Alle inzendingen over zwaaien

jouw adem, die het leven kust stil van binnen het zilte zout maakt geen lawaai waar het leven drijft in een zee van tijdstromen van eb en vloed ik hou me vast langs jouw oever met vaste tred ligt het ietwat ziltig op mijn tong ter ontspanning neem de lucht in me op zweeft het zilverzand alover wist mijn sporen ik laat ze gaan, zwaai…

je zit een beetje op de muziek misschien sta je al want je danst wat in je eentje zie je tegenover je aan de andere kant van de straat ook iemand die al staat en wat danst op de muziek op het moment dat je zwaait zou zij terug kunnen zwaaien maar ja gebeurt niet evengoed dat idee dat je zou kunnen zwaaien naar haar aan…

ik keek om en om zwaaide zwaaide mama stond buiten ze zwaaide zwaaide die lantaarnpaal die bleef gewoon staan mijn tollend hoofd zag mama niet meer zwaaien ik huilde zachtjes voor me uit maar dat deed ik al toen mama zwaaide ze zwaaide…

De handen in elkaar en zij aan zij zo liepen ze mijn raam voorbij. Ik tikte en ik tikte! Kleinkinderen; verder in de pas keken toen opzij en zwaaiden allebei. Het was al bijna tijd voor school Ze waren al wat laat driftig liepen ze samen verder in mijn straat.…

Gedaan met zoeken naar de portemonnee En driftig tussen munteenheden graaien Je hoeft voor een croissantje maar te zwaaien En in no time ben je weg met het OV Je kunt veel sneller snoepen, slurpen, kluiven Bezwaren zijn dan simpel weg te wuiven…

Kamerbreed tapijt van zand en pierebadjes Daarachter prijkt een horizon van zee en lucht De honden zwaaien vrolijk met hun staart Ik zwaai terug…

De flakkerende schaduwen in de halve schemering zijn bijna sterk genoeg om in dromen te figureren Als ik zwaai dan zwaaien ze terug ze zwijgen alleen nog tot ik de kaarsen uitblaas…

We zwaaien ze uit, wensen ze plezier, kijk je wel uit? Wij, blijven wel hier! Inclusief de beslommeringen!…

vaarwel is het stoomschip de lange reis en het zwaaien met een witte doek zwaaien nog voorbij het ogenblik dat je slechts een stipje ziet bezwerend blijf je zwaaien hoe droef en ver de hoorn ook klinken mag vaarwel is het zout dat over je wangen naar de lippen stroomt het is de smaak van zilt vaarwel is de glimlach die…

Zij wenkte echt elke dag weer, zat dag in dag uit achter ’t raam, ze zwaaide in ’t begin, dat werd minder, haar armen konden zo hoog niet meer gaan, ze glimlachte in ’t begin, soms een grijns van oor naar oor, tot ook lachen moeizaam ging, maar daar deden we ’t niet voor. Ze wenkte en toen op een dag, bleven de luiken en gordijnen…

De kast gaat open: rijen wijnglazen glanzen vol zacht morgenrood.…

op een bed van ruwe stenen hoor ik de dreunende zee op de zandkust slaan ik heb geen weet van de nacht als wolken vol verlangen tijdloos naar de verte scheren het is om dit verlangen om dit moment van geluk dat ik mij geworteld voel moge de zee zich stilhouden als is het maar voor even ik zwaai mijn handen uit het zicht…

Afscheid, ik zwaai maar wat met mijn lege handen -- Ik wil er vanaf.…

als ik naar mezelf kijk zie ik mij zelf kijken naar mij implosie met radiostilte geduldig wacht ik op mezelf en ik wacht op mij geruisloos zonder signaal spreekt u na de toon de boodschap in zeg ik maar ik zeg niets na de toon zonder boodschap zwaai ik me uit ik zwaai me uit dan ben ik weer alleen met mezelf…

ik zwaai de oranje doek encierro, de stieren weer in doodsangstige paniek door de straten bloedgewiste estoque reeds geslepen ik zwaai de oranje doek zes gewonden slechts hij staat voor de spiegel draag ik links of rechts?…

Hij hangt een kaartje aan mijn stuur, spreekt met starende blik die op mijn handen rust: 'Ik zie hem nog zwaaien, ja zo.' Het mag ook een seinwachtershuisje zijn of het bagagedepot van een treinstation in een middelgrote stad waarvan de naam met een s begint en waar ik verder geen familie heb.…

wij hebben gezwaaid elkaar de hand laten zien die wij zo graag wilden geven maar tussen ons is de afstand gebleven ik zag je stappen hoorde de finaliteit in het geluid van je hakken dat verder droeg in een wereld zonder jou je draalde heel even leek om te keren maar door gedachten gedreven volgde je het pad steeds verder van…

vrolijk word ik van een meisje dat zwaait naar ik zie niet wie zwaaien zegt: dag, ik mag je we scheiden nu, maar morgen zien we elkaar weer en anders overmorgen een kind voor het raam zegt mama of papa gedag vanmiddag word je opgehaald heel anders is een neus tegen de ruit, een hand die vraagt, kom je nog terug?…

- mijn bladeren in de wind zwaaien voor u en fluisteren: ik houd van u...…

zou er weleens iemand terugwuiven naar riet?…

Zwaaien tot ziens, drijven in hun vlucht schuin, om weer bij te draaien. Komen uiteindelijk onvermijdelijk terug in dienst, dat is het fraaie. kalm meren in de haven waar wij verkeren door te keren en koeren, ter ere van degene die vrijheid verleend absoluut.…

We keken elkaar lange tijd aan en opeens begon ik te zwaaien en zij zwaaide erg spontaan terug, wat mijn misêre oploste. We zwaaiden maar door, zelfs toen ze ver weg verdween en de goden ons beiden zalfden.…

Wanneer woorden konden zwaaien. Wanneer zinnen konden spreken. Dan zouden blinden kunnen zien. Dan zouden doven kunnen horen. Yuri, balancerend, aan strakke koorden. Epke, staand, na zwaaien aan een stok. Hans, belevend, met schone woorden.…

(vrij naar Stevie Smith) ga niet met mij in zee want ik verdrink niet in verdriet ik zwaai naar de afwezigen…

mijn lief kijk dan ik zwaai…

armen zwaaien benen uit stemmen roepen verder dan man met pet op z’n fluit blazen kan…

Tot jij klein verdwijnt langs de gracht zwaai ik naar jou – 'kom gauw weer terug'.…

ik weet dat als zij lacht iemand aan de rand van haar bewustzijn op haar wacht een vage zwaai waar donker even lichter kleurt lucht bewegelijk naar het pril van lente geurt ambivalentie maakt haar blik onzekerder in de keuze van de stap vooruit of een zwaai terug ze is blijven staan op het randje van twee werelden met lichte…

Van je hieperdepiep van je hopperdepop lievelievelottelot We zingen en we springen we draaien en we zwaaien hopperdepop, hop, hop…

zoemende hommels ontvouwende narcissen de lentezon lacht gele waaiertjes zwaaien naar vertrekkende winter Tanka…