Alle inzendingen over Baarmoeder

Ik begon al in mijn baarmoeder, als foetus. Nu drijf ik in mijn badkuip, als blote heer. Heerlijk.…

Zoals de wind de zonnestralen wiegt zo vluchtig was jij hier jij kleine Gabrielle Zoals de zon de aarde warm beschijnt zo warm je onze harten jij kleine Gabrielle Zoals het licht verdwijnt stil in de herfst zo ging jij heen Warmer als de zon lichter als het licht vleugels van liefde om ons heen voor altijd.…

Voor me de schedel van grootvader van koperen hersendak voorzien met uitsparing voor sigaretten hij grijnst al veertig jaar Ernaast de baarmoeder van oma keurig in wekfles bewaard, daarin groeide mijn moeder: ei werd mens deze machine in sterk water gevat Als trofee de rechterarm van vader en de moederkoeken van de zussen eronder de foto…

Als ik uit mijn hoofd ga en afdaal daal en daal tot in mijn hart daar is het zacht zachter dan zacht een warm huis van vlees een baarmoeder van rozerood als ik luister voorbij het ruisen van mijn bloed voorbij het bonzen van mijn hart hoor ik stilte, meer dan stil dan onhoorbaar geluid ruimte die me omsluit duisternis verlicht…

een zweethut in hurkzit tuurt hij schommelend naar een rood centrum omgeven door een zwarte cirkel voorstellende de moederschoot plots wordt zijn geest naar binnen gezogen door een smalle ronde tunnel de navelstreng brengt hem terug naar de baarmoeder waar het leven zijn oorsprong begint om zich te mengen onder miljoenen zielen tussen de…

de lijst van bevruchte eieren die in de baarmoeder van de media zijn geplaatst is eindeloos de baarmoeder zelf is geconstrueerd uit het grootste netwerk dat wij op aarde kennen het internet met alle media als deel van en iedere gebruiker als onmisbare entiteit in deze verzameling van persoonlijk levens en maatschappelijke algoritmes…

Ik blijf gekluisterd in de baarmoeder van mijn verlangen, steriel glijdend in mijn naakte drang om geboren te worden zonder dwang.…

De levende letteren spreken waarin ik jouw naam met zachte hand geweven heb En in een moment van geloof trilt de geest der onvergankelijkheid oneindig ver Verdiept mijn lijden evenredig aan mijn begrip Op het pad van sensitief en eerlijk begraaf ik het verleden Want ik ben het heden Het levende bewijs waarin ik sta is in de baarmoeder…

Meanderende vingers boven een ven van mistige geschiedenis her en der een pallisade van vergulde ruggen het hoge woord dwarrelt van een schutblad en ergens erboven de zielen van ongeboren dichters met een weerklinkend welven ruggelings zonder spreken noch een voetwaarts horen het heden vermenigvuldigt zich hier in de baarmoeder…

de migraine moeder schenkt onvolprezen koffie in met één oog gebladerd door de ochtendkrant met zijn koppen scherp venijn: bomaanslagen, godsdienstoorlogen aardverschuivingen, bevingen continenten drijven schokkend op het gloeiend magma rond Tussen de oren bonkt en bonkt wordt als graan de tijd vermalen het zwarte gat trekt en lonkt Baarmoeder…

heeft u al gezegd de winter is voorbij en dat de lente aan haar dans is begonnen in de wetenschap dat zij de baarmoeder is van iedere vrucht ? dat de zomer een vrouw is van het Rubens model, mooi gevormd en gedurfd om gepenetreerd te worden door elk exotisch wonder?…

veel liever zou ik blijven bivakkeren in het geborgte van de dronken nacht, de baarmoeder die mij wil accepteren zoals ik zelf niet kan waar morgen wacht. tevoren zou mijn leven zijn volbracht als ik mijzelf des nachts kon aborteren.…

de jaren twintig, vijftien mei Haar tijd als circuspaardje leek voorbij Wat restte waren voetangels en klemmen Dat geldt voor alle vrouwen tot op heden Naast suikerklontjes geeft een heer gemaal Zijn echtgenote met de zweep, in taal Die nog van doen heeft met een grijs verleden De vrouw, ze is nog altijd zondebok Pleziervlees, lastdier, baarmoeder…

De oceanen zijn niet alleen de baarmoeder van Moeder Aarde waar alle leven geboren wordt maar ook de buik in ieder van ons waar onze aderen als rivieren onze vitale organen voeden in verbinding met ons hart dat als een regenwoud het ritme van ons leven regelt aangestuurd door ons brein dat als de korstlagen van…

hoe kan ik anders dan de zetel die me lief is de wereld laat dirigeren met de bewegingen van mijn onbewuste ik moeder aarde heeft vele vruchten laten zogen tot een hemelse genoegen die haar baarmoeder telkens de vreugde liet baren dewelke ik nu zo mis het verbeteren van de kennis schudt twijfel en vergankelijkheid tot een ware taart…

In een bad als een gemankeerde baarmoeder kijk ik terug en reminisceer, het gedaas, de grijperige maanden, de hele winter of discontent. Er was het meisje met de rode laarzen de neuzen waren versleten maