76 resultaten.
Man bites dog
gedicht
3.0 met 36 stemmen 19.607 Het eerste dode dier dat
ik vond als kind
was een verkreukelde vlinder -
onder een steen.
Een pakje liet ik altijd ongeopend
tot mijn moeder na dagen van
waanzin het papier eraf griste en
me het cadeau toesmeet.
Ik heb lief en sla dood
met dezelfde warme ziel -
op mijn rug staan vele
ongeldige namen -
gezegd en weggeschreven door…
Oude Maas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.077 mijn pen lijkt vaker, misschien wel
liever terug te willen schrijven dan
vooruit
vloeit vandaag naar een luie bocht
in de Oude Maas waar een kleine
jongen met zijn vader zit te vissen
terwijl de tijd rond de vertrouwde
stek tussen de koeien in het gras
weer net zo traag als toen verloopt
ja, waar het simpel geluk van ooit
nog…
Echo's
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 156 Herinnering lacht
Echo’s tussen de heuvels
Het bos uit mijn jeugd…
Ouderlijk huis
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 127 Een kamer
hol en leeg
klokslag als donder
nergens meer
die haastige stap
slechts geluid
van stille leegte.
Herinneringen
zonder beweging
dof en grijs
uren die blijven staan
in ritme
van seconden
dagen zonder keer.
Datum aan de muur
op een prentkaart
staat aangegeven
waar wij elkaar vonden.
Kamer hol en leeg.
Klokslag,
als…
Verweesd
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 228 Ik doe een dagje Sluis
Mooie jeugdherinneringen
Herkenning
Het blije kind in mij
De speelgoedwinkel
Waar ik die mooie beer kreeg
Hoe gelukkig kun je als kind je voelen
Omringd met zoveel liefde
De hemel te rijk
Dan slaat de realiteit toe
Jullie zijn er niet meer
Jullie zijn er echt niet meer
Het kind in mij kijkt verloren…
Zoete Pijn van Weemoed
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 687 Voel zoete pijn van weemoed
van vervlogen tijd
van jeugdherinneringen
maar ben ook vele kwijt.
Zie nog hoe we met elkaar
rond de kachel zaten
aan de grote tafel kaartten
gedopte pinda's aten.
Hinkelen en touwtje springen
piano spelen, vele uren
knikkeren en kaatseballen
ruitje tikken bij de buren.…
Voor Veerle, een jeugdvriendin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 272 Pakken jeugdherinneringen bedolven
Onder een ijzige en podiumvaste zon.
Achter aangestaarde glasramen,
Als foto’s van toen, vloeiden tranen,
Jaren van levenstoneel achter de rug,
Herenigd in dezelfde kerk van toen.
Schrijdende voetstappen kraken de kern:
Flitsen van veel samen beleefde jeugd,
Het nu eeuwig missen.…
Sinterklaas zelf
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen 2.900 , wat een zegen
al die blije kinderogen
die mij treffend zichtbaar mogen
soms wat angstig weggedoken
maar snel is het ijs gebroken
om mij heen staan zij met velen
een kleintje staat mijn baart te strelen
en een ander kust mijn ring
Het is een voorrecht sint te wezen
net als voor mijn lieve pieten
een bron van wederzijds genieten
mooie jeugdherinneringen…
distelvink
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.202 je zweeg, je had genoeg gezegd
aan alles komt een eind
een snijdende jeugdherinnering
hamerslag op een dikke duim
vloeken die je vergeten was
jouw eerste woord
de verdoemde pijn
van zachte heelmeesters
maken stinkende wonden
gemis het hart in sluipt
zaagbekt en bijt
bloed brakend tussen gesloten vingers
jij zwijgt en wijst
naar buiten…
in memoriam
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 327 *een jeugdherinnering*…
In memoriam de Scala
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 543 Bedekt met stof, ontdaan van alle klater
Stond heel de boel heel rustig te vergaan
Men wilde het in ere gaan herstellen
Maar door die brand is nu voor menigeen
Een tastbaar stukje jeugd voor altijd heen
Toch hoeft dit oud-bezoekers niet te kwellen
Want heus: geen herbestemming voor zo'n ding
Benadert ooit je jeugdherinnering…
TERUGBLIK
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 263 Onsterfelijk gewas
groeit op zijn stenen: jeugdherinnering!…
Mijn vader had een stoel in zijn kantoor
gedicht
3.0 met 63 stemmen 22.503 Mijn vader had een stoel in zijn kantoor
waar hij het langst in woonde. Als hij schreef
mocht ik, wanneer ik met hem zweeg
tegen zijn benen zitten. Het kwam voor
dat wij vergaten waar we waren.
