198 resultaten.
dacht je meerjarig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 636 ik heb je geoogst
nieuwe voren geploegd
maar je land ligt nog braak
heeft de lente tegoed
toch schijnt de zon
en groent de natuur
maar jouw zwart ligt erbij
alsof de winter nog duurt
waarom kon je niet groeien
in de herfst van de zomer
je rijpte volop en kleurde zo
mooi in de wind van je dromen
ik heb me vergist
dacht je meerjarig…
Dood, jij rijpt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 286 Mag ik jouw zinnen rijpen
zoals je schoot mij kan bevrijden
van lusten ongerijmd
met ingelijste metaforen
jou berijden nachten lang
door het woud waarheen ik ga
is het duister slechts mijn licht
en sterf ik eer ik voor je sta
maar ‘k moet de dood nog baren
in scheuten pijn vanachter
hemd en rok, toch bewaar
ik in dit leven
jouw laatste…
Rijpt van geel naar rood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 180 ik heb de takken
niet gebroken of bladeren
afgerukt en meegevoerd
naar plaatsen waar
zij luwte zoekend
kleur verliezen en versterven
het is de wind die
vlagend aandacht vraagt
voor de wisseling van seizoen
het zomers groen dat
rijpt van geel naar rood mist
zon en licht gaat langzaam dood
kaal steken stam en
takken af tegen…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 van de man
die zijn simple things
in een etude zingt
voor Jellie maanvlinder
de kunststofkoningin
Vallende engel
uit het noorden
die dichter bij
ons wist te komen
in de stilte ongehoord
was wat ontstond
een scheppingswonder
Dank, Titaantje
voor je kussen
en de vrijage
zonder woorden
Adieu Jellie
et bon voyage
au pays d'or…
Zonder blad
netgedicht
5.0 met 27 stemmen 50 het strak
buiten beton
zag grijswitte tinten
wind striemde
iele bomen
zonder blad
in de beweging
van het graf de
seizoenen voorbij
jij had je al
gehuld in de nog
volle herfstkleur
rijpte in een
eerst zoetig
fermenteren
jij blikte mijn
entree ik ging als
een kind blij mee
mocht ik dan
toch het eerste
stapje proberen…
Oorzaak en gevolg
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 250 deze lente kaart met herinneringen
die de dood rijpt aan vluchtige
momenten spijt – witte kopjes
steken al boven de zwarte klei
bebaard en afgebakend
tussen zachte wallen vlees
met vroege stoppels waarvan het zwart
veranderd is in een loodgrijs warm vest
klampt emotie zich vast
aan het duister en ejaculeert
zijn angst met pijnlijke scheuten…
Prima Media
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 655 Zweer de verbeelding af
Op “vipspotting.nl”
Op “graaggenomen gastjes”
Op “tv-babes punt orgieland”
Op “is-she-hot-or-is-she-not”
Op “liever naakt dan niet gezien”
Een belspel-del
Mummie met de Mummelmond
Een studienicht
Beau de Boulevard
Een Prima Film
Sex en haat en kop eraf
Een goed gesprek
J.P. de bal-bla-balkenbrij
Bestel een…
Kuddetrance
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 65 nog kleuren
kapotte woorden
restjes klank
aan zinnen die
ooit verbrijzeld
zijn door dissonanten
in de muziek van
hun zelf gemoduleerde
dramatische ondergang
in beat en dance
bedwingen zij
adrenalinestormen
met peppers en relaxers
gaan zij totaal los
rekeningen worden
pas verstuurd als
alles al is gedaan
en chaos rijpt
in…
Jouw stilte
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 47 jouw stilte
gaf licht op
je gezicht waar
de contrasten
voorzichtig eerste
woorden spraken
in het spel
tussen zwart
en wit begonnen
gevoelige tonen
langzaam kleur te
krijgen in melodie
nog waren er
geen akkoorden
in de wat droeve
communicatie
waar gevoelens
als emotie rijpten
speels begon
harmonie de
sfeer te klaren
met liefdevolle…
Besmuikt
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 49 jij weleens
willen biljarten
met een golf- hole
als huis om zonder
