95 resultaten.
kakkerlak
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 489 Kakkerlak
Een kakkerlak met luxe bak
stak zich strak in driedelig pak.
Zijn bruid had lak aan kak en was
in strapless tijgervel met stras.
Gestrest zei hij, die labbekak,
terwijl de ambtenaar al sprak:
Jij zet me wel in vuur en vlam
maar ik prefereer een kakmadam!
Waarop zij in woede ontstak
en wreed het hart van haar ex brak.
Want in haar…
Droomwereld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 146 In mijn droomwereld gebeuren
vreemde dingen
zo kleuren bloemen de sneeuw
zo zingt een rat de aria van de eeuw
mijn droomwereld is niet dor of stil
gaat daar de zon onder dan kleurt de horizon purper
en hoor ik ergens in de verte een muziekbak vol violen
die als vanzelf een stuk van Verdi spelen
als ik wakker word staat de radio aan.…
Hoe lekker is dat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 337 verbrand je leugens
ik verzacht mijn pijn
krankzinnig?
laat me eens denken
mijn gedachten gaan diep
ze worden blootgesteld
aan kwaadwilligen…
dus laat ik ze rusten
mijn ziel afgesloten
als u probeert me te breken
u die leugen van waarheid
niet kan onderscheiden
denk dan nog eens na
u bent niet kundig, noch wijs
als een echo in…
aangebrand België
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 215 Antwerpen
steekt als eerste van wal
nee, niet met hun haven
of met hun voetbalploeg
unicum in het land:
"de vervuilinglast"
een absurde geweven taks
die oudere auto's moeten weghouden
uit het centrum van Antwerpen
wanneer hun dieseluitlaat te hoog uitvalt
discriminatie eerste klas
want fabrieken rondom de stad
mogen gerust vuile rook…
Verslaving
hartenkreet
3.0 met 32 stemmen 3.128 Doch de macht van de absurde
angst en de onverstaanbare
twijfels
grijpen me vast
en vechten doe ik
want ik draag mezelf tot last.…
Subtropisch
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 152 ik zit hier maar te zitten
luiheid druppelt samen
met het zweet
van mij af
wat een absurde
temperaturen
voor mij is dit
een straf
ik verlang naar twintig graden
blauwe lucht
een zuchtje wind
de zon die mij
zacht toelacht
mijn huid lichtbruin getint
ik zie alleen maar grijs
en regen valt met bakken neer
subtropisch voelt…
Niks zwart-wit- gekleurd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 298 discriminatie verdragen zij
geeneens
Een kleur, die ik wel krijg,
als ik bedenk dat zelfs niet meer
Gesproken kan worden over het
goede en het kwade, neen,
geen enkele keer,
leg ik mij neer,
bij het absurde idee,
niet meer te spreken over zwarte Piet,
Tenslotte is die niet ondersteboven,
van het geheel
terwijl er veel teveel ophef…
Jad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 In dit absurde tijdperk te mogen
ademen
leven
aan te raken met de ernst van een jad
onder een hemel vol sterren een witte wolk
die ons voorgaat
verdrijft het masker van de dood
ik heb in een tuin vol met papavers gezeten
gekeken naar de gekleurde vogels en de
papegaai horen krijsen en ik was bang, maar
overal breekt…
licht absurd (maar mooi)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 begaan met kleine dingen
die mij niet onopgemerkt blijven
het laatste dwarrelende blad
een kroonkurk tussen kiezels
op 't pad van de begraafplaats
de verloren geraakte sigaar
met het kleurige bandje (AGIO)
en bij een witmarmeren zerk
de vaas met rode rozen
zo zoek ik met eigen ogen
in een wereld van wanorde naar
de kleine dingen die…
Straatzicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 113 Het vertekent ’t beeld van het zien,
het is absurd abstract bijna alles
maar net niet in één gevat.…
Ze staan voorlopig weer in ‘t vet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 98 Want al klinkt het ook absurd
steeds deed ik bij elke spurt
onderuit voor de T.V.
virtueel wel voluit mee.
