6555 resultaten.
De verte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 108 brengt
alles dichterbij
duidelijk en klaar maar
met ontspanning kom ik daar
het geeft ruimte
in mijn overvolle geest
niets benoemen en gaan
waar ik nooit ben geweest
ontdekken wat
niet eerder is gezien
misschien een weten dat
wij al eeuwen zijn vergeten
of is het toch ontsnappen
uit de hectische gedachten
die het leven genereert
de verte…
Verte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 229 Een hek
een wolk
verte
En overal
ben jij…
de verten
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 248 de verten lonken
in fragiele gedachten
gevangen dimensies
in magisch bewegen
een nieuwe blik
die stilte roept
en vrede schenkt…
de verte
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 294 Dichte mist als een wollige deken,
beschermende bedekking,
maar de onbekende verte verschuilt zich,
laat zich niet kennen,
verborgen, maar toch aanwezig.
Als een dreiging, onbestemd,
of een onvervulde belofte...…
De Verte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 114 Ik zie je stralen
Mijn blikt ankert
buigt
zwenkt
Jij fier groen
Vijf kanten steel
draagt
je scherm geel
open
tuurt de hemel…
In de verte
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 203 In de verte
achter een horizon
van traag licht
Ruist het lachen
van een kind
langs rijpend fruit
In de boomgaard
waar de rups
de appel mijdt
En sterft
om een vlinder
te mogen zijn…
Met U zijn er geen verten meer
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.533 Met U zijn er geen verten meer
en alles is nabij.
Des levens aanvang glinstert weer,
geen gisteren en geen morgen meer,
geen tijd meer en geen uren,
geen grenzen en geen muren;
en alle angst voorbij,
verlost van schaduw en van schijn,
wordt pijn en smart tot vreugd verheven!
Hoe kan het zo eenvoudig zijn!…
verten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 196 de dag komt
in gezongen
woorden
die een klacht
in klank
verstoorde
met een droef
en dralend
lied
dat men klinkend
in de verten
ziet…
In de verte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 In de verte
Wil ik wonen
Achter de horizon
Daar waar de
Laatste einder is
Wil ik mijn gevecht
Op leven en dood
Voortijdig staken
Op het snijvlak
Waar zon en maan
Elkaar zinvol raken…
Als er geen verte meer is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 122 Het licht in de verte
Kleurt door en door rood
Door een zon die
Doodvermoeid ondergaat
' t Doet mij beseffen
Dat ik verder wil
Daarheen, waar het licht
Oud is, en rood, en warm
' t Hele leven ben ik
Al onderweg naar verder
Naar de verste verte
Tot er opeens geen verte
Meer is…
In de verte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 204 misschien zijn het warmtelijnen
die koude doorkruisen
of stille omgangsvormen
aan het oog onttrokken
door stadia van afstand
op pijlers van de overkant
door kromming van aarde
in verbogen ruimte
in mate van vaagheid
onoverbrugbaar
onoverkomelijk
zal ik toegelaten worden
tot de plek van mijn afwezigheid
ik weet het niet
niet bij benadering…
Uit de verte
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 216 Nachten zonder jouw hete adem in mijn nek
jouw barmhartigheid in de kilte is verloren
zonder jouw empathische arm om mijn middel
heb ik jouw hartstochtelijke woorden bevroren.
Nachten ontwaak ik alleen uit een droom
en zie ik de feiten en voel ik jouw afwezigheid
zonder jouw lig ik wakker op een koud matras
totdat ik mijn ogen…
In de verte....
