Netgedichten

netgedicht (nr. 58.328):

onomkeerbaar

meer en meer
worden boterhammen belegd
met achterdocht

beschuldigingen vinden het heden

branden handen langs borden
waarin grote barsten blijven

't dagelijks opruimen
worden knelpunten, het bekladden
van verdwenen mes-steken

geen enkel beeld
kan nog rusten; achteraf uitgetekend
in een te kleine kamer

waar voeten gekluisterd zijn
aan muren van onmacht

aan het ver-gaan zonder ver-geven

Schrijver: kerima ellouise, 30 december 2015

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: ziekte

onomkeerbaar

4.1 met 12 stemmen

420

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Louis Klaassen, 9 jaar geleden

Het leven, zo herkenbaar in dit gedicht verbeeld.

Hilly Nicolay, 9 jaar geleden

Soms is, lijken de dingen definitief. Het raakt me.

Guy Aarts, 9 jaar geleden

Dit rakend gedicht, geplaatst in de categorie 'ziekte', illustreert de juistheid van jouw analyse over ons vreemde en beangstigende tijdsgewricht. Knap, Kerima.

Inte Feelders, 9 jaar geleden

Voelbaar de muur van onmacht ... wat mooi gedicht Kerima!

hans_, 9 jaar geleden

In een draaikolk van woorden lees ik de tijd van nu,
maar met onze ruggen naar het licht dat aanstormen
blijft, blijkt het voorland goed begaanbaar.
Mooi Kerima.

wieten, 9 jaar geleden

een rotsje weer! branding overlevend.

Leonardo, 9 jaar geleden

De laatste twee strofen van dit prachtige gedicht zijn thans zeker actueel te noemen. Klasse gedicht!

geeraardt, 9 jaar geleden

beklemmend...

Dianah, 9 jaar geleden

Dit raakt me Kerima, mooi.

Marije Geerts, 9 jaar geleden

Prachtig, fijn ritme, pakkend, zeker max sterren waard.

Geef je reactie op deze inzending: