1190 resultaten.
Een heengaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 330 Laatst, even nog het klare,
iets dat herkenning bood,
uit lang vervlogen kinderjaren,
een heengaan…zonder dood.…
Heengaan,
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 113 Mijn ziel is aan het sterven
En niemand die dat weet.
Mijn hart zal zich over mij ontfermen
terwijl ik je naam fluister....wie weet?
Dan verroer ik geen vin, en adem zelfs niet meer.
Langzaam, zonder geluid ga ik heen,
dan slaap ik in en weet niets meer.
De dood zal er dan zijn – voorbij...
Kom dan nog even aan mijn zijde staan,
buig je een…
HERDENKINGSTIJD
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 163 Het is november, herdenkingstijd
voor allen die in Zijn vrede rusten
terugkijken hoe elk leven verglijdt
Het is november, herdenkingstijd
het leven leren loslaten , ten spijt
moeten wij in het sterven berusten
het is november, herdenkingstijd
voor hen dien in Zijn rede , eeuwig rusten…
to be
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 696 vermeden
to be or not to be, that is ...…
Onvoorstelbaarheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 346 Onvoorstelbaarheid heeft zich voorgesteld.
Onvoorstelbaar heeft de vechter gevochten.
Lief en leed worden door geliefden opgeteld.
Uiteindelijk wordt een mens toch voltooid.
Eeuwige liefde is ten diepste onuitsprekelijk.
Liefde heeft onvoorstelbaar en onzegbaar,
het Allerlaatste Woord.…
Lieve
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 3.176 Wanneer je dan zult heengaan,
weet dan dat je niet alleen zult zijn.
In gedachten zal ik met je meegaan
wat je bestemming ook mag zijn.
Wanneer je dan zult heengaan,
welk moment dat ook moge zijn,
ik zal steeds aan je zijde staan
en ontroostbaar zal ik dan zijn.…
STERVEN
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.537 Verzadigd van het leven
opstaan van tafel
en
heengaan…
ALS NOVEMBER IS GEKOMEN
poëzie
3.0 met 28 stemmen 5.097 Als november is gekomen
En de regentijd breekt aan,
Als de bomen in de laan,
- Ach, de bladerloze bomen!…
Mood swings, just like the weather
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 599 Het komt misschien door het weer
Dan schijnt de zon, dan weer niet
Zo ook met mijn gevoelens elke keer
Dan ben ik happy, dan weer niet.
Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen
De wereld laten weten hoe blij ik ben
En al het moois in de wereld willen omarmen
Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen
dicht tegen je aan willen kruipen…
november
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 286 november
je bent er
al voor ik ontwaak
nog de smaak van de zon
in mijn bloed
november
aanbidder
van winter en wee
van duister en donker
mistige pronker
met veren van mei
op je hoed…
"Vernedering is een subjectief begrip"
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 143 Bruut geweld duwt het hoofd in braaksel
Het slachtoffer weerloos op de grond
Een hand op de keel, een voet op het hoofd
Een strafexpeditie in het tennishok
Hersenletsel, zware mishandeling
In de pikorde staat de beul aan top.
Vernedering is een subjectief begrip
Is het devies van de ‘corpsballen’
Als er soms slachtoffers vallen
Jammer van…
Elvis stierf aan constipatie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 283 In God's latrines
krijsen blondines
non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…
NIEUW
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
ode aan mijn moeder
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.232 moeder vandaag ga ik je herdenken
ik zag je in het vroege ochtendlicht
met toegeknepen ogen
in laatste slaap schudde de dood
jou in een sluier van dauw
heel scherp zag ik je heengaan
in werveling van zucht
gekeken door mijn kinderogen
was je een sterke vrouw
in jongheid van leven
vader was geestelijk niet sterk
maar jij had de veerkracht…
afschijt
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.298 ik zie ze vliegen,
om mij heen
want mijn heengaan
was een laatste hoop
op een beter bestaan…
Een mantel van Liefde
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 489 in donkere eeuwen, ooit
het ongekerstend land.
de schamele oogst
ternauwernood een schutse
tegen honger en kou.
een zonnewende draait
naar Wodan en Wulder als
de landman omheen
hoogslaande vuren danst.
hij smeekt om
goedgemutste winterdagen.
uit het warme zuiden de mare:
Martinus, de nobele heilige,
van soldaat naar pontificaal.
een…
Haiku (november)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 204 november -
volop bladeren
in herinnering…
Sterren
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 703 Als de avond valt
En de hemel donker wordt
Schijnen de sterren
Als de zon opkomt
En de sterren verdwijnen
Kom ik uit mijn bed…
Dansend naar de hemel
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 2.242 Dansend loop je tussen hemel en aarde
Met de sneeuwwitte wolken onder je
Waar zul je heen gaan?
