36 resultaten.
NOVEMBERPRACHT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 198 Avondgloed verzinkt
traag achter kale bomen:
een stil schimmenspel.…
blauw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 69 ik ben de kleur die er niet toe doet
eeuwig op de achtergrond
en nog dunner dan gedachtegoed
ik ben de kleur van de middagstond
als voorbode van avondgloed;
opgehemeld tot blauw en hoogblond…
S.O.S.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 305 Eens kwam vol goede moed
Een gezin bij jeugdzorg met spoed
Zeg, helpt u ons
Van hier met dons
En weg gingen de kinderen in de avondgloed.…
zondagavond
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.456 Het was zondagavond laat in de avondgloed.
We waren aan het praten zonder onderwerp zonder reden
Zoals we elke dag al deden.
Maar dit keer .. ik weet het nog zo goed.…
Onder Uw vleugels schuil ik
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 325 Als alles lijkt verwoest
door een verterend vuur
de aarde nasmeult
in de avondgloed
buigt zich de boer
over een verkoolde hen.
Wanneer hij, vleugellam
haar in zijn hand wil sluiten
begroet hem het
verholen dons
in zachte piepgeluiden
levende getuigen.
Als alles lijkt verwoest
buigt zich een losser
over wie zijn vleugel zoekt.…
Einde van de dag
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 904 Zachtjes wiegen takken
Die geen takken zijn
Met een scherpe contour
Over de muren en de vloer
Aaien doen ze en de muur
Gloeit er warm van op
Een rode gloed glijdt noodgedwongen
Op koud gesteente en behang
De zonnegloed mag door het raam
Maar de kou moet buiten blijven
Daar blijft ook de vogelzang
En het fluiten naar de wijven
Binnen…
Horizon
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 261 Zal ik haar portret weerzien
als de avondgloed die lacht.
Ontastbaar maar zo dichtbij
een oranje gloed tegen mij.
Zoals de horizon in een boek
komt mijn roman op bezoek.…
KLEURIG
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 39 Winteravond glanst:
het warme purperwesten
noodt tot steeds voort gaan.…
VOORBIJ
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 966 De alom geliefde kerst
glanst warm en verdwijnt dan ras
gelijk oranje avondgloed
omringd door blauwgrijze lucht
moge dit feest ieder jaar
in elke mensengeest
een kleine spijker laten
die zich somtijds laat voelen
als aangename pijn
van beschouwend voelen.…
de smaak van licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 voorbij ver weggeschoven tijd
danst een vogel in de zon
hij schrijft zijn cirkels rond de morgen
middag en de avondgloed
die buiten blijft
binnen, in de glans van kaarsen
droomt nog alles dat beklijft
zelfs als het sterft duren ze voort
in ogen, oren, hart
en in mijn woord
een zoete zomermond…
Verschiet te Rome
gedicht
3.0 met 10 stemmen 2.999 Maar avondgloed
te Rome, zachtvurige zonsravage regenboogbekroond
laat door geen glorieus verwoest bestaan
zich evenaren. Ik aanzie die wondere
ondergang, besef hoe mijne evenmin fataal
en keer op keer als voor het eerst zal zijn.
--------------------------
uit: 'Verschiet', 2001.…
VLIEGREIZEN
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 286 Traag daalt het vliegtuig,
volgt de vuurrode einder,
avondgloed, die dooft...…
Droom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 248 Regelrecht uit jouw inspirerende hart
betoverd de avondgloed jouw uitstraling.
Jouw silhouet erkent levensecht mijn droom
omdat de klok terug tikt in mijn herinnering.…
Magie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Omarm visioenen
op top van de duin
spiegelt avondgloed
in haar rollende traan
Staan in vuur en vlam
kijkend naar de horizon
echoot haar jawoord
door de magische kleur.
Glinstering van sterren
in euforie van de nacht
in ons gevangen cocon
om alleen elkaar te verstaan.…
Een fraai decor
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 84 ik wist de laatste
stralen te vangen
van de laagstaande zon
verzamelde schaduwen
die de lengte van dagen
een ander aanzicht gaven
later ontwaakten kleuren
in de zachte avondgloed
door oplichtend zonnebloed
herfst had zijn tapijt
al uitgerold toen wind
de bladeren had neergevlijd
een fraai decor waar kleur
en schaduw elkaar…
analoog aan land
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 bocht in de rivier,
slangenlijf, met ruwijzeren handen weerlegd
geledigd lichaam,
avondmaal, perkament uit water gedregd
heuvelland,
golfstroom, reikend naar kalkhoudend smaragd
ode aan de stad,
honing, avondgloed, aan een hemel gebracht
luchtbelijdenis,
verzaking, rede, kalme tred met vaste voet
aanlandige droom,
kortdurig, met…
Op naakte huid
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 138 *
jouw adem, uitgestoten langs de lente
geurt liefde tussen boom en blad
en valt
in milde streling op mijn naakte huid
waar de zomer bloeit liggen oeverloze lelies
waar wat schaduw kust
rust de tijd in een rivier vol stenen
het water gaat haar weg
en waar ik mijn blozen leg, blinkt de roze
avondgloed…
Mens toch...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 ochtendroze met avondrood geschonden
leven als zachte rozen of venijn
ik ben mijn weg gegaan
dag na dag met anderen
niemand kan het veranderen
toch blijft bestaan een eeuwig begaan
leven, een flits van wachten
op wat komen moet
eindigheid, één verachten
voorbij het kwaad en goed
kan een mensenkind de pijn verzachten
leven in naderende avondgloed…
In de stralend gouden avondgloed
gedicht
2.0 met 26 stemmen 10.127 In de stralend gouden avondgloed van Aelbert Cuyp
dromen de koeien als antieke goden. De spiegel
van het bergmeer opent het binnenste zien.