Dan las ik over Remy of oom Tom.
Ik weet nog dat het leek alsof hij zong.
Ook streelde hij een keer mijn haren.
Later heb ik gehuild om wat niet…
Het was het mooiste vlees
gedicht
1.0 met 19 stemmen 8.790 Je hebt de melkbus geopend en in de bron gestaard
van je dorst; het deksel paste precies op je hoofd;
zo zwom je met je tong in het witste dat je waste;
je dronk het mooiste vlies, doordrenkt van lucht,
opgespaard uit de bus, deed je het wonder dicht; je
hoorde hoe de melk getild werd naar de avond toe;
op het schelpenpad stond je, zonder handen…
de engel van de grote raad
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.232 (magni consilii angelus)
onderduiker
hier is het wak in het kroos
hier de grote staande snoek
en aan de overkant de roomsen
maar nu staat daar in lichte nevel
naast de melkbus met de teems
een vreemd en donker kind
een juten zak bedekt zijn schouders
daarachter rijzen takken van de vlier
verstrengeld en verwrongen
buurman haalt…
Boek
gedicht
3.0 met 32 stemmen 12.274 Toen ik nog geen boeken had
hadden wij één boek.
Het boek der boeken heette dat,
het was geen pocketboek.
Het was een heel dik boek,
dat in een zwarte omslag
als een baksteen op de hoek
van de schoorsteenmantel lag.
Het bindwerk was versleten,
de rug van leesgenot gekromd,
de bladen vet van 't vette eten.
Het las daar als een dam,…
Van liever lede
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 323 Het jaagpad op te paard
dat struikelt over een
helleveeg van steen
en raken te water
Zo droomde ik oude tijden
na weigeren van een tweede
bord havermoutpap
'Kom jongen', zei mijn moeder,
'kom, morgen gaat het beter'.
Vandaag is morgen
en ik zie helder
dat de wereld
omvalt
Had ik nu maar
dat tweede bord
havermoutpad
leeggegeten…
Een klaaglied
gedicht
3.0 met 507 stemmen 155.256 Achter de westelijke weilanden
bij de grenzen van het dorp,
De Drie Witte Palen en Het Witte Huis,
kwamen ons op de Endegeesterstraatweg
in den treure krankzinnigen tegen.
Zij liepen met spaden en wagens
dingen te doen die niemand begreep.
Zij waren niet kwaad, was ons verteld
door bewakers, zij waren niet goed
bij hun hoofd, daarom waren…
Toen de dijken braken 3
gedicht
3.0 met 33 stemmen 11.729 De jongen wachtte op de dingen die komen zouden.
Zijn vader zette de kachel op tafel, zijn moeder
bracht huisraad naar boven. Toen begon het wachten.
Het wachten op het water. Het kwam als een groot grijs
monster dat zich breed uitrolde over het bouwterrein
over het braakland naar het huis waar hij woonde.
Hij hoorde de kelder vollopen, de…
Aaibaarder dan ik dacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 hij had
ogen aan touwtjes
maar kon toch alles zien
de echte
bruine berenvacht was
aaibaarder dan ik dacht
een zwarte neus
zonder gaten
die frunnikte ik pas later
hij was mijn
knuffelbeest en beste vriend
die ereplaats heeft hij verdiend
nog kijkt hij
mij vragend aan als
ik kom en hem zie staan
na een kroel
tussen de kapotte…
Geluksgevoel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 181 Een vroege ochtend in mei.