Was het langer door gegaan
had de kans beslist bestaan
dat ik mager als een lat
dra de geest gegeven had.
Goddank heb ik vier jaar tijd
tot ik in Korea rijd.…
Sinterklaasgehekel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 227 Al dat sombere gedoe van zogenaamde
volwassenen, die het Sinterklaasfeest
willen boycotten, stoort mij enorm, want
het zijn enkel dwaze ratten, die leuke
kinderfeesten willen bederven met wrang
gemiereneuk en absurd slavernijgezeik.…
Our English Coasts
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 335 Droogte dwingt tot absurde
capriolen, hoog bewegingsloos
hangend aan een plantaardig
tandflos draadje
Bloemen zoet hart
magnetiseerde zeemlederen
maagwand, vervoerde zijn
geperfektioneerde reukorgaan
en dwong zijn grijze pudding
tegen beter weten in tot
het moedwillig negeren
van Darwins bewezen evolutieleer
Onheilspellend Engeland…
Gedagvaard
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 168 Als halmen buigend
in de wind
van zover gekomen
dromen zo diffuus
in maagdelijk ochtendlicht
door mijn omfloerste ogen
dageraad breekt mijn
absurde zinnen open
waarheid te vroeg
zal wreed mijn ziel
met voeten treden
op weg naar sterren
gekomen uit niets
gebeden woest gesproken
aan goden van weleer
aan jouw brein ontsproten
laven…
Zin vol waan
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 187 gevoel van onbehagen
aanvankelijk onbestemd
verspreidt zich als een virus
opgelucht wordt opgelost
in bezorgdheid vol met weifel
de ruimte die de vrijheid meebrengt
om te proeven van onzekerheid
wordt beperkt door opgelegde grenzen
waarin het ideaal verdrinkt
in te veel perfectie
nagejaagd tot in absurd
in de schemer gloort nog grijs…
Bevrijding
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 503 Het is om je rot te schateren van meligheid
hoe men de poëziepen hanteert
en hoe hun flutversjes worden geadoreerd,
terwijl het absurde niemandalletjes zijn.
Blij verlaat ik deze dronken poespas
met ronduit chic gedoe van niets,
ik eet nog liever gras
dan iets van zoiets.…
Het keerpunt
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 159 ze hongerde
naar nieuws
met een absurde
betrokkenheid
geeuwde en kon
haar stress niet kwijt
in de warmte
van samengeknepen
handen kortsloten
vingers de spanning
vloeiden ladingen af die
slecht waren voor het hart
daar waar
beweging ooit
als remedie de
nervositeit suste
werd dat snel
vervangen door rusten
de uitsluiting
komt…
- Mijn deel, mijn dansen -
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 243 Mijn deel, mijn dansen
mijn levensrivier zij vloeit
opgevoerd als een bewerking,
doorkruist zij heel veel werelden,
keihard slippend door de bocht
vloeiende bewegingen op samba
het gevoel van hartslag in de ochtend
het gevoel van slippend voetzool,
een absurde manier van uitbeelden..…
Fietsen voor energie
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 223 Ik zit te appen met een vriendin
ze zegt: ‘k moet even aan de lader
nou klinkt dat absurd is slechts een begin
‘t einde komt een stukje later…
‘k Zit te appen met een vriendin
moet wachten tot ze ‘ opgeladen ‘ is
intussen doe ‘k andere zaken
omdat gewoon wachten: geen optie is!…
dodengolf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 152 De absurde logica
van nutteloze wreedheid
en onmacht van verdriet
ontgaat geen mens
die mens wil zijn:
hun leed
weegt duizendvoudig
op zijn schouders.…
Mijn leven inkleuren
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 509 Als ik weer in de herinnering schiet
en ik voel het opkomen, het verdriet
dan ga ik op reis, terug in de tijd
want die herinneringen, die ben ik niet kwijt
Je was in ons gezin het "gekke kind"
en bewoog door ons leven als een wervelwind
je absurde humor, je hilarische verhalen,
je totaal onverwachte uithalen...…
Wat is geweest is geweest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Waarom bijvoorbeeld iets het absurde noemen
toekijken hoe twee bijen ook kunnen zoenen.
