Alle inzendingen over watertanden

Watertanden Niet pakken, eerst reiken. Niet smakken, eerst kijken. Eerst tong tussen tanden. Eerst strekken van handen. Het grijpen wordt gunst, gewaarwording kunst.…

Zomerse gedachten brengen oesters mee die watertanden op het strand.…

petroleumstel mijn stoofpeertjes en masse in één grote pan watertanden lekken vrij rond geurige verleiding…

Sterretjes in je ogen, een mond om van te watertanden, een glimlach waar ik in kan verdrinken, zoiets moois zie ik alleen als mijn hart in mijn hoofd is gekropen.…

Hij is hertrouwd en kan nu watertanden. De taart, waarop de honderd kaarsjes branden, behaagt 'm evenals z'n jonge bruid. Hij kan niet langer wachten. Wat een haast! Ravijndiep haalt-ie adem en hij blaast de kaarsjes en z'n laatste adem uit.…

Een zee van watertanden in mijn lijf zodat ik gloei en klappertand, verstijf school slaand boven scholen vissen die zich sierlijk springend willen vergewissen of deze rille kippenvellenvis uit vissen dan wel zelf te grazen is.…

Spijtig Klaartje zou zich baden Moedernaakt in ene beek, Die langs klavere boorden streek, Overschâuwd van wilgenbladen; Grage Reinoud zat en keek, Watertandend door de rietjes; En hij riep eens zoet met een: Nog wat dieper, tot de knietjes; Daar mee droop zij schaamrood heen. ------------------------------------------ Spijtig -…

Druppels vallen neder Op zijn uitgestoken neus En doen hem zachtjes Terugdeinzen onder Het houten afdakje Dat een functie heeft als Schuilplaats Voor natuurlijk onbehagen Het wit van zijn ogen starend naar de groene Zee van lekkernijen En het vooruitzicht van een Door hoeven ontsprongen Waterballet Doen hem spreekwoordelijk Watertanden…

is een wandelende kaars druipend van het vet die laat je voor tijdelijk ergens in ommelanden voor primus inter pares gedreven met jouw strik zijn gang maar gaan het is zwaar pet je zit te watertanden je staat in de fik was het niet vermijdelijk hij is niet voor handen je zeurt evenwel niet dat doet hij ook niet het is voor eeuwig aan…

De zeeman, die geen antwoord gaf, stond met één zeebeen in het graf en met z'n mond vol watertanden.…

de kerst is opgetuigd het parelhoen loopt door het huis te watertanden het is er weer de sfeer van toen en het menu is dit jaar allerhande het kind vindt zich als altijd vredig in de kribbe, het onbevlekt ontvangen staat met Jozef stil te bidden de os zijn tanden zijn gepoetst en dat maakt het salaris van de dierenarts weer…

Neem jouw watermeloenen, je bomborsten, die mij hevig deden watertanden, hoe is het in godsnaam mogelijk dat die vruchten mij voorbijliepen, waarschijnlijk te heet om aan te raken.…

willens en wetens wringt en wraakt de watertandende wind ons in woede, weifeling, weesgegroetjes, whisky en wollegoed. weltrusten!…

Willens en wetens wringt en wraakt de watertandende wind ons in woede, weifeling, weesgegroetjes, whisky en wollegoed. Weltrusten!…

Zij vechten niet om het spel maar om de knikkers oorlog om een glazen regenboog om watervuur dat van de hemel hangt tanden uit watertanden ogen om katteogen…

Na haar portret achter de bui van de Tilburgse wolkbreuk kreeg ik de verlichting van het vervolg door die intense blik dat deed mij watertanden voor elke hap van haar bediening tot de opklaring de dag vormde met het richten tot elkaars gezicht.…

heeft zich herhaald We kunnen wéér eens collectief gaan rouwen Toch blijf ik van de voetbalvrouwen houwen of Ze hebben het gehaald, de voetbalmeiden Hoe prachtig klaarden ze de Deense klus Geen treurnis meer, dit keer geen dooie mus geen tranendal of jaren moeizaam lijden O Miedema en Martens, Van der Sanden en álle and’ren: om te watertanden…

arbiter op een botter in een gevecht met de zeeboezem Onverwondbaar en hoogbouwend sla jij jouw golven om mijn oren in het vaarwater van mijn hart Eenmaal staande op vaste bodem hoor ik nog steeds de golfslag ruisen maar de herinnering verwatert Ga voor me staan, nog een keer en overspoel me met jouw liefde laat me niet eindeloos watertanden…