een keer hole inn one
thuis te zijn
ze was niet
sportief haar
motoriek een
samenrapen van
bewegen met in
de genen een
structureel tekort aan
souplesse en élégance
ook in het taalgevoel
bleven ezelsbruggetjes
voor plastisch gebruik
links liggen in staccato
rijpte…
dat ik jou maar heb - van harte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 433 wie jou heeft
bezit het geheim van de spiegel
die laag voor laag
het hart en ego ontsluiert
wie jou heeft
kan zijn wie hij is
bezit de ziel van passie
voor alles wat er leeft
wie jou heeft
samen én alleen
rijpt aan de vriendschap
die jij overvloedig vlindert
waar de tijdstroom van leven
jouw jaren kalendert
vlammen wakkerend…
De natuur
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 105 Genietend van de schoonheid
de schoonheid van de natuur
vraag ik me af
waarom heb ik voorheen dat mooi niet gezien
waarom heb ik voorheen dat schoon niet opgemerkt
hoe komt het dat ik niet eerder die pracht heb bewonderd,
de grootheid, de glorie, ik ben overdonderd
van de kleurenpracht
alles wat rijpt en openbloeit
alles wat stijgt en hoger…
voelend naar het grote dorsten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 569 hij rijpte uit haar schoot
het lijfje rood
ontdaan van alle vliezen
moest hij voor eigen
leven kiezen omdat de
arts de navelstreng afsloot
zijn eerste schreeuw
ontplooide ook de
longen, voltooide wat
in aanleg was begonnen
geluid verbrak de stilte en
werd gesust door moeders huid
kleine vingers op haar
borsten, nu al voelend…
Dordogne
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 52 Het wordt mij droef te moede
als ik lees
Van violette heuvels in het zand
En hopen puin van bergen steen op 't land
Het tranendal van weduwen en wees
'k Zie liever Flora bloeien in 't decor
Van Puy-de-Dôme, Dordogne
en Lozère
Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse
en Isère
Van Franche-Comté, Savoie
en de Côte-d'Or
In koele meren onder…
ALTIJD IN MIJN GEEST
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 220 ==============
Elvis kan ik heel goed nadoen
vooral hoe hij in zijn bolle tijd
- it's now or never -
zingt op het toilet
nog één middernachtelijke
dubbele peanutbutter banana sandwich
in het vet gebakken
I'm so lonely I could die
hij kon het niet meer aan
om de koning van de rots te spelen
geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd
uppers…
Publish or perish
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Publish or perish
Had men mij wel gelezen?
Steeds werd ik afgewezen.
Van Meulenhoffs redactie
kreeg ik zelfs geen reactie
en ook de Tweede Ronde
had mijn brief nooit gevonden.
maar Het Liegend Konijn
loog: bij ons moet u zijn!
Uitgeverij Perdu
vond mijn werk déjà vu.
Querido schreef correct:
u heeft niets dat ons trekt.…
Verse or worse?
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.163 Als uw poëziecriticus John Bayley
schrijft over jonge personen die opkomen
en schitteren als meteoren
in de academische wereld, is hij zelf
aan het imploderen en wordt een
gapend zwart gat. Ingezonden
brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis.
Wat bedoelt Bayley als hij dichters
prijst die weigeren poëzie
te laten klinken als zichzelf…
Nature or Nurture?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 De koekoek
is een dwangneurotische vogel
als 'ie in een klok woont.…
overgevoelig
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 936 vraag nooit aan een aardbei
of hij op een beschuitje valt
daarmee verkruimel je zijn ziel
wie wil dat op zijn geweten hebben
een aardbei is toch al snel rood
en rijpt waar je bij staat
het arme ding kan ongezien blozen
en je gefrustreerd aanstaren
mocht de aardbei groen ogen
dan zal hij extra kwetsbaar zijn
doordat het een puberaardbei…
Archaïsche torso?
