Alle inzendingen over 2011 heeft je vermoo

ik heb het oog van God gezien en was niet bang, o nee omdat ik heel misschien zou blijven leven heel lang ik heb het oog van God gezien en knipoogde terug het felle licht was niet verblind zodat ik altijd de weg naar huis terug zou vinden ik heb het oog van God gezien en rust kwam over mij er waren eng’len om mij heen mijn stemming…

doorgronde eenzaamheid verzamel mijn liefde in de herfst van mijn leven maar geef een ander ook wat te teren op de liefde die zo universeel hoort te zijn en haat niet meer dan een woord behoort te worden.…

. ------------------------ uit: 'Wasdom', 2011.…

(2011) De stilte heeft de bovenhand gekregen. Er wordt in alle toonaarden gezwegen...…

Houten kruis Gekanteld tegen De stenen schuur Knuffels, kaarsen, Bloemen herinnering Aan een noodlottig uur Het lijden van nu En van de eeuwigheid Bij elkaar gebracht In de tijd Boerakker, nieuwjaarsnacht 2011 Posthuum opgedragen aan Kees Jan Dusseljee…

. ------------------- uit: 'Daar', 2011.…

Als twee lieve ogen vragen: Help mij, want ik heb zo'n pijn Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, Egoïstisch zijn? Als je bij de dierenarts hoort: Dit komt nooit meer goed En hij krijgt steeds meer pijn Mag je dan, omdat je hem niet kan missen, Egoïstisch zijn? Als die twee trouwe ogen zich sluiten, voorgoed En je zonder hem naar…

Boodschappen haal je Voor vijf dagen slechts, Die spanne scheidt Het nu van de eeuwigheid, Plannen maak je voor Later, later, later - Later is maar Vijf dagen lang, En boodschappen haal je Voor vijf dagen slechts…

. ----------------------------------------- Gepubliceerd op internet, januari 2011…

----------------------------------------- uit: Als ik als eerste aankom (2011)…

. ------------------------------------------------ uit: 'Lichtval', in Verzamelde gedichten, 2011.…

zoals alle mensen heb ik de meeste prijzen op deze wereld niet gewonnen heb ik de meeste boeken niet gelezen er nog minder van geschreven heb ik de meeste kinderen niet gebaard de meeste mensen nooit ontmoet de meesten niet eens gekust dat stelt mij voor vandaag gerust ------------------------------- uit: 'Ik ben mogelijk', 2011.…

Voor jou dans ik de regenboog en treed de hemel zachtjes binnen golft de liefde hoog bevrijdt jouw zoete lachjes Van zeemeermin en zonnegod droomt in de knop der minne een hartenklop haar bloesem bloot zeer wulps in den beginne Was Eva Adams rechterhand verbannen ver van schoonheid regelrecht naar niemandsland waar niets nog op een god…

als dochter van de zee heb ik aanschouwend gezeild met stappen de aarde rond gereisd als Lemster geboren dat gevoel raak ik nooit meer kwijt op mijn vaste stappen die ik zet met fatsoen anno 2011 (maar dat gevoel, dat begrijp jij maar niet, begrijp me niet verkeerd) vaandels waaien hoog de haven rookt blijde akkoorden boven alle klepperende…

heel voorzichtig, haast zuinig, plooien de dagen zich elke morgen een paar minuten vroeger open. heel voorzichtig, maar wel opvallend, gaan krokusjes en gele tulpen hun perkjes behoedzaam te buiten. heel voorzichtig, haast voetje voor voetje, zie ik oma in een slakkengangetje schuifelen onder bloeiende prunusbomen over het pas geharkte…

op elk moment was mijn vader daar, waar ik hem nodig had. voor mij bleef hij een trouwe steun, een lichtend spoor, een lang gezochte schat, een bron van creativiteit van kracht en tederheid. op 't land was pa mijn houvast. in zee mijn reddingsboei. voor hem was ik nooit een last zelfs niet tijdens mijn turbulente puberale groei…

nooit brandmerkte mijn vader mensen noch zette hij iemand ooit tegen de muur. hij kleefde geen etiketten maakte niemand het leven zuur. hij bleef met anderen dromen: ooit groeit alles wel goed als wij maar blijven geloven en hopen dat echte liefde door hartelijk samenwerken, soms, nu nog, wonderen doet.…

