2076 resultaten.
Deel II
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 (Zie voor deel I, mijn beschouwing 'Echt reizen is een kunst' van 20 december 2014)
Echt reizen is een kunst
die je moet beheersen
maar wat in Gods naam
zeg je tegen de tijd
die na crash heeft besloten
dat niemand naar huis keert?
terwijl op ieder iemand wacht
die niets meer mag hopen...…
antiek
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 159 In oma haar kast
reizen tijd en bestek in
dezelfde wagon!…
Ik wil door!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Ik sta vast op dit station
Ik wil verder reizen
Mee met die wagon!…
Ik wil door!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 262 Ik sta vast op dit station
Ik wil verder reizen
Mee met die wagon…
Tegenwind
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.114 Ach als ik opeens kabouter was
Dan wist ik wat ik deed
Ik schudde alle lasten van mijn schouders af
En maakte nergens van een punt
Behalve van mijn muts
Waarna ik in de badkuip gleed
Vanaf een grote hoge trap
Dat lijkt me echt een stunt
Ik luierde de hele dag
En lunchte wel 3 keer
Waarna ik dan een tukje deed
Verscholen in een grote struik…
'eine Krankheid zum Tode'
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 348 (J.W. von Goethe)
dichters zijn reizigers door het
vreemde landschap dat leven heet
neem de dichter Boudewijn Büch
van hem kennen we zijn passie
voor dode dichters en lange reizen
tijdens zijn reizen naar verre oorden
raakte hij zó dikwijls in extase
dat het besmettelijk leek
een flirt met de dood en de onvermijdelijkheid
van het…
Een graf in de wolken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 Een man, een vrouw,
Een zoon, een dochter
Reizen naar verre oorden
Waarvan ze tot dusver
Alleen maar lazen,
Of waarover ze hoorden,
Reizen naar de verte,
Naar ver achter de horizon
En nog voor ze hun doel
Bereiken worden ze onderschept
Door het weerbarstige heden,
Een ijzeren vogel bezorgt
Hen een graf in de wolken…
Senryu
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 636 Sommige mensen
reizen heel ver anderen
sterven dichterbij…
sentier le sable
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 292 wij zijn slechts zandkorrels
op een strand
van vergankelijkheid
het is de wind
die ons laat reizen…
Schoonheid van een droom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 92 Reizen en zwerven
Elke keer weer onvoltooid
Mooiheid van een droom.…
Jane Eyre ..Senryu
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 het blijft een leugen
als waarheid wordt verzwegen
in naam der liefde
3 augustus 2010…
Tenten opslaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 98 Reizen
je thuis en tuin
verlaten
vrienden, 'maten'
Door steden, langs dorpjes
en via onbekende gaten
waar je niet...
dood wil worden gevonden
Reizen...
en onderweg
je tenten opslaan
op 'n paradijselijke plek
goed bevonden
voor 'n verblijf
van een of meer nachten
door 'n zakkende zon beschenen.…
pinot grigio
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 656 droeve wijn verdraagt geen krans
tergend lange bitterdronk
toch wals je verder
schuifelend traag
1 2 3
en roerend met mijn roemer
wil ik me door de geuren weer met jou verzoenen
1 2 3
123
12
1
.…
In Memoriam Sonja Pronk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 jouw voetstappen zijn allang
onder de voet gelopen
het beeld redelijk helder
tanen afdrukken in het zand
welke de zee dagelijks
schoon wast
toch raak je me
niet meer iedere dag
maar op gezette tijden
verdwijnen zul je pas
wanneer 'n ieder die jou liefheeft
dit leven verruilt
voor eentje in Zomerland
of toch…
Lavendelmeisje
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.440 ik aanschouw een lavendelmeisje
zij zingt een geheel eigen wijsje
zelfs de zon gaat hierdoor schijnen
waardoor haar schoonheid zal verfijnen
blauwe kijkers 'n glimlach rond haar mond
witte strikken in vlechten, o zo blond
zingt ze de mooiste liederen achter elkaar
doet zelfs de lente 'n boekje open over haar…
Lichtpunt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 53 woorden laten zich
niet schrijven
beelden liggen nog niet
vast op het doek
al zullen kleuren zich
nimmer vermengen
door dromen van
vroeger
souvenirs zijn bewaard
voor generaties die komen
gaan, tot hun plek
gevonden is
evenals de jouwe
wetende dat jij daar bent
en licht geeft in
het duister…
gedompeld
netgedicht
2.0 met 32 stemmen 1.223 gedompeld in
geluk
en met verdovend veel
liefde
schenk jij jezelf
vloeibaar
in mij
3 februari 2010…
toerist