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 114 Ik zag nooit haar werkelijke
gelaat, waarin de appels rijpten,
haar contour sneed door mijn blik,
gloeit na in een ondergaande snik,
waarin de ogen blijvend glanzen,
gehouwen uit het frêle marmer, bespot,
beschadigd, rond smalle mond, het
verlangen geaderd, onverzadigd, als
een witte ster die losbreekt van z’n
voetstuk, geen misvorm in…
Volbloed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 180 De winterkim haalt haar
– zoals men met vliegers doet -
onder grote voorzichtigheid binnen
Nog dansen de schaduwkegels
over het zandloze strand
tot ze achter de stammen wegsterven
Het oude land geeft de stralen door
aan het teruggewonnen prille polderland
dat achter de dijk rijpt in de tijd
Water sluimert in de laatste winterstand
de…
Metamorfose
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 216 de toppen
de schijf die de dag ontmaagdt
tussen opgetrokken graskragen
doezelt glimmend en naakt
een gestreept plaveisel
kruinen op stam ontwaken
nog geen tint aangetrokken
bloemen komen in bedden bij
half dromend de ranke halmen
uit de wetering staan wolken op
een lichte bries wuift ze op wegen
van heden tot morgen
het uur rijpt…
Door hitte en mistral
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 410 ik zag de brug
de overspanning en
pilaren de grijze haren
floten me weer terug
jij rijpte in de
gaarden door hitte
en mistral ik glooide meer
in het groengele van het dal
wij zonnebloemden
samen in het franse land
jij ging een brug te ver en
toch nam ik je aan de hand
laten we maar samen oogsten
hitte en de tijd voorbij
na misoogst…
De etruskische weduwe
gedicht
2.0 met 14 stemmen 9.602 De rotte appels rolden
zo van de bomen, rijpten nog een hele zomer na
en haar polsen bleven de drempels over glijden.
---------------------
uit: 'Zone', 2005.…
‘t gebladert’ staat verdiept
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.322 ‘t Gebladert’ staat verdiept; de dag verzaadt het lover;
de zomer rijpt de stilt’ tot een voldragen vrucht.
En slechts ’t gewieg der zee doorzucht de vrede, alover
de trage bomen en de adem van de lucht.
De zee, en haar gedein door mijn bewogen longen…
Maar neen: mijn loomt’ verdroomt de maat van alle maat.…
Koude trappen, warm bloed
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 336 Tijd rijpt deze boom en zal hem ook oogsten
hopelijk zullen we de vruchten ervan plukken
voordat het te laat is en hij afsterft.
Ook al was hij dood
ik bleef de boom water geven
weigerde zijn hout te kappen laat staan verbranden
dat was niet nodig want mijn hart zijn branden
verwarmde de nu lege wanden.…
Paradijselijke hartstocht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 116 ik wist de
vruchten van de boom
ongrijpbaar voor mijn handen
zij tergden mij
door in hun volle wasdom
daar te blijven hangen
ik joeg boze dromen
als wervelwinden
door hun hoge kronen
ze rijpten verder
in de warme zon voelden
dat het oogstfeest bijna begon
ik fluisterde liefde met
armen om de stam geslagen
mijn bede werd niet opgedragen…
"Bestendig?"
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 221 Verder gaan is een beleven
wat niet klaar is af te geven,
pijnlijk te zien wat ongesnoeid
bleef aan bomen, vergat de
wrange vruchten te plukken
die niet rijpten in de dromen
gedwongen afstand van het hopen.…
nog onverzonnen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 135 dromen van ooit een ander
gedicht dat zich niet meteen
ontbloot of gewonnen geeft
zoals een schilder bij ‘n leeg
nog maagdelijk doek in vage
tinten verzonken blijft
en de merel in de tuin nog
een poosje zwijgt voordat hij
in alle vroegte z'n liedje fluit
zoals ‘n woord geduldig rijpt
op zijn eigen uur en tijd in
het daglicht kruipt…
ik drink jouw muziek
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 273 wat gisteren in mijn onmacht
lag te sudderen rijpt nu als
een aambeeld onder de hamer
van een uit de toon
geraakte smidse
vanachter de blaasbalg
lief ik jouw muziek die ik
als mokerslagen onthaal in
het voorportaal waar
alles samenkomt
soms wens ik gisteren terug
wanneer de dag traag als
verwaaide as zich verspreidt
over talloze nukkige…