Alle inzendingen over OR wijn OR klaarheid

karakter voelde temperamentvol door de pittige fermenten het is de wijn die hete dorsten lest, le Lanquedoc in glas en magen etst…

Ik wil rode wijn in mijn brede mond het gevoel van de zee aan de Franse kust van aroma en genot ben ik bewust tot aan het bittere eind blijf ik gezond geen virus betreedt mijn uitgemergeld lijf het is enkel de wijn die er komen mag de alcohol stijgt op en bezorgd een lach een enkeling vindt dat ik overdrijf een licht gevoel betreedt mijn…

Ons clubje is ook niet gebaat bij klaarheid, wij zitten niet te wachten op de waarheid, géén toets dus, géén enquête, niemendal. Nee, wat wíj willen weten op termijn is enkel dat we toffe jongens zijn.…

er was dat moment onverwacht dat de niet begrepen vragen die een leven lang in haar gedachten cirkelden plots zonder meer op hun plaats vielen en alle verwarring werd orde alle vragen antwoorden klaarheid nu vanzelfsprekend in dat ene lucide ogenblik ontijdig van haar dood…

in de schaduw van lezen plaats je momenten van leven in het licht van de zon kiest waarheid zijn klaarheid daar waar het donkert heeft dag geen gezag en duistert de nacht lees maar de schaduw in het licht van de zon daag maar de nacht uit in een waarheid die komt…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

vreemde ogen spreken waarheid dwingen woordloos haar respect niets gelogen geven klaarheid worden niet boos onbedekt vreemde handen vormen zinnen dempen krachtig haar verdriet vragen branden diep van binnen ... maar de vreemde antwoordt niet…

een woord uiten is vaak balanceren op een koord als vechten tussen waarheid en schemering tussen klaarheid en behoudzucht tussen zwijgen en opgelucht krachten bespelen mijn gemoed het karakter zal ten einde bepalen: is het woord hard of zoet…

een woord uiten is vaak balanceren op een koord als vechten tussen waarheid en schemering tussen klaarheid en behoudzucht tussen zwijgen en opgelucht krachten bespelen mijn gemoed het karakter zal ten einde bepalen: is het woord hard of zoet…

het lijkt mij dat de dood dichterbij is dan de klaarheid die ik zoek in mijn bestaan dichter dan ik zou kiezen en toch gekozen worden door de dood zou me nu liever zijn maar wat is liever als alles er niet meer toe doet wanhoop mij ten deel is en ik eenzaamheid te over heb wat is dan nog liever dan hunkeren naar droge ogen en onvoelbaar…

Pas na een lange tijd ontstond er klaarheid. Toen hij ontwaakte, bleek z'n droom bewaarheid.…

de klaarheid van het moment de graagte van de geschiedenis de plek die je van vroeger kent de stilte van de getuigenis het daagt bij vloeiende vlagen een ongeschonden kindverleden van voor de bewuste dagen zo voortschrijdend vermeden wat niemand meer kan horen raakt in rangen kwijt gaat in geheugen verloren in de zomen van de tijd…

weer sneeuwt het in bevroren geesten de klaarheid van de maan heeft afgedaan bedekkend wit effent de streken waar cultuur de bakens uit heeft staan je winterslaapt in hart en nieren freewheelt door de dagen heen maar als gedachten gaan ontdooien zal lente zich na sneeuwruim gaan ontplooien…

de holle wind is gaan liggen weg zijn de frasen en vlagen poeha strak waait waarheid wappert klaarheid met wimpel voluit nog suist het geluid langs vaten die ooit de wind deden razen maar dat spel is uit in duigen gevallen zoals het gezegde luidt…

Wanneer brengt taal klaarheid? En niet woorden zoals waarom, met het ontwijkende antwoord, daarom. Wanneer is liefde, geluk en blijheid en niet in strijd met de werkelijkheid, omdat wij het aaneen breien, door de onduidelijkheid van onze taal.…

heb wolken uit elkaar geplukt wind opgedeeld in vlagen kon warmte van de zon niet meer verdragen ben naar de nacht gevlucht in anoniem een vrij bewegen kom in stilte slechts het donker tegen heb mijn jas al uitgedaan nooit zal ik meer naar licht van dagen gaan schemeren zal mijn leven zijn klaarheid doet in openheid mij…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Toen water wijn werd en hij wist dat later dat niet wijn wijn zou blijven Zeven dagen dronk men van het water uit zijn hand danste, lachte, leefde Tussen wijn en tamboerijnen dacht hij aan zijn handen Zweeg, bekeek de menigte en knikte naar de hemel…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wie een landschap tekent, heeft vaak aan één lijn genoeg, zo ontstaat klaarheid in een beeld, een verhaal van lucht en aarde en zoek niet naar een tijd, een richting die is er niet en nooit, misschien zit er regen aan te komen of wind en wat dan nog, je kunt de wind niet vragen om te blijven, er is alleen de stilte 's winters die het…

Hollands gedoog, ik begraaf in Ontwikkelde waarheid Op wetenschaps klaarheid Heerlijke stenen verslaving Poëzie is wat ik wil Wie geeft ontvangt Energie ontspant En ik ben stil. Zowaar, ik laat mij niks kisten Weg met de verjaardagschristen.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

December is geen tijd om te geloven Dat alcohol voor ons niet goed zou zijn Vanouds hoort toch bij feestpartijen wijn? Dat feit komt in de bijbel al naar boven Want Jezus vormde wijn niet om tot water Nee, bij het feest werd water wijn, dat staat er…

December is geen maand om te geloven Dat alcohol voor ons niet goed zou zijn Vanouds hoort toch bij feestpartijen wijn? Dat feit komt in de bijbel al naar boven Want Jezus vormde wijn níét om tot water Nee, bij het feest werd water wijn, dát staat er!…

Opgewonden verklaar ik zonder tegenstroom in genade gevallen struikelend verder balonnen stijgen drijven af met stijl prijskaartjes bungelen vergaren interessenten ook in de fles blijft de klaarheid vochtig achter geschikt voor hergebruik bezin ik mij weer terloops sluipt het binnen vreet zich vast en blijft in de leeg gelaten holen…

III Wie in de druiven meer proeft dan het zoete, Wie in zijne wijn meer proeft dan de wijn, Hij zal iedere vreugd met wroeging boeten, En iedere vriendschap met pijn.…

je zwijgt maar je handen willen de leugen breken die bij je blijft ogen tranen in onvermogen om klaarheid te brengen in stilte die strijdt monologen hebben andere sporen gelopen in vaak passeren zonder te keren wissels zijn niet genomen om elkaar wat tegemoet te komen pas op het laatste station vond ik jou op perron we hebben…

de laatste bladeren gaan langs mijn hand nog kleuren ze naar zon maar draai ze maar eens om in donkere schaduwlijnen draagt herfst al haar vorst en knisperen op de stoep de kleine ijskristallen morgenvroeg in klaarheid is de boom geschoond en zijn de takken rijkelijk beloond met knoppen nog in ruste pas als de winterkou zijn laatste…

Liefdesgedichten klinken als goudgele wijn brandend houtvuur met woorden doorweven ons heerlijk domein leven, vrijende nachtmuziek als goudgele wijn.…

Eindeloze verhalen, eens gebruikt als web van waarheid, nu alleen nog geldelijke klaarheid. Weg met mitose! eens een pad gelopen, helemaal zelf teruggekropen. In een druiperige omgeving, zien we enkel vlekken, om niet op te hoeven letten. Ach 't is maar een eenmalige beleving.…