Alle inzendingen over één

Samenzweerders in vaal licht 'De samenzwering van de Bataven' uit tweede helft van de Zeventiende Eeuw 'onder Claudius Civilis' Majestueus doek van Rembrandt die 't smeden van de opstand een vrijheidsstrijd tegen de Romeinse overheersers subliem-succesvol kwastte aan tafel met summier zicht Niet stoer, geen nationale strijder; wel aan één…

virologen en farmaceutische firma's Liegen goed saam, zo de wereld "slim" dom houden maar betalen... gaan we doen!…

Kan ik nog één kus krijgen. Nog één keer je lippen voelen, en dan ga ik. En misschien nog één ontbijt, nog één lunch en één diner. Dan ben ik voldaan en kunnen we uit elkaar. Maar daartussenin kunnen we nog één keer in bed liggen. Nog één keer voelen alsof de tijd stilstaat, met mijn hoofd op je borst.…

Ik zou willen, dat ik zou willen om van jou te kunnen houden zó ik kon houden van je. Voor altijd in jouw nabijheid te mogen drinken en verdrinken in die warme, lieve, rustige en vooral tedere energie van jou. Te zijn, te willen, te blijven rondom die lieve lieve liefde, voortdurend bij je. Mocht ik iets wensen of verlangen... heel graag…

De morgen gelijk alle andere ochtend na ochtend elke dag opnieuw Gelijk, exact onomkeerbare strijd Alle hens aan dek, want in een oogwenk een snel ogenblik was de wereld weg Mijn leven nam een wending, onvoorzien pijn en verwarring schreef ik van mij af Misverstanden grote barrières Alle hens aan dek, want een snelle blik kan…

Eén dag zonder de aanwezigheid, de permanente bescherming van jou, Babaji zal mij doen herinneren wat het is om gewoon mens te zijn en al de mensen te kunnen vergeven in hun menselijkheid.…

Günter Grass; 1927-2015 Echt furore na een tijd van kilte in die lange jaren gebeden zonder eind in schijnbare stilte Wakker schudden wilde hij de mensheid 'het kwaad is onderweg op weg naar hier en verder' een bericht dat niet verblijdt Waar! De wereld in een interbellum zich bewust van het kwaad het tij liet zich niet keren…

Daar zweeft de lieve Lente weer Bezielend door de dreven; Zij daalt als uit de hemel neer En roept weer de aard ten leven; Zij tooit alom de dorre baan Met bloemen en met kruiden, En waait van uit het zuiden Ons zoete geuren aan. "Daar komt de lieve Lente weer!" Zo juichen veld en akker; Ze is gul en vriendelijk als weleer En zingt de…

een brok in de keel bij het voorlezen van de families die nooit weerom keerden immens grote families met allemaal dezelfde achternaam grootouders, ouders oom, tantes, zusters schoonbroers, schoonzusters, broers, neven, nichten pasgeborenen het benoemen van de leeftijden hekelt de pijn nog dieper de wereld was gek geworden…

Zonder naam ga jij geblinddoekt het bochtige pad en de schelpen knersen zonder echo geschraagd door jouw verlangen steeds één tijd, één plaats te zijn. Vluchtiger dan ik wissel jij gedaantes als een hoed en wist geschiedenis voor zij geschreven is.…

de bomen, ze vallen één voor één al zijn ze jonger en niet eens uitgehold vingervlug zoals een dief je zakken rolt, gingen ze brutaal, schielijk van je heen je plant je wortels dieper in de aarde je kraakt en wankelt, maar laat verkrampt niet los de lege plek in het Red-je-hachje-bos verhoogt helaas alleen je eigenwaarde zaailingen…

Een merel op een schoorsteenpijp, geeft een openlucht concert, waardoor ik mijzelf begrijp. Brengt zijn lied met de borst vooruit, 't is mijn binnengevoel, dat hij naar buiten fluit. O, vogel wat ben ik gek op jou, als symbool van vrijheid, neem ik jou in ogenschouw. Zou je vleugels aan mijn rug willen zien, ben dan pas vrij, als een…

Leven op een eiland Stil en verlaten Omgeven door golven Tranend nat Door isolatie Niets in de gaten Alleen met je medicijn Pil van bittere smart Als ineens op Een zondagmorgen Het zon dag licht Aan jou laat zien Voel jij je verbonden Helen de wonden De bron geeft Het vergezicht bovendien Langzaam aan Begin je te beseffen Komt…

sneeuw bedekt alles de natuur weet het beter de mensheid is één…

Je kunt niet meer zijn dan je bent omdat je onder je fysieke en psychische vorm één bent met het Leven zelf één met Zijn…