De hemel en de aarde rusten in elkander uit.
Men zou wel willen lopen over het gele water
en zo de wolken raken en nooit meer ontwaken.…
Tegenspartelen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 155 Mijn verweerd gezicht en ik,
een spiegel gaapt me aan,
als hij knipoogt, is het of ik stik
tussen matras en beddengoed,
gezworen minnaars van elkaar
openen vensters in de avondgloed,
verblind de stromen in de buitenlucht,
dromen varen uit op mijn verdriet ,
vertaald de koers als nooit tevoren,
verschepen ruimte voor één lied, de
ingedaalde…
Drenthe
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 461 Ik hou van Drenthe
Bij avondgloed
En ochtendstond
Vooral de bente
En vraag me niet
Hoe dat nu komt
De wereld is rond
Maar begint in Drenthe…
Transcendentie...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 177 zware zwarte nachten
ingekort door schuifelend avondgloed
mossen zwellen met insectenvloed
waarom leven nog langer wachten
als voorjaarszon ons strelen wil
reeuws geluid achter heesters
levensdrift en soortbehoud: nieuwe meesters
waarom mijn lief dit verschil
met het koude verlaten ijs
tussen naakte waaibomen
velden eentonig, verlaten…
De zwaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 125 Stilte vult de avondgloed.
Eind van de dag door zon gevoed.
Horizon van einder tot einder verguld.
Toekomst, die zich in het donker hult.
Over donker water een witte zwaan,
Zoals gedachten door ’t duister gaan.
Een schim die in het duister licht.
Een gedachte, zich naar de toekomst richt.…
Leuvenum
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 130 En 's avonds als je terugkeert,
voor de rode avondgloed,
Hoor je zachte hoge tonen,
vogelzang als laatste groet.…
Sterren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 Alleen met de omlijsting van de avondgloed
verwatert mijn beeld in een brede horizon
waar alleen het geluk schittert van euforie.
Het podiumlicht dat mijn wens hypnotiseert
met herinnering die als een metronoom gaat
en glinstert joviaal als een eeuwig portret.…
Avondgroet
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 381 Ik zie de schemering en ook de avondgloed,
bewonder de kleurschakeringen in overvloed.
Ik voel de zachtheid van de lucht
nog voor ik mijn droomwereld in vlucht.
Ik hoor elk geluidje,
het gesjirp van de krekel,
het gezoem van een mug,
het gefladder van de vleermuis
in de tuin rond mijn huis.…
Tine
poëzie
4.0 met 3 stemmen 254 Ik heb uw kussen en hun overmoed
met mijn onnozel herte niet verstaan,
het was mij deugd reeds aan uw zij te gaan,
dweepziek, in velden onder avondgloed.
O, vrouw, o, tederheid, o, droeve waan,
wat was het leven mild, de wereld goed!
Zwijg, drieste stem van het onstuimig bloed,
ik bad een droom, een aardeloosheid aan.…
Levensmoe
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.194 Moedeloos buigt het grijze hoofd
zich over de gevouwen handen
ogen weerkaatsen avondgloed
leven drukt zwaar op het gemoed
de tijd heeft hem zijn kracht geroofd
De mond trekt een droevige lach
als gedachten naar zijn Magda gaan
die lang geleden al haar ogen sloot
hem voorging in een oneindige dood
de vreugde meenam uit zijn oude dag
De…
DE SCHEPER
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.235 En ziet naar hen, de heide en de' avondgloed.…
VERANDERING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 Het wondergereedschapje zoekt rust, verdwijnt snel
naar dicht beboste dalen, strijkt zacht neer
bij het geklater van een spuitende wel,
drijft mee, zwemt voldaan in een zuiver meer,
schenkt het ruime water vredig pastel,
slaapt in onder avondgloed, wenst niets meer.…