het moet ergens zijn begonnen langs oeroude paden van zinnen in bronnen van rood gloeiende geboren woorden in de krotten der koninkrijk der lege landen staan wij op de afgrond van watertanden van een verhaal dat werkelijk gaat staat te gebeuren wij proberen ze te sturen de kleuren naar de ziel zielreflectie in de pen wij weten het wij zijn…

wijs en groen als gras Ze hief samen met winterpracht het glas Ze had haar trouw aan Venus afgezworen Blij als een kind ving ze de eerste vlokken Ze wilde zich aan zomers niet meer branden De lentekriebels legde ze aan banden Met dun grijs haar in plaats van lange lokken Ze had zich eindelijk teruggetrokken De dood moest er terstond van watertanden…

Wie kent ze nog; Italianisanten Díe eeuwen terug een reisje ondernamen Om zich als landschapsschilder te bekwamen Rond Rome van het licht te watertanden Zich sterkend door een broederschap te vormen Die haaks stond op het oude Lucasgilde Dat enkel ouderwetse leden wilde De Bentvuegels hadden hun eigen normen Indien een kunstenaar zich…

sierlijke soepterrine en dampende schaal blinken in zachte schijn van grote druipkaarsen op fraaie kandelaars dit alles doet afgezien van ruiken en proeven zowel eters als lezers watertanden.…

Jouw aanblik doet al watertanden je geur verleidt me onbegrensd jij bent wat ik vurig heb gewenst met liefde draag ik jou op handen Jij vult de leegte die mij kwelt laat ‘t hunk’rend lichaam gloeien ik voel je krachten overvloeien tot ik verzadigd ben.. uitgeteld ik wil je….vol…..en telkens weer leid ik je liefdevol naar m’n mond waar…

hij lacht in zijn vileine vuist, de lust likt hem aan de baard watertandend lokt hij haar van het rechte pad blijmoedig zingt ze haar lied en wijst hem de weg naar het stillen van tomeloze trek…

De zuurkool pruttelt stampend in de pan om dampend wit niet zwart te branden gebakken spekjes geuren watertanden gebogen rookt de worst er het zijne van de kanarie zingt met uitgestrekte nek naar de spinnende kat, gekooide nood Cyclamen in pot bloeien uitbundig dood als ik met automatisme de eettafel dek het serviesgoed staat uitnodigend…

Even wil ik iets recht gaan zetten anders ontstaan er misverstanden, wij hebben eenmaal de ziektenwetten geloof me, ik sta niet te watertanden. Van de week, ik was in't ziekenhuis zei de specialist, u bent kromgetrokken, ik verzeker u in ernst, dat is niet pluis daarvan komen gewis heel grote brokken.…

Och Frans, ik wil de sfeer daar niet verzieken Maar als jouw Deal niet Green wordt onderhand Dan bungelt de BV van Rutteland Nog lang tussen bananenrepublieken De dijkgraaf graaft geen dijk doch hij bewaakt De zilte kwel en hoge waterstanden Hij doet bouwarchitecten watertanden Een eiland wordt - wie weet - tot wijk gemaakt Een…

De morituri geven 't oude jaar een schop onder de kont et cetera in 't tranendal klinkt missa vetera 'verlichtte Lux ex ténebris ons maar' Een cryptomaniak in fortunáta belooft met bonzend hart tussen z'n handen een huis met fee om van te watertanden met bitcoin shiba inu persiflata en etheréum een verborgen munt in tijden van bananenruggegraten…

Een opgerolde glanzende bos beige haar rekt zich plotseling uit, een bek spert zich geeuwend open, slaat weer dicht, amandelvormige, diepblauwe ogen kijken spiedend om zich heen, het verleidelijke geluid van brokken op een schoteltje laat kat spinnen en watertandend naar de keuken kwijlen, de aanval wordt nog niet ingezet, ogen richten…

Mijn terriër zet grommende zijn tanden In rijm dat door een schrijver is gemaakt Het heeft tienduizend euro buitgemaakt En maakt furore in de Lage Landen De haarbal door de maker uitgebraakt -De eerste kat ontsnapt al aan mijn handen- Laat mij bepaald niet snakkend watertanden Naar nog meer over pik en poedelnaakt Het vers kan dan wel lopen…