Alle inzendingen over Aanrandingen OR Troje OR Keulen

Pardon, ik zoek het archief van deze stad Helaas die is daarnet verdwenen Een goede raad: neem vlug de benen Een verzakking sloeg een gapend gat Dat is niet eens te verwonderen Ze hoorden het al vaker in Keulen donderen…

De hertogin van Alva is niet meer Zij overleed ver achter in de tachtig Haar voorzaat Alva was hier eens heel machtig En dat doet mij nog steeds een beetje zeer Vertrouw ze niet..de Spanjaard..zelfs geen dooie Die bisschop met z’n boot..het paard van Troje…

Ik hoor dat het in Keulen flink gaat donderen De grootste hoerentent gaat daar failliet Door Covid-19 komt men daar niet Genau: dat zou u niet moeten verwonderen De Keulenaar wijdt zich aan nieuwe taken Hij moet verplicht zich met zijn hond vermaken…

Maar erger nog dan Helena van Troje Is als fatale vrouw Heleen van Royen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

de geur van vochtig zeemleer vervoert me naar oma, die fietsend in de tegenwind zich naar de markt spoedt, op haar tocht naar schol en schar, aardappelen, andijvie de blauwgrijze Keulse pot in haar keuken, gevuld met glinsterend zeezout, ik zie hoe oma's sterke hand een greep doet, en wit zeevlees glinsterend bestrooit die geur van petroleum…

Zo dicht bij elkaar Met het stadhuis om de hoek Dat een huwelijkssluiting Onontkoombaar is Honderden uitgelaten scholieren Verstillen tot bruidskinderen Witjes daalt confetti neer op bagage En gotiek, als we de trappen nemen Naar het portaal waar het geestelijke wacht Eenmaal buiten vang ik verrast het boeket Van altijdgroene naalden…

Wie vaak muziek zag in het Paard van Troje Bewezen, coming up of progressief Moet elders nu op zoek naar z’n gerief Het Paard kan het met pop niet langer rooien Wie dacht aldaar de toekomst nog te horen Die tijd gaat thans aan terugkijken verloren…

Negen steden: de zesde was Troje. Nu - een heuvel boven de vlakte. Ooit - binnen muren gaaf als huid de Stad. De machtige wachter. Fort langs de Bosporus: de weg naar de Zwarte Zee. Als bittere distels stonden hier de speren. Het landschap zegt men is niet veel veranderd. De Skamander doorsnijdt de vlakte.…

vrij en moedig maar vooral in respect ik praat dan niet over het grote kwaad dat pak je maximaal met grote moed aan ik praat dan vooral over veel goeds goedbedoelde mensen en afwijkende meningen niet direct afkatten, afmaken, verwensen met de dood dreigen, schelden, zieken pesten, spugen, slaan, in elkaar slaan tot doodslag, moord en aanranding…

jouw stem te horen in Berlijn kwam als een schok verdween, was slechts de radio die sprak met een Keuls accent zo lijkend op dat van jou voelde jouw vinger op mijn wang verglijden, vallen op de grond als een druppel regen dichtbij de Kurfürstendamm tussen de tegels verdwijnen…

de aanranding is ingezet je zegt - ik brand je breekt de borden wentelend zeep en gifgas zijn ontstoken je toont een blote hand waarmee je mij in stukken hakt en achterlaat mijn zeeën raken uitgelopen ik heb geweend een grote man een landschap in mijn palm dat je een stalen bekken maakt de padden op hun hurken zet en met een mot mij…

deze beklemmende stilte duldt geen bries over dit gelaat van het onaantastbare het struikgewas als gefronste wenkbrauw tegen de oplichtende schaduwen elke stap op dit karpet is een aanranding van de ijle wintermaagd ze is op weg naar de hemel over ons heen glijdt het oordeel door de wolken schemert de roep 'dit is de laatste halte'…

