Alle inzendingen over Achterdocht

Met achterdochtige vingers wil je mijn woorden aanraken. De mutsaard geurt. En de liefde is een lijf aan lijfgevecht zeg je. Een zegswijze: de woorden worden handtastelijk. Ademend in een fragment van tijd, om wat ik verneder tot geloof zo ontsta je langzaam uit je naam. Een hoogvlieger wordt neergehaald binnen de kralen van het licht.…

Gelukkig ben ik vanavond niet dronken Kan ik rustig zijn En hier lekker rustig zitten En hier lekker rustig zitten schrijven En lekker zitten Ik wil mijn kleine zusjes bij me hebben En lieve kleine dansjes met ze maken En ze met spelletjes vermaken Aan alle kanten doen mijn ingewanden zeer Maar met die twee voel ik geen achterdocht of pijn…

. ---------------------------------------------- Wat rest dat is een donkerbruin vermoeden Van iets dat vast het daglicht niet verdraagt, Zodat de politiek er weer in slaagt De achterdocht bij politiek te voeden. Met dank aan de daar heersende despoten, Het deksel van de beerput blijft gesloten.…

Waar woorden die niet sterven kunnen zwerven regenbogen recht de hemel in, ge - zellin van achterdocht en aardse puin om me een ander gesternte te gunnen in een kloof die in mij leeft, dan de nachten weer te laten rijmen, komt mijn adem op borgtocht vrij, in de wegtrekkende wasem op de ramen, waarin barsten gezichten worden,…

Verschoten in een wereld waarin viervoeters doorgronden en onze diepe zuchten falen tot wij wensen te bestaan en onverlangend ijlen naar een nieuw begin van zijn Wordt achterdochtig en oprecht gezocht naar al wat men ze gaf, die viervoeters Oprecht wordt overvloed verkracht, in alle zin van zijn verdwijnt ons "stilte-voor-de-storm-moment…

meer en meer worden boterhammen belegd met achterdocht beschuldigingen vinden het heden branden handen langs borden waarin grote barsten blijven 't dagelijks opruimen worden knelpunten, het bekladden van verdwenen mes-steken geen enkel beeld kan nog rusten; achteraf uitgetekend in een te kleine kamer waar voeten gekluisterd zijn…

Mijn zintuigen gaan op avontuur zwervend door mijn contacten nu tilt iets mij boven mijn kunnen zelfverzekerd kijk ik achterom wil van geen wijken meer weten de wervelwind van het bestaan trekt aan mij voorbij en fluistert mijzelf leren kennen in al mijn vezels mijn nadenken geeft mij achterdocht het leven duwt mij nog steeds voort…

Vaak achterdochtig Gespannen en hyperalert Telkens beducht op tekenen van dubbelzinnige communicatie met achterliggende dreiging ook bij mensen die geen destructief gedrag vertonen Allemaal het vervolg van jaren lange emotionele en psychische mishandeling Helaas: heb ik dit jaren meegemaakt En het kost dus ook jaren…

jij hebt de marges verlegd grenzen geslecht maar vond in niemandsland geen uitgestrekte hand wel ogen vol achterdochtige vragen geen mens om mee te praten jij moest zo nodig de wereld verkennen op eigen benen staan die klap kwam onverwacht hard aan toch veroverde jij een plaats in door de hel te gaan bereikte jij de hemel…

ik wilde dat ik een vrouw was ik wilde dat ik mij glooiend en vrij bewoog spiegels heb ik al gekocht uit achterdocht een ding dat blind is heeft dit voorgoed in mij verward wanneer morgen aan de dag de beklemming is geweken wil ik een vrouw zijn op zondag de zondag is nog onbesproken ik wil dan dromen geen mannelijke geur van teer…

ik was de koning in mijn fort de wereld op een slotgracht na lag aan mijn voeten maar in het minzame begroeten bespeurde ik hun achterdocht want ik was rijk vanuit mijn plaats door afkomst al gegeven kon ik hen laten beven juist ik vocht voor hun leven als mijn onderdaan was ik met allen zeer begaan nooit heeft iemand…

Met een hart vol achterdocht staat hij op de brug leunend op de balustrade Vecht hij tegen wanhoop terwijl de avondzon het golvende kronkelende landschap kust O hartstochtelijk vurig schouwspel, vulkaan Krakatau De schreeuw, O rode lucht met gouden gloed Stroomt kokend bloed het duizelig gemoed…

Vel mijn boom de achterdocht en zaag de takken trommelstok van liefde. Drum je namen in mijn bas en maak mij jouw gekliefde. Hou me hou me hou me vast, en kerf uit mij jouw boot. Sla je peddels ritme op mij plat, en bedwing met mij de dood. ----------------------------- uit: 'Hanestaart', 1990.…

Spieren die zelfs in diepe slaap Hun spanning niet laten vieren, Die kabels zijn in gedroomde Herbeleving van weer een verre nacht, Die nu plots weer actueel wordt, Nacht waarin wel geslapen Maar niet gerust wordt; Ziel, het diepste ik, Gevangen tussen scheepskabels Van gedroomde achterdocht, Brommend in de veilige omgeving Van…