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 123 In de verte
zie ik een licht
Ik ren er naartoe
maar ben net te laat
Het licht vervaagt
in de duisternis
Ik voel mij
machteloos
klein
en
eenzaam
Stemmen waar ik
overdag niet naar luister
Achtervolgen mij
in mijn dromen
Ik probeer rust te vinden
maar word steeds gestoord
door een achtervolgingsproces
van geluiden
Slapen…
In de verte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 89 'Dichtbij zien
is geen enkel probleem'
zei me de opticien
die m'n ogen test, keurt
'Maar in verten
......... zien?'
zei ik op mijn beurt
'misschien komt een bril
van pas'
weerhoudt u
van het -in schijn zien-
van 'n Fata Morgan?…
mijn leven...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 135 mijn leven
ik heb je lief
al mijn leed
vergeet ik niet
het is wel doordat...
dat ik een
leven heb gehad
leed beitelt traag
de diepe rimpels
tot op vandaag
plezier en verdriet
liggen zo dicht bij elkaar
lachen en wenen bieden iets
een onvoorspelbaar... levenslied
want
in het leven
is het altijd
geven en nemen
alleen ongevoeligen…
Pico de los Reales
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 536 In de verte
zingen de golven
van de Middellandse Zee
een turquoise hymne
voor de ongekroonde koning
van de Costa del Sol.…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
De zon in de nacht.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 337 Zie je daar in de verte dat schaapje staan.
dat schaapje met zijn mooie wol,
dat schaapje met zijn zachte vacht,
daarzo in het hulst van de nacht.
Daarzo in het hulst van de nacht,
met de zon hoog boven je.
Zul je het schaapje strelen,
en met hem al je geheimen delen.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Haar ogen spiegelen zich in mij
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 776 zij kijkt alsof ik lucht ben
ik laat haar in een verte staren
die enkel leegte biedt
ze veegt haar tranen langs mijn huid
ik zie er soms zo mistig uit
dat zij geen toekomst ziet
die brengt haar niet waarnaar ze smacht
ze mist de vent waar zij op wacht
steeds vaker droef van blik
zie ik haar ogen wanhoop baren…
Pad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 133 je bent een woud
nog onontgonnen
ik ben de reiziger
die de paden mag maken
waarlangs je zult gaan reizen
naar ongekende verten
met de vader
van je kinderen
ga maar
leef maar
het is zo voorbij…
de reiziger
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 121 ik ga van hot naar her
vraag me niet hoe het kan maar
mijn dromen reiken ver
ik kom nooit van mijn stek
want ik ben een reiziger
een reiziger op dezelfde plek
lang kan ik er niet bij stilstaan
ginds wacht de verte en er is nog
een lange weg te gaan…
Het juiste perspectief?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 22 vergeelde
doek van
ongebleekte canvas
maskeert het
onbevangen
lichaam,
alles afgewogen,
verlaat als laatste
passagier een
voortdenderende
trein op een
onbenoemd station
met een te nauw
valies met niet
gelabelde dromen
retour-adres onbekend
als ik die verlies
het perspectief
in de cadans
van spoorrails
in de verste verten…
de witte verte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 kind de witte verte
kun je niet vangen
zij is een laatste
lange reis
ze woont in een
verstilde schemerzone
ver weg van het
onherbergzame heelal
zij is het nest waarin je landt
met gebroken vleugels
waar je eindelijk naar
jezelf durft te kijken
ze houdt van je zoals je bent
de witte verte kind
je mag naar haar verlangen…
Onmogelijk
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 127 onzichtbare dingen
worden niet doorzien
onhoorbare zaken
komen je niet ter ore
onafzienbare verten
vallen niet af te kijken
ontluisterend is iets wat
je liever niet wil horen
maar iets te vaak misschien
komt het voor dat
een onmogelijke liefde
weldegelijk mogelijk zal blijken…
eindelijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 259 Het kleine lichtpuntje in de verte komt naderbij.
Zou het toch eindelijk waar zijn,
dat mijn bloedend hart stelpt zonder pijn.
Heb ik een remedie gevonden?
Met pleisters van mijn hart
heb ik de wonden dichtgeschroeid.
Zal de wonde nog open gaan,
dat is de vraag.…
Op een zelfmoorder.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 522 Hij dacht zich door een korte dood
Te redden uit zijn bange nood:
Hoe heeft hij zich bedrogen!
Hier stak hij, achter struik en heg,
Zich voor het oog der mensen weg;
Daar boven staat hij moedernaakt:
En wat hem 't hier heeft bang gemaakt,
Is derwaarts met hem heengetogen:
Hoe heeft zich de arme dwaas bedrogen!…