Toelichting: Paasochtend 24 april 2011, 7.00 uur sta ik op, op de derde zomerse dag op rij, ongekend en HIJ?…

moeder, ik kan je niet meer volop in de bloemen zetten waarvan jij zo ontzettend hield. ik kan alleen een kaarsje voor je foto laten branden en dankbaar denken aan die blije dagen waarop jij mij toen van ganser harte dagelijks hebt bezield. jij hebt mij hoopvol leren kijken naar een nieuwe morgen waarop alles veel lichter en minder hard…

ik heb dezelfde tere trekken van mijn moeder, die zij van haar moeder had geërfd : dezelfde blonde noorse haren, dezelfde vergeet-mij-nietjes blauwe ogen waarin ik de fjorden weerspiegeld zie dezelfde speelse glimlach om mijn schalkse mond. 'k voel me volkomen in harmonie vooral op Moederdag voel ik nog dieper wat ons ooit samen bond…

al heeft hij ons verlaten hij laat ons niet alleen wat wij aan taal bezaten gaat mee als zonneleen Foto © Dick & Margo van Berkum…

Geest die vuur en liefde zijt, breek benauwde banden; Gij die ons van angst bevrijdt, open hart en handen. Zachte bries die zalft en warmt, mensen doet ervaren hoe Gods liefde hen omarmt, vrede wil bewaren. Babel omgekeerd gemaakt: mensen die plots weten hoe Gods vuur ten diepste raakt, nieuw maakt, ongemeten. Geef ons dan weer sterke…

Zomerse dagen in de lente zomerse dagen in de herfst wie kon dat bevroeden wie kan dat beïnvloeden geen mens en als het aan God ligt houdt hij het op 52 zondagen en de rest de rest is genade!…

Klaag niet over herfst die steeds je nerven kerft dus warm een lach op je gezicht zie een straaltje zonnelicht lees dit zomers herfstgedicht elk mens, een vrouw of man ja gewoon een lach het mag op deze trieste herfstdag!…

Een Kerstgroet maken. Ja ja, ik weet het, ik moet weer een Kerstgroet maken Ik liep er in augustus en in september al aan te denken: ik moet straks weer een Kerstgroet maken En dan moet Kerst deze keer met een hoofdletter Daar was ik vorig jaar de mist mee in gegaan en dat was niet het enige Ik wenste vorig jaar namelijk…

Straks als de kerken open gaan en mensen dringen om vooraan te staan, vervuld van zichzelf en met zuinige blik een kleine gift maar verder IK. Straks, als we met familie de warmte delen onze liefde en aandacht, zijn er toch velen die al deze zaken moeten ontberen niet één keer maar ontelbare keren en die écht hebben te lijden en vereenzamen…

De laatste dagen zijn aangebroken, van een zeer rumoerig jaar, de laatste etmalen zijn ingegaan, van een zeer enerverend jaar, de laatste loodjes zijn ingegaan, van een zeer bewogen jaar, de laatste trekjes van een zuur, lief, ontroerend, triest, emotioneel jaar, waarvan we strakjes zeggen: gooi dat oude jaar snel weg, en begin met…

het kind Wakubenga het patina van de tijd legde een bittere scherpte over de sluier van onschuld de ogen van het kind dat wordt geminacht lachen nooit ze leeft op al te tere takken onontkoombaar en smal als een doodskist wordt het kind bedolven onder doffe schaamte in de meisjesbuik groeit een vreemde bittere vrucht brandmerk…

----------------------- uit: 'Wasdom', 2011.…

Wijmpje, februari 2011…