Alle inzendingen over AMC laatste regel ec

Het lot dat is een heel groot iets, niet in woorden uit te drukken, Je mag het wel proberen hoor, maar het zal je echt niet lukken, Zie het maar als een groot 'spel', zonder regels, zonder vragen, Soms sta je er middenin, en moet je wel een kansje wagen, Het hele universum bepaalt mee in je lot, Het is zo 'eigens' en zo ontzettend groot…

hier wordt gedanst hier wordt gesjanst maar wel naar eigen regels hier duldt men geen vlegels die knuppelen in het hoenderhok dan gooit men de deur dicht kippen vluchten in tomen naar hun stok voor vreemde vogels nog niet gezwicht een ei leggen wil nog niet zeggen dat je kan broeden kakelend wil men hier verhoeden doch deze snoeshaan…

Laat nu de dag maar los de nacht kent haar eigen regels het raadselachtig herbeleven van schoonheid, angst en pijn Maak je hoofd nu maar leeg de zon geeft alles over aan de maan draait zich om in haar wolkenbed tot ze de nieuwe dag begroet Geef je zelf maar over nu al zit er blijkbaar veel verborgen angst maar die lost niet op bij…

Liefste, kom in de plaggenhut mijn woekernest van plagiaat wat ik bedenk is altijd flut en wordt geboren uit hiaat smokkel vondsten, woorden, regels van het allerhoogste plan ik verkoop de ziel voor pegels van dichters in de twaalfde Dan mijn eigen naam is nooit gemaakt voor volk, vertier en vaderland daarom is ook dit rijm gekraakt uit…

Hij was gek op voetbal maar snapte de regels soms niet meer Schreeuwde 'buitenspel!'…

Denk niet aan woorden die ik schrijf nog zeggen zal leid slechts mijn handen hoor zo nu en dan mijn stem vraag niet wat u daarvan denkt gewillig zijn letters die kleuren op papier regels langs randen van leven draaiend om de kern van bestaan en wezen niet begrijpend wat ik zoek ook al tellen reeds mijn jaren schrijf toch mijn ervaren…

Gegrepen door De orkaan die Depressie heet, Die mijn denken Al meer dan drie Jaar heeft stilgelegd, Geen aandacht meer Voor beeld en geluid Niet de kracht meer Om de regels van Een boek te lezen, Verlammende inbreuk Op de mens die ik ben, Die ik was En die ik werd Is in de razernij Van deze wereld Verworden tot een…

heb vandaag mijn jeugd herschreven met kroontjespen op wit papier regel netjes op de lijn die met dun potlood flauw zichtbaar mochten zijn ik duw de pen die vlekken geeft als ik te snel mijn hand er over veeg linkshandig zijn deed vroeger pijn in niet begrepen worden zakjes om de hand en pressie tot toegeven konden deze handicap…

Maar hoe mooi ook woorden kunnen lezen, tussen de regels zie je het papier. En dat papier komt van een boom. Bomen staan buiten met takken in de lucht, wortels in de grond. Die boom staat daar, zoals hij daar altijd stond. Misschien is het wel niets meer dan dat. Doodgewoon zijn.…

je greep bloedt in mijn schouder onder jouw weidse veren balancerend even nog die warmte in een scherpe groet ik heb je diepe vrijheidsdrift verstaan de ongebonden eenzaamheid begrepen tussen regels door geweten dat liefde ook betekent los te laten door te gaan 14-02-2016 *Voor H. Mac Donald en T.H. White…

Mijn leven lang Uitgekeken naar ons Samenzijn waarin we Alle tijd uit het oog Verliezen, alleen nog Zicht hebben op elkaar - Met een verbeten trek Om mijn mond zoek ik je Maar vind je niet, Zie je niet, Want als ik naarstig Naar je op zoek ben Zie ik alleen Een zwart gat In mijn uitzicht, Zie ik je alleen In de regels…

vierkant is het gedicht dat nauw luistert in dit bos waarvan de bomen iets abstractachtigs hebben ontdaan van hun hout en kleuren steken zij kort en bondig af tegen een witte wand als voorbeeld van onbesproken gedrag er liggen geen woorden voor het grijpen de wind nam alle letters mee het zwijgen staat nu tussen de regels geschreven…