Wat zit er achter achterdocht en woede, waarom verdenkt men mij van iets waarvan ik in de verste verte niets vermoeden kon, waarom draaien volwassenen soms als een boomblad om.…

Dit was toen, voor het gebeurde nu heerst achterdocht en haat. De wereld is verbijsterd, stuurt F16's of een diplomaat. Maar de rug die het moet dragen is van de gewone man op straat.…

De reiziger staat stil Zijn blik overwelft de gehate vlakte Hij wikt de taal van zijn geheugen Het lied des vaderlands De reiziger leeft in gemeenschap Met auto, bus en trein Groet de nederige passanten En de bloemen aan het venster De reiziger is een held gelijk Loopt gezwind over het water Peilt de weemoed van de vissen En de achterdocht…

de schranzende kaakmalende eetbarbaar rijt het uitgestalde koud buffet aan stukken zet zijn tanden in alles wat smaakt of niet matigheid is voor hem een ijdel woord eet niet de hoeveelheid beleefde honger overvol bord beladen met smakelijke spijzen bewaakt hij met argwaan en achterdocht vork en mes in gewelddadige aanslag happend, malend…

onzichtbaar reist sneller dan razendsnel wat ieder infecteren kan tot ademloos de longen ons het leven laten laten grommend wild spugend met wilde de holle ogen vreet met ontblote tanden het beest zich in ons leven dat het gierig van ons neemt het gekroonde virus slaat de wereld in en om het hart met angstige achterdocht voor dicht…

koffiekan theekan waterkan stroopkan pekan jerry kan ook besmetten kan tja, alles kan en ook niet betekent dat dan dat je persé koffie gaat zetten thee lang zal trekken water laat lekken met stroop wilt pekken noten gaat snacken de neus moet bedekken om achterdocht te wecken de mondkapdealer's kas te spekken en formatietijd…

Jij werd vast ook achterdochtig als iedereen over je fluisterde. Ja, het is hier tochtig maar ik laat de deur zo, stel dat er iemand aan luisterde. Ik: Wat was dat? Hoorde jij dat ook? Jij: Was gewoon een rat. Ik: Zo, dus jij bedondert me ook! ------------------------------------ uit: 'De laatste gedichten', 1977.…

Wanneer u in een droom vannacht door weer een vreemd gezicht bezocht hoort zeggen dat hij heeft gezocht en al die tijd aan u gedacht, negeer dan angst en achterdocht. Maar volg zijn hand wanneer hij zacht uw borsten streelt. U trilt. Hij lacht, noemt u de thuiskomst na zijn tocht.…

het niets maar je geeft niets om de leegte dit is ons liefdeshuis om in te leven als omhulsel gebouwd voor ons bestaan dit is onze danszaal onder een heldere hemel je trekt de kleren van liefde vol passie voor mij uit terwijl de zon zakt in jouw slipje waar de maan klimt in jouw hart zie je even voorzichtige twijfel waarmee mijn achterdocht…

Eenzaamheids achterdocht, gevoed door waan, Kweekt groter kwaad dan roekeloos vergeten Van wetten, waardoor veiligen zich weten Behoed tegen een snel en stout vergaan. Wie zonder schaamte geile lust belijden, Maken zich schuldig, maar zij weten toch De grootste zondigheid van 't kwaad te mijden.…

aan te likken zijn spraak een ander gezoem uit een andere taal wat een geluk dit mogen beleven in mijn straat in mijn huis voor dat avontuur hoef ik niet meer te reizen mijlen gaan ieder geest in mijn dorp in de wereld zijn ogen zijn huid vooral hij begreep mij meer dan buren achter hun gordijnen hun achterdocht…

na al uw spam aangaande wonderpillen schrijft hier een blije, zeer tevreden klant eerst had mijn achterdocht de overhand maar nu ... ik zou beslist niets anders willen mijn lust is ongekend en niet te stillen u toverde een mug tot olifant al zucht mijn vrouw en kraakt het ledikant mijn liefdesleven is weer een idylle maar toch ... ik zit…

ligt het dan in het hart onbesproken of is het soms maar een idee een vreemde die dichtbij kan lijken in een spinsel van een achterdochtige zin of een uitbundig ding die het uit in misschien is het geheim dat het verborgen wil blijven in de contouren van het dichtprofiel vreemd gedicht je gezicht laat zich niet vangen in de ruimte…

toen ik mijn vijand in de ogen zag als ik voorzien van armen en van benen was hij me plotseling vriend toegeschenen zo helder als het duister wijkt bij dag we schoten beiden bijna in de lach herkenning kan je onverwachts doen wenen de achterdocht was helemaal verdwenen wat scheidde ons?…

zie mijn vriend en meester daar staan in ‘t licht lijdzaam onder bespotting en verbijst’rend venijn doodsbleek en zwijgend tussen valsheid en leugen in deze zwarte nacht smeult het vuur van haat verraad en achterdocht de mens daar ken ik niet waarachtig nooit gezien ik zweer het bij god de zon ontwaakt bloedrood en de haan kraait…

De achterdocht, de jaloezie? Die ligt in de basis van leven Kezen, kezen, kezen Waar de homo’s, de lesbo’s De (h)eerlijkste soort in zijn…