Netgedichten

netgedicht (nr. 9.066):

Christine ........mischien

We waren beiden één gedicht
lazen in dezelfde boeken
op de eigenste bladzijden.
Verliefd op dezelfde
onuitgesproken letters
vol lippenstift.
als een geschrift
verstoken achter woorden
die wachten op morgen,
ontgaan aan het nu.

Verder dan de vriendschap
lag onze liefde niet;
Alleen geduldig dralen
aan de waterput
in de veranda.
De grote vreugde
niet gekend,
het minnen
nog niet gewend
morgen mischien Christine...