Kan ook ik even zacht spreken met eigen stem
hoe bijvoorbeeld iets openblonk die groet nog klonk,
de donkere voorgrond mij werkelijk niet kan boeien
mijn gedachten liever met wat nu speelt stoeien.…
Zij kwam, verschrikt, uitdagend, onverwacht
gedicht
3.0 met 3 stemmen 6.858 ganse nacht
en stamelde mij toe dat zij een offer bracht
aan mijn verlangen – en brak in tranen uit
en lachte schamper, roekeloos en luid –
het was een vreemde trieste nacht
Wij lagen samen – O mijn geliefde, zei ik zacht
en was zo leeg en moe alsof ik sterven zou
ik huilde aan de borst van een beschonken vrouw
en in de schoot van een absurde…
Zij kwam, verschrikt, uitdagend, onverwacht
gedicht
3.0 met 178 stemmen 177.328 ganse nacht
en stamelde mij toe dat zij een offer bracht
aan mijn verlangen - en brak in tranen uit
en lachte schamper, roekeloos en luid -
het was een vreemde trieste nacht
Wij lagen samen - O mijn geliefde, zei ik zacht
en was zo blij en moe alsof ik sterven zou
ik huilde aan de borst van een beschonken vrouw
en in de schoot van een absurde…
Nacht und Nebel (Amsterdam revisited)
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.516 ogen branden zwart
gloeiende gaten in mijn hart
van boven het geil beslagen glas
met wijn bloedrood als
de pasgeboren liefde
Ik hijg mijn onmacht
in een kluwen van weerloosheid
waarin mijn naaktheid
de voltooide tijd wederom ontbloot
Je daalt op mij neer als
een grote zwarte vogel
terwijl de maan toonloos
haar ronde draait
in een absurd…
Leven zonder zo 'n ding aan het oor
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 204 Hij deed niet mee aan die absurde rage
en was uniek: mentaal was zijn bagage.
In ieder opzicht stond de man alleen.
Er kwam opeens een vrouw. Ze leek volmaakt.
Geen moedervlek ontsierde lijf of leden.
Hij zag Miss World en werd door haar aanbeden!
Ze toonde zich aan hem - volledig naakt.
Mobieltjes? Nee, de schoonheid had er geen.…
Preek
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 98 als jij normaal was zou je niet afwijken van de rest
zou je je verheven voelen boven verknipte idioten
die midden in het leven staan
van die minderwaardige sociale en geliefde mensen
terwijl je medelijden zou moeten hebben
met hun geestelijke armoede
dan deed je niet van die overdreven absurde dingen
zoals de deur opendoen als de bel gaat…
woordjes leren
gedicht
3.0 met 277 stemmen 55.805 En dat het overging als je maar
woordjes leerde, dat was iets
zo absurds, zo dolkomieks
dat het in omloop kwam als een
gevleugeld woord.…
Dood
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.361 Dood
eng woord
nooit gehoord
in de stilte van de dood
Ik heb je lief
al lachen de vlinders m'n lente weg
Ik heb je lief
omwille van zijn en doen
Denken dat gedachten
pijn verlichten is misschien absurd
Toch doof ik je ogen niet
noch je gezicht
De rimpels en pijndrempels
maken je geest sterker
Ik geloof in jou
in je hart…
Knekels rollen
gedicht
2.0 met 7 stemmen 3.803 wederopbouw
in een eeuw waarin niet alleen de schoonheid
niet schoonheid alleen haar gezicht heeft verbrand
in een eeuw die ieder van ons baarde, grootbracht
en voedde, een eeuw weer van doorbraak en woede
een eeuw die ons doorgaf tot waar we staan, in
een moegeprezen moegestreden moegenezen eeuw, in ieder
leven valt wat regen maar vier meter is een absurde…