inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.362):

Archaïsche torso?

Ik zag nooit haar werkelijke
gelaat, waarin de appels rijpten,
haar contour sneed door mijn blik,
gloeit na in een ondergaande snik,
waarin de ogen blijvend glanzen,
gehouwen uit het frêle marmer, bespot,
beschadigd, rond smalle mond, het
verlangen geaderd, onverzadigd, als
een witte ster die losbreekt van z’n
voetstuk, geen misvorm in haar leven,
misgunt ze mij dat niet, wat smeekt uit
haar wezen dat ze droeg, een eindeloze
liefde waarom ze vroeg en altijd predikt.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 6 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: kunst

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 114

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Willemien
Datum:
25 augustus 2009
Mooi gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)