Alle inzendingen over Alzheimer OR jarenlang rouwproces OR afscheid

als mijn wereld dreigt zich voor haar taak te verblinden waar ik als door de tijd heen vaak van wakker lig lijkt een er geen toekomst, is het als het ware tossen of een dichte mist trachten op te klaren wijl ik diep de adem bevries of het vocht zacht of ongeremd laat gaan dan wel dwangmatig zoek naar de uitkomst al vele mijlen verder, zakt…

Ik ben gewend weinig ruimte in te nemen Maar dan doel ik vooral op het praktische Het stoffelijke, het materiele Kan heel goed en lang op m’n eentje zijn En heb dat jarenlang bewezen In mijn campertje, mijn volkstuinhuisje Maar geestelijk vul ik een grote zaal ook in heel kleine kring val ik op Dat is geen verdienste Dat is gewoon mijn eigenschap…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Ik kijk om me heen Zie een ziekte zo gemeen Hij doet je vergeten Hoe je heette Je weet niet eens je naam Mijn god waar kom ik verdaan Mijn hemel wat heb ik gedaan Sorry,maar alzheimer is mijn naam Ik doe je alles vergeten Wat zei je? Alzheimer is mijn naam…

Zwart waar ik kijk heen Onwerkelijkheid Een witte grafsteen Onbegrepen waarheid We lopen samen Samen in het licht Ons beide namen In leven gegrift De wolken huilen Niet kunnen schuilen Dan een witte steen Huilend en alleen De werkelijkheid samen maar apart met als onderscheid Witte steen, verward…

Gisteren is mijn vrouw overleden Vorige week is mijn vrouw overleden Vorige maand is mijn vrouw overleden Vorig jaar is mijn vrouw overleden Drie jaar geleden is mijn vrouw overleden Vijf jaar geleden is mijn vrouw overleden Tien jaar geleden is mijn vrouw overleden Elf jaar, vier maanden en 14 dagen geleden is mijn vrouw overleden…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

dat ik nu voorgoed afscheid van je nemen moet je uit mijn leven verdwijnt verboden terrein wordt jij die mij jarenlang met open deur verwelkomde verwarmde en beschutte getuige was van mijn verdriet in jou mocht ik wonen bij jou was ik thuis in je wijdgespreide armen vond ik blind de weg naar huis…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

het heeft de smaak van leven verloren kon ons niet meer bekoren in het dagelijks gebruik het deelde jarenlang de ruimte waarin wij leefden voelde vertrouwd maar werd zonder gebruikt te worden oud afscheid was een laatste aai en dank voor het uitstekend functioneren in nieuw licht gaan wij wat minder en meer duurzamer proberen…

Ingevallen Haar wangen Mumm'lend Haar spraak Zat ze in Zichzelf gevangen Nadat ze bezoek Van Alzheimer Had ontvangen…

Als jij mijn grootste liefde bent overleden bent heengegaan en ogenschijnlijk ook niet waak ik alle donkere nachten bij je Ik blijf aan je zij en deel wat er maar te delen valt Mijn ogen blijven wijd geopend grote ogen die jou willen zien ik straal, er valt nog zo veel te delen Als ik je heb begraven dan ga ik slapen 3 maanden lang…

het ene na het andere rouwproces gilt in wat eens mijn thuis was alles wacht op een teken van leven ook jij het lawaai neemt toe en toch lijk je op de stilte ik knik dezelfde avond nog en ontvlucht iedere kamer waarin het zicht op mezelf ondraaglijk is…

De vraag die lange tijd door de hoofden van nabestaanden maalt en maalt Malende vraag het antwoord wel weten maar toch de vraag als ik nou zou dan of als dit was dan De vraag die alleen beantwoord wordt na het rouwproces na de acceptatie na het verdriet, de woede en de pijn om hem die er niet meer wilde zijn.…

ik moest afscheid van je nemen de allereerste dag ontving je me met open armen we hebben lief en leed gedeeld je hebt me zien huilen en hoorde me lachen als ik weg was wachtte je geduldig tot ik terug kwam wat was ik blij als ik je weer zag dag lief huis bedankt dat je er jarenlang voor me bent geweest…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Als de landtong zou kunnen praten over het water waar jij in verdronk dan zou de heimwee mij verlaten daar waar ooit de echo klonk maar de moed zinkt in mijn schoenen hier aan de waterkant bij het bos moet ik het rouwproces ontgroenen herinneringen laten mij niet los ze blijven spelen in mijn gedachten.…

Alzheimer doet de cellen sterven zodat geen kanker kan uitzwerven. Kwaad moet men kordaat vergelden met kwaad om eeuwig leven te verwerven.…

Eens als ons afscheid lang zal zijn en van ’t weerzien wij niet weten dagen vervulD van weemoed en pijn tijd in angst en zorg versleten zal dan onze liefde hoogtij vieren weten we dat toch de tijden keren dat wij elkaar met bloemen sieren in die tuin van paradijselijke sferen leven zal daar opnieuw beginnen daar in die wonderschone stad…

Een constant heden En Alzheimer die Hem stevig in Zijn greep heeft Dus is het voor Hem altijd vandaag, Is er geen morgen Of middag, alleen Vandaag. En is het Voortaan altijd Nu. Met soms een echo Nog uit een ver verleden…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Je lieve uitstraling. De glimlach. Het verbaasde. Het in gedachten zijn. Vrolijk worden van muziek. Je veranderingen. We kunnen samen kletsen. Ook al vergeet je soms waarover. Soms ben je stil. Je ogen kijken zoekende. Soms dwars door mij heen. Ik vind jou wel mam. Nu, maar ook straks. Als jij mij niet meer kunt vinden. Ik zoek jou wel…

Voltooi dan dit mysterie, meneer Alzheimer. Voltooi dan zinvol, wat u zinloos bent begonnen. Laat me dan weer verdwijnen, als het u belieft, in de schoot van mijn moeder, geborgen in liefde, zoals toen. Alleen zo wordt de dood, meneer Alzheimer, alleen zo wordt de dood, geen zinloos einde, maar een nieuw begin.…

Wolken laten de zon zwijgen het graf ligt stil onder de regen het grafschrift nauwelijks leesbaar durf ik te lezen in mijn eenzaamheid het rouwproces voltooit zich in aanvaarden dat je er niet meer bent maar jouw stem altijd hoorbaar in het diepst van mijn gedachten waarschijnlijk duidelijker dan ooit vertelt me dat de stilte heilzaam…