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.252 langs de sterren zullen we zweven
door de wolken zullen we gaan, met zijn
tweeën samen reizen
in het zonnestelsel staan
samen hand in hand
onze handen op elkaars buik
je liefde maakt me gek
kom we trekken er op uit
ik blijf altijd reizen
altijd op weg naar jou
overal waar ik ook ben, ik ben toerist
op het eiland vrouw…
Vooruitgang
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 441 .|
|____|____|
|3.......|.........|
|____|____|
Horizontaal
1 Antwoord op 'Hoe?' (2)
3 Lekker glad. (2)
Verticaal
1 Vrouwelijke kant. (2)
2 Gesneden stier die in Oss te horen is.…
1-2-3-1-2
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 101 -2-3-1-2-…
Wereldstad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 251 In de onderaardse slang
die wereldsteden verbindt
zie ik de stations van mijn dromen
Newski Prospekt, Ile de la Cité,
Times Square, Gamla Stan
Ik lees over witte nachten van st. Petersburg
ruik de geur van de Seine
hoor de muziek van 42nd Street
zie de paleizen van de Zweedse koningen
Bij de Leuvehaven stap ik uit
en loop over de Erasmusbrug…
Pour Anne De Bruxelles
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.089 Un nouveau matin commence
promet un jour beau et propre
sans un passé gênant
un soleil qui brille perpétuellement
un vent doux, une voile, un bateau
À l'ombre de la grand-voile
le temps se repose et s'endormit
en accord avec la berceuse
avec le bercement de botter.
Voor Anne Van Brussel
De nieuwe morgen wordt wakker
belooft een…
de reiziger
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 621 De reiziger staat stil
Zijn blik overwelft de gehate vlakte
Hij wikt de taal van zijn geheugen
Het lied des vaderlands
De reiziger leeft in gemeenschap
Met auto, bus en trein
Groet de nederige passanten
En de bloemen aan het venster
De reiziger is een held gelijk
Loopt gezwind over het water
Peilt de weemoed van de vissen
En de achterdocht…
Mag ik even reizen ...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 649 Ik steel nog heel even de tijd,
want mijn laatste dromen
reizen mijn dag voorbij.…
De trein loopt prachtig binnen
gedicht
3.0 met 43 stemmen 13.923 Te wachten op de trein, uiterst moeizaam
over de grijze brug, een gele bloem springt
open, helder in een draai, en valt niet om.
De bloei is een begin, de trein loopt prachtig
binnen, is een engel, strijkt langs de perrons.
Om niet te verdwalen stappen we in, jij,
bedachtzaam, tilt je koffers, probeert opnieuw
een brede lach. En staart…
Reiskost
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.161 Het is voor ons van belang
dat alles vervalt tot stof
terwijl ik bij de wadi´s zong
in fata morgana´s voor jou
bestond, geen droom of vreugde
zeker geen geluk of zaligheid
Ik beitel herinnering in jou uit
opdat je mij zult gedenken
regels die galmend versterven
en tevens ogen, die angstig
sluiten om dat kransje ijzer
van roestvrij staal…
Maan boven Transsylvanië
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 726 Twijfel langs de hemel,
een zweem van vreugdevuur,
gestookt op de weidegronden
in de verte.
Moeizaam hangt de nevel
en ademt traag een kleur.
De nacht ligt in de welving
van een lichtblauw rookgordijn,
Er klimt of hangt een maan
in stilte, er smeult.
O schoonheid van het land
rondom het dorp dat heet
Bikafalva.…
Reformatus Templom af en toe
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 894 uitgekomen droom
toen tekenen van bloed en zweet
het plaveisel kleurden
toen de zigeunerkinderen
met het blauwe wierook
gewijden werden
(snoep gekregen)
toen de jassen voor het grijpen
aan de hekken hingen
en niemand erom maalde
toen iemand en nog iemand en een touw
stuk zaten aan het sleuren van een zwaarte
toen er nog 1 2 3…
Goddelijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.037 ik zag hem plots tussen de ruïnes van
een grieks theater - adembenemend
beeld met reisgids in de hand
alsof een god (even op uitstap in het land)
verdiept in de gezangen van een rei
over zichzelf een eigentijdse versie vond
één decorwissel en dramascène later
verbrak hij de extase en liep me prompt
in een alledaagse boog voorbij…
Chichén Itzá
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.219 Verhalen vallen
als dichte sneeuw
uit de lucht
ze bedekken
wat is
geweest
dan waait de lucht bleek
door de wolken
uiteen gescheurd
tegen de stroom
naar diepe wateren
in peilloze diepten
de verbinding verbroken
in het woud
van mijn gedachten
aan de rand van de bron
staat de tovenaar
van het water
ik spin een web
van zon…