Woede van de eenling Die zich kansloos waant In deze godvergeten amorfe, Anonieme, maatschappelijke Constellatie heeft een Nieuwe toekomst gekregen Door de macht van wat Sociale media wordt genoemd - Gebundeld tot een vuurpeloton, Vooruitgeschoven post van de Pas opgerichte wereldwoedebank Waarvan voorlopig Sjoerd van Keulen…

In Friesland is us Atsje overleden, Meervoudig schaats- en wereldkampioen, Die net als eerder Fanny Blankers-Koen Na(ast) haar gezin haar tijd aan sport besteedde. Topsporters met daarbij nog een gezin, Twee vrouwen met de status van heldin.…

Zelfs Manneke Pis Draait zich om van schaamte Voor het heel onvolwassen gedrag Van 2 grote mannen-sterren idolen Bilal Wahib en Oussama Ahammoud Zich digitaal zomen, streamen, delen Met name met en voor de jeugd Maar Manneke Pis Wil niet meer voor lul staan Wat een pijn, wat een kwetsbaarheid Van meedogenloze aanranding ‘by zoom’ Echt…

Scherp flitst haar het duister voorbij achtervolgd door beelden, veel te sterk doordrongen van ordinair camerawerk. Slingerend, schokkend en hellend opzij Verlokkend is `t het grillige te snijden uit zwepende pijpen, verschoten leer ruw omsloten, vrijwel lijnend aan teer. Slikkend glijdt verweren naar lijden Een strijd uit slip te scheuren…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

kledinglijn ging lang en donker overheersen het vrolijke verloor zijn lente in eenvormigheid vrouwen sjokten hun gelijk multiculturelen waren in alleen het nederlands werd nauwelijks gesproken zat weggedoken in een minderheid door eigen tolerantie opgesloten er is wantrouwen in angst met terreur als dodelijk wapen ooit zal het paard van troje…

Heleen, gij blinde dwaas en ijdel wijf, Paris Hilton uit het rijk van Mycene, ge liet u schaken door een herdersknaap en zingt hier nu als een Trojaanse sirene. De Erinyen zullen u elegisch bezingen als u afdaalt in Hades’ diepe duisternis, ‘t rijk waaruit geen sterveling wederkeert - gij, die meent dat de dood het eind van alles is. In…

Per ongeluk bedolven onder een boekenmarkt besef ik wat ik zoeken moet. Ik werp de planken van me af en schud mijn manen. Koelbloedig paard is toe aan verstrooiing! Aangestaard door mensen snuffel ik ongegeneerd naar haversmaak en oorlogsvoering. Stampij, stampij, stampij... tot het boek verschijnt. Ik hinnik van geluk en plant…

toen Ajax, na de val van Troje door waanzin en miskenning aangespoord een grote kudde schapen had vermoord daarna zichzelf in 't zwaard zou gooien wist hij: niemand kan ons leiden de bal is lek en rood bebloed de weiden Cruijff verrast door opstappen Van Basten 'De organisatie deugt van geen kanten, er zijn niet voor niets in twaalf jaar…

vliegen naar je toe de stad zegt met één oog de nacht gedag straks vlieg ik op de vleugels van je rode haar over de blauwe halswervel der stad als een dragonder ga ik in de wolken rijden maar jij wenkt met je kleine witte hand een twijfeltorentje van vrees en beven rijst uit de zwarte bronnen van je ogen en als ik dichter doffer donkerder je aanrand…

ik strakte in het dorische zuilen droeg sterk het uitgaan van je dak jij spande bogen in het helleense licht wist arcadisch je verschuilen voelde speelse decadentie toonde schoonheid die potentie om orakel vroeg in Delphi in de schuine falanx haalden we het paard van Troje binnen nu gaan we Olympus weer beklimmen…

Op een donkere half oktoberdag zag zij voor de laatste keer de zon Ze fietste met die innemende lach naar links waar haar einde begon Een automobilist die te hard reed naderde snel en raakte haar fataal ‘t Meisje slaakte haar laatste kreet helaas trof die auto haar..frontaal Beroemd worden, wilde zij graag als actrice zou ‘t dan moeten…