De Belg sjokt voor de wagen.
Schaamt zich niet voor zijn winden.
Waarom zou hij ook.
De melkbussen rammelen.
Het onderstel piept en kreunt.
Een koeienvlaai.
Spetters van groene smurrie.
Kikkers kwaken 't hoogste woord.
Buitelende Kieviten
tegen een strakblauwe lucht.
In de verte blaft een hond.
Dit gevoel…
Dubbelganger
gedicht
2.0 met 9 stemmen 6.503 Het is zomer en ik lig
met andere jongens in het gras
op mijn buik zodat ik ruik
hoe vroeger alles anders was
of moet ik zeggen dat ik rook
hoe later alles eender wordt?
er is een meisje bij dat zit
met bruine benen in het gras
zij lacht beweegt zodat iets wits
soms even zichtbaar wordt
of moet ik zeggen dat het zwart
voor ogen mijn verlangen…
Aan alle gewezen schonen uit den lande
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 550 Ach, alle gewezen schonen in den lande
hoe zeer heb ik u toch begeerd
en heeft mij dat hertze bezeerd
daar ik door mijn hogere leeftijd strandde
mocht u mij dan helaas geen favoriet noemen
en had gij dan niet even oog voor mij
thans zijt gij te laat, ’t is voorbij,
kan ik mij slechts in enige ervaring roemen.
Doch daar mijn levensdagen steeds…
Vos en wolf
gedicht
3.0 met 15 stemmen 6.075 De grote ketel in de stalhoek:
houthompen, vuur en dampend water.
Hij zou in sprookjes niet misstaan
om jonge meisjes in te stoven.
Je stort er lakens in, die bollen,
verdrinkt ze met een grote stok
en stampt ons voetenvuil en zweet
en oogvocht murw, zodat het loslaat
en in de zinken emmer stroomt,
het voorportaal van grup en put.
Spookdromen…
Madeliefjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 133 Door de zure grond
zijn er in Gouda
overal duizenden madeliefjes
waarop het lijkt alsof
het sneeuwt in juni.
Als kind reeg ik die lieve
bloemetjes aaneen door met
mijn nagels een sneetje
in het steeltje te maken
en er dan een andere
madelief door te steken.
Zo kreeg ik een ketting
van vrolijke, witte bloempjes,
die ik om mijn nek en…
Aanstelleritus
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 135 Nadat we de boerderij hadden verpatst
Verkasten we van het vlakke land
Naar een flat in de grote stad
Dan kon papa weer aan de slag
Bij zijn reeds lang gewezen kantoor
Want hij had het met het pezen wel gehad
Toch bleek de hoogbouw zo traumatisch
Dat mijn broertje psychosomatisch
Zowaar de trap niet meer op wou
En moeder die de grapjas…
[ De grote optocht ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 16 De grote optocht
is voorbij, en nooit voorbij:
onvergetelijk.…
Het spookslot van HORST!
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 104 het spookslot van Horst
de Diestiaanse parel
in het Hageland -
van einde en ver bezocht -
eenzaam is de spits
eender welk seizoen
één schietgat in de donjon -
het oog van de tijd
middernacht in Horst
de spookkaros, getrokken
door zes git hengsten
jeugdherinnering:
‘het bootje met nummer zes -
nu binnen komen”!…
Een kindertekening
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 98 De felle kleuren
In een kindertekening
Geven me een blij gevoel
Het is een jeugdherinnering
De lucht daar bovenin
Die is prachtig blauw
Dat is mooi gedaan
Want heel vaak is hij grauw
In die mooie blauwe lucht
Daar staat een gele zon
Hij is prachtig rond
Het lijkt wel een ballon
In een tuintje staan de bloemen
Ze hebben mooie kleuren…
Beukenveld
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 95 Tijdloos staan jullie hier,
Eeuwenoude bomen die nootjes
Schonken aan hem
Die mijn vader,
Mijn opa was -
En nu ikzelf vader
Ben geworden
Raap ik met mijn jongsten
De nootjes die sporen
In zich dragen van ons
Onzichtbaar voorgeslacht…