Naar beneden naar land en zee
Of zet je je voet op de eerste tree
Van de trap die naar boven leidt
Naar de post van de hemel?
Twijfelend zoals je nu staat
Besluit je dat je dansend de hemel in gaat…
cijfers
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 360 mama's hart is aangevallen
sjaan wordt jarig
telefoon
één één één één
- 11 uur 11 voor leken -
kom nu nu
syl schrielt zij
twee drie één één
sjaan mijn zoon is jarig…
November
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 372 Het regent en het is november
weer keert het najaar
en belaagt het hart
dat droevig maar steeds gewender
zijn pijnen draagt
en in de kamer
waar gelaten het dagelijks leven
wordt verricht
schijnt uit de troosteloze straten
een ongekleurd…
november
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.447 En nergens is stilte
Zo breed als hier
Nergens is dood
Zo levend
Een graf tussen graven
Zwijgend van achter glas
Kijk jij me aan
Alsof je nooit
Bent weggegaan
Alsof je zeggen wil
Met schalkse ogen
Blijf niet te lang
Blijf niet zo staan
In deze kou
Straks zal je er nog dood van gaan.…
het is november
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 395 het is vreemd
wanneer ik, zonder teken, de nacht zwart maak
met mijn potlood
illusies schrijf, nauwelijks dikker
dan de dode liefde
die ik achter komma’s meesleep
samen met de houten urne
(jaren vooruit)
en rondgezonden gebreken
waarop rechtvaardigheid geroffeld wordt
alsof november sterft en ik
mismaakt, alweer leven
moet…
Novembertempo
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 191 Al wat nog overtollig is
weer eigenhandig teruggesnoeid
kijk, dat geeft buiten lucht
en licht
als was het ruimte
in mijn soms tobbend leven
De kale bomen langs het pad
verraden weer de weg naar huis
voor ieder die zich spoedt
naar warmte
En evenals het blad verstilt
ga ik vanzelf andante spelen
het tempo van mijn leven
gelukkig zo…
Novemberdag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 278 zo’n grijze dag die mijn kleumend lijf
voortdurend belaagt en bekruipt
naar warmte verlangen doet
zo’n dag waarop 't licht rond de bomen
brozer lijkt bij 't vallen van de avond
mee naar binnen sluipt
in het lege glas vervloeit bij 't doven
van de kaars vervaagt mij afweziger
achterlaat…
de eerste zondag in november
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 233 regen valt als blad de regen
kleurt de straten watergoud
binnen hangen hoog de lampen
boven een piano en een drummer
hun doorgerookte stemmen
gaan aan ons voorbij
een hand glijdt langs een rug
de wereld hangt op warme billen
vol van bier en rode wijn
er wordt uit volle borst gezongen
als in de late middagdienst
buiten is het eindelijk november…
Is dit november?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 126 praten van de mensen
de middagzon schept
een blinkende waterweg
dansende lichtvlakken
schitteren verblindend
de tijd lijkt langzamer te vloeien
creëert een rustig gevoel
de zee ademt in mijn gezicht
met haar bekende geuren
de zon glijdt verder over het water
in gouden kleuren
om tenslotte geluidloos
in oranjerood te verdwijnen
15/11…
November
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 177 gesluierd is het licht
in de te korte dagen
een verregend gezichtsveld
bereikt steeds vroeger de avond
waar lampen schaduwen leggen
op bleke gezichten…
Grijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 eind november
met zijn trage uren
sleept zich moeizaam
doorheen dichte nevels
blauwe luchten
zijn tijdelijk verdwenen
nachten zijn weer lang
nu heerst grijze kou
nornen weven zilverdraden
in takken van de levensboom…
November
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 282 En zelfs in november
wordt het beter en heb ik helder zicht.
Ik ben weer op weg gegaan. Op deze dag
maak ik de tocht naar buiten. En steeds opnieuw
merk ik weer; je warmte laat mij nooit alleen.
Je onderwijst me in het kleine, je neemt me mee
op je tocht, neemt me mee over bergen...
Je bent mijn staf en stok.…