Mijn liefste, wat heb ik je aangedaan? Mijn liefste, waarom ben ik het huis uitgegaan? Liefste Mijn, waarom kan ik niet bij je zijn? Mijn Lief, het doet zo'n vreselijke pijn... Geef mij nog een kans, ik smeek je oprecht, Geef mij je vertrouwen, 'k ben zo aan jou gehecht! Probeer je gevoelens toch te uiten.... Zodat ik je…

Maar ik heb heimwee naar je oude zelf, zou zo graag weer een aanvaring met je hebben, net als vroeger, net als toen, Kon ik 't nog maar één keer overdoen!…

als nevel niet verdwijnt de kilte mij omhelst rest dit leven niet meer tijd dan de dagen die het kreeg laat ik los mijn eenzaamheid die stille toekomstdromen waar duisternis in vragen de dagen niet verblijdt maar enkel nog de troost gelegen in jouw ogen mij zachtjes laat hopen dat morgen toch verschijnt…

zal ik jou zijn jij mij twee harten één droom zal ik vlinder zijn jij bloem verweven in kleur één geheel zal ik zon zijn jij maan in harmonie samen het ochtendgloren zal ik liefde zijn jij hoop samen in dromen één hart…

langzame voetstappen op bladeren die knisperen zonnestralen die 't bos nog één keer goudgeel willen schilderen zacht fluisterende stemmen die zwijgen spontaan om bij gekerfde namen in oude bomen nog één moment stil te staan schoorvoetend gaan aarzelende passen verder tussen de kalende bomen wervelende gedachten over vroegere…

Als ik één dag God zou mogen zijn, Dan verloste ik iedereen, iedereen van pijn Als ik éen dag God zou mogen zijn... Dan zou ik alle tranen drogen, Naar ziekenhuizen gaan En zeggen: Kom, Je bent weer beter en kan weer naar huis gaan Als ik één dag God zou mogen zijn...…

Eén liefde voor één leven Zo zou het toch moeten zijn Meer heb je niet nodig Vooral geen water bij de wijn Eén liefde weg te geven Maar zo vaak gaat het verkeerd Dan duurt zo'n liefde maar slechts even En raakt wat mooi leek snel verweerd Eén liefde dat moet kunnen Eén liefde voor heel erg lang Maar je moet het wel tijd gunnen Anders blijf…

het licht van jouw ogen ik keek en verkeek in jouw gevoelen jij wees me echter het donker en ik begreep de schaduw die weerspiegelde in mijn geloven zo verdwenen jaren van strelende woorden en teder voelen ik ben mezelf door de tijd verloren maar misschien kom ik mezelf wel tegemoet en zie ik het licht in de schaduw voor één…

Voor één keer, als je dat kunt, genieten van wat je wordt gegunt. Voor één keer, met volle kracht, genieten van de dag en de nacht. Voor één keer, zonder zorgen, op 'n rots uitkijken naar morgen. Voor één keer, met open ogen, weten dat we écht leven mogen.…

ik droomde dat ik wakker werd op deze nieuwe morgen en door mijn raam heel in de vert’ zag ik de zon verborgen verschijnen in het ochtendlicht over een witte aarde ze scheen op mijn ontwaakt gezicht dat kalm naar buiten staarde ik hoorde bomen sprekend stil mij vragen om te zwijgen want dit moment en deze dag zal ik maar één keer krijgen…

Als 't beige zand, Verstikkend om mijn voeten, Soms warm, Maar vaak te heetgeblakerd. Als 't grillig duinenpad, 't Wisselend gemoed, Als " 't lieve" weer, Stijgt naar 't hoog debat. Als harde rotsengrond, Waarbij geen stem noch bijl, Helpt te veranderen, Slechts spaanders in het rond. Als 't water dat loopt, Waarheen 't niet…

hoger dan het hoogste, zeven zeeën zelfs voorbij, laat alle mensen zoeken naar één zo lief als jij. als men dan, niets gevonden, tenslotte vraagt aan mij dan zal ik hen vertellen: de liefste, dat is zij.…

zijn leugen was haar waarheid zijn lachen haar verdriet een onvoltooide liefde meer vroegen zij ook niet haar lichaam zijn genieten haar passie zijn gevaar een onderhuidse hartstocht dreef ze naar elkaar hoe blind zij zich ook staarde hoe weinig hij ook zag zij voelden zich gelukkig al was het maar één dag…

Jij en ik, vanaf nu één geheel.…

En dan vrijen zij in het helmgras tussen stern en zilvermeeuw zonder rust in een zucht door naar de 21ste eeuw. 1000 en (één) mensen 500 paar en (één) allemaal bij elkaar geraakt en ik ben maar alleen want ik ben die (één). (gedicht van de vorige eeuw)…