Alle inzendingen over witte wolken

witte wolken stapelen een zetel een vacante…

Zilveren vogel tussen de witte wolken op weg naar de zon.…

nu de zomer daalt vindt verkoeling zijn adem in witte wolken…

Zwart Stijgende verdieping Loop naar boven Naar de witte wolken Hemel…

er is zoveel gebeurd de laatste dagen dat mijn hoofd een braakliggend land lijkt te zijn waarop niets kan groeien dood als de dood die mij voor ogen is gekomen een kaars gedoofd in de koude aarde waarboven de stille blauwe hemel een witte wolk wachtend hangt…

schapen blaten zacht witte wolken in het blauw de heide glooit paars…

uit de heldere rivier ontsproten Met een witte wolk die voor ze uittrekt gaat het volk voorwaarts O luister , luister naar hun stem de aanklacht de roep om erkenning van de genocide…

als zonnestralen hou ik van jou dansend over witte wolken van plezier voel je aanwezigheid heel dicht bij me maar heb je toch het liefste hier…

Langzaam zweven witte wolken en spelen in het hemelse blauw Eindelijk weer eens zon na regen voor mij en voor jou…

en niet verdwijnt en vloeiend als water worden en doelloos als witte wolken drijven Wij zijn terug in het paradijs…

Ik zat eens op mijn knieën voor het raam, En keek naar witte wolken zonder naam, Die zomaar hingen in’t blauw geboren, Stil, in weggewaaide wind verloren, Een koe dreef door de ogen van een kind, Op duizend meter in’t blauwe gebint, Alleen, zonder gras, als een witte wolk, Alleen, als eentje van een wolkenvolk, Ik had geen idee wat die koe…

Ik zou mij wel willen wikkelen in een gewisse zelfgenoegzaamheid vandaag mijn armen om mij sluiten zweven een witte wolk gelijk een witte pluim zo licht kijken naar de blauwe lucht…

jou vergeten in witte bloemen vullen lege dromen de dag verloren in witte wolken van verdorven donkere nachten lachte jij blijf nog even wachten tot ik mij terugvind in jou in mij…

Dappere ezels, manden vol zonnebloemen op hun sterke ruggen, trekken door de bergen en raken bijna de kleine witte wolken die ook in een rij de zon langs de hemelboog dragen.…

pluk zachte witte wolken uit een mooie najaarslucht knoop ze tot een deken met warme zonnestralen samen overwinteren in een donzen hemelbed omarmd door de liefde tot lente ons komt halen…

De berg in de verte met zijn witte wolken aan de top, wordt helder weerspiegeld in mijn hart, als ik aandachtig in- en uitadem, zoals een volle maan wordt weerspiegeld op roerloos water op een warme stille zomeravond.…

Och liefde van Waarheid en leven wij zijn tot vlammen ontstegen Een witte wolk onttrekt het zicht op hem Er klinkt een lied vergeet mij niet dat stroomt naar ‘t hartenbloed rein De levende fontein…

zag een zwerm witte vlinders stil fladderen in bestaan alsof zij in al die kleuren niet wisten hoe te gaan een lichte wind in rode avondzon waaide wel geuren aan zij dansten als een witte wolk langs de wassende maan…

het is het zachte ritme van de regen dat ik hoor als de golven overslaan in het ruisen klinkt het verhaal waar kom ik vandaan uitvloeiend op het strand spiegelt zij haar herkomstland de witte wolk in het hemelsblauw de zon verwarmt jou al…

tast teder naar verloren woorden roffel razend op de trommels blaas leven in een dode taal wijs woedend naar de witte wolken schreeuw je schor vanaf de daken zing je ziel uit je lijf…

Elke keer bij het ontwaken ben ik de tijd vooruit Beraam ik tijdschema’s en plannen Valt de dag in uren uiteen Maar ongezien drijft elke dag een kleine witte wolk voorbij In helder blauw…

liefde witte wolken een heerlijk bonzend hameren in het diepste van je hart door heel je lichaam sidderend met een onnoemlijke kracht liefde grijze wolken de leegte, bestaan in het ijle een onrustig, dwingend gevoel wachten op het aankomen droevig en wanhopig om de leemte...om niets…

Een blauwe lucht Een witte wolk Stralende zonneschijn Een zachte bries En kleine kabbeling Over ’t vlakke meer Nevelig bos Aan verre horizon Wuivende halmen Van goudgeel graan De levensbron Van vredig bestaan.…

grote zwarte wolk boven de witte wolken opeens doorweekt een lekkend luchtbed en een lekkend waterbed maar twee slaappillen als je niet klaarkomt met planeten en kometen dan maar met marsman het testosteron volgt voornatuurlijk de loop van oestrogeen oliemassage ledematen in de knoop dat dacht je nodig…

Daar waar geen heimwee heerst, om gemiste kansen Daar ergens hoog tussen de wolken wil ik zijn, even maar om dan één zoen neer te leggen op de mooiste witte wolk. Zomaar Voor mijn zus!…

Vogels bezingen het vroege morgenuur witte wolken bevolken het blauw azuur bloemen bezoeken de aarde open gekust door het zonnelicht en onzichtbare wind het ontluikende lover laat dansen en zo rekt de lente zich langzaam uit...…

na grauwheid zat van zwart zuig ik witte wolken leeg en pak kristallen donzig samen rollebollend over glooien in het snakkend kale land ondergaande zon deelt kleurig naar de nacht waar het achter stilte strandt…

hang m’ n wens aan een witte wolk blaas ‘m jou richting hoop dat ie aankomt zodat jij ‘m in de schaduw kan lezen zou mooi zijn als daarna de zon weer volop zou gaan schijnen…

Openheid is een blauw gewelf, waarin gedachten, als witte wolken, drijven. Hemels zijn het die helder worden, wanneer we gedachten gadeslaan, en weer aandachtig laten gaan. Ook angstwekkende gedachten, die op onweerswolken lijken, drijven opgelucht voorbij.…

de stilte van deze zomermiddag hangt zwaar over de groene velden een zuigeling tilt met slaperige levensmoed het kleine hoofdje op vandaag kan het licht de stilte niet bekoren met lichtvoetigheid moeder's ogen volgen de imaginaire lijn van uitgestrekte vingertjes naar witte wolken…