofdstuk over willekeurige voorwerpen verstopt de digitale grauwe wereld ontvlucht, laarzen maken geen reus, het glazen muiltje geen ware slimme dame zij die het antwoord gevonden hadden willen niet verzanden in alleen maar willekeurigheid bewerken het onbekende succesvol steentjes in een overvolle waterput…

Mozes' schoonvader houdt in woestijnland zijn kudde van steeds zwervende schapen, zoekt met vrouw, dochters en beschermend wapen een waterput, loopt door meedogenloos zand. Bij een groep struiken houdt het gezin stand. Zijn hier misschien vruchten te rapen? Ja, de nacht belooft verzadigd inslapen, rustig gewiegd door Goddelijke hand.…

Geen weet van de toedracht, de weg die is bewandeld, modder, keien, omgewaaide bomen met gaten zo diep als een waterput gaslagen in drijfzand, verstikkend, beklemmend. Uitkomst, een schreeuw om aandacht. Ik vertel mijn perceptie van de gruweldaad.…

Ik kan geen waterput slaan. Ik adem woord voor woord en ik proef de angst in de grijze motregen. Geen spoor in het dode woud. Morgen ben ik mijn naam vergeten. Noem me dan, zeg mijn naam, zeg me wie ik ben, omarm mijn verlorenheid in zachte armen. Lieg liefdevol en breng me stap voor stap naar huis waar de winter met koude ogen wacht.…

in en uit scheren en geen moment de grond raken rakelings langs de smalle ladder omhoog schieten en weer terug vallen door het vervallen raam Waar onkruid onder de pannen groeit nog authentiek nog niet bedorven Waar insecten oor verdoven duiven koeren op de cour Geraniums de potten kleuren en blauw geverfde emmers bij de waterput…

nadat ons dierbaar kalf verdronken was hebben we onlangs de oude waterput, midden op het dorpsplein, met vele duizenden dode vogels gedempt met dode mezen en dode mussen met dode kieviten en dode plevieren met dode merels en dode kolibries met dode futen en dode koolmeesjes met dode kanaries en dode parkieten met dode goudvinken en dode zwaluwen…

Wat kan er mooier zijn Dan na een morgana van fataal geluk, Mijn keel te spoelen bij de waterput, Mijn plek te kiezen, daar waar het leven eens begon, Geen tranen te verliezen voor een droom die ik zelf verzon.…

wonen nu willen zelfs toeristen zich hier niet meer vertonen gezegend zij het beleid van opvolgende regeringen der Franse natie het is slechts een beeld van de vele troosteloze gehuchten van trieste leegloop en verlatenheid in de Franse campagne voor de laatste overblijfster geen heerlijke koele Champagne voor haar rest slechts een droge waterput…

Een waterput brengt hoop, doet leven, machines worden aangevoerd.... en kijk, men kan er groenten telen! Een man die door het lot van velen tot in zijn diepste werd geroerd wou water, maar ook toekomst geven.…

Och, hier vervloog zijn kindsheid: Hij was geen vreemdeling; Hij kende 't heilig beeldje, Dat in het eikje hing, De waterput op 't voorplein, Die nauwelijks bewoog, Zo diep, zo kalm en helder, Gelijk een ernstig oog, De rooslaar aan de gevel, De wijngaard op het dak, En, och, de hand, die binnen Het koopren lampje ontstak.…

En voordat ze de deksel volledig had geschoven op de waterput zag ik haar lieflijke gezicht. Ze keek lief naar mij maar in haar ogen zag ik dat ze beslist wilde handelen tegen mij. Ik moest van haar sterven. Opeens was ik alleen in donker en koud water. Ik was door een onzichtbare macht al uitgekleed. In een put met alleen maar water.…