Anderen zijn harder, ze schelden je uit en eisen respect voor het gezag van geloof en gewoonten Ze vinden je een nihilist omdat ze je niet begrijpen en omdat jij het wel begrijpt kun je hen niet tegenspreken Maar je probeert het uit te leggen – hoe nihil ook de regels zijn, één is er toch: doe de anderen niet tekort…

Het valt niet mee, mijn beste Adeleyd Een regel telt vijf jamben, heus hoor, vijf 't Heeft anders veel te weinig om het lijf Zo zie je waar des dichter's kunst toe leidt... Een speedsonnet vergt best wat woordvondststrijd Pas oefening baart kunst, o Adeleyd!…

je grote woord staat nooit tussen de regels maar altijd in het geruis van ‘t volle daglicht zelden een vlaag van sombere twijfel voor het gemak noemen we je vergetelheid of ijdelheid van ijle lucht, altijd vanuit de hoogte en je komt, tegen beter weten in, snel ter zake langdurig licht heeft alle tijd…

er schoot een regel door mijn hoofd terwijl ik liep te lopen 'er heerste vrede in het park als in vervlogen tijden' hoeveel goden mensen zich ook wensen er is slechts één zon die ons allen troost en verwarmt er is slechts één maan die ons allen troost en omarmt die boven oorlog boven vrede altijd blijven staan…

* Met dank aan Bet voor de verbeterde 2de regel!…

De dagen van mijn Leven gevuld met Bouwen, constructief Bezig zijn, kloven Te overbruggen Van menselijke Onvolkomenheid Probeer er voor Te zorgen dat alle Delen vast in elkaar Zullen steken - Maar kom er langs Wegen van sneuheid En somberte op uit Dat ik in mijn Leven vooral Losse schroeven Heb gekocht, Waar de vaste…

schatje, riep ze hees lust geen boerenmetworst, maar wel jouw scharrelvlees…

Onze laatste dans Gaat verder in mijn ziel Zoveel passen Mijn benen doen zeer Onze laatste kus Vloeit voort in mijn aderen Zoveel huiveringen Ik vat nog kou Onze laatste woorden Echoën na in mijn hoofd Zoveel rimpelingen Zal ik verdrinken? Zoveel gevoelens Ik ben verdwaald Het laatste lichtje dooft…

Is dit de laatste vlinder? Is dit de laatste dag? Ik weet alleen maar dat ik vandaag weer leven mag!…

De bovenwereld is een palimpsest over -- de onderwereld.…

Geruime tijd werd niets van hem vernomen Hij etste en hij zwetste tot zijn dood Het aantal werken is oneindig groot Nu zijn er valse uit de kast gekomen Dat roepen al zijn fiere bruiden uit Maar niet zo vals als Heyboers stemgeluid…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Mijn laatste woord is: "Hoop!" Want hoop doet leven.…

Ze wisten, dit wordt ons laatste jaar, ze wisten, dit wordt ons laatste samenzijn, ze wisten, dit wordt onze laatste maand, ze wisten, dit wordt onze laatste week, ze wisten, dit wordt onze laatste dag.…

Ishi de laatste van zijn stam een roodhuid wordt gekoesterd (Hij weet nog alles van zijn stam het bos, de dieren, de planten) hij zoekt een spoor als geen ander hij is Ishi de laatste en leeft in een museum (hij snijdt pijlpunten, maakt pijlen en bogen en mag er niet mee schieten op blanken) zij koesteren Ishi de laatste hij werkt…

Wie sprak daar van een mooie dood de laatste fazant ving veelkleurig in volle borst het laatste lood…

Het is zijn laatste metafoor, het laatste beeld uit klank gewrikt. De dirigent heeft afgetikt, maar de muziek gaat door, gaat door.…

vijf tijgers en een hellebaard zijn keizerlijk gekroond literaire schuinsmarcheerders zagen zich verschoond van alle talen taken regelgeving en ook regels enzo meer was lappen aan de laarzen die marcheerden door wat zinnen punten komma's tot kabouter provocaties liever lieverdjes gaan pesten en de tijger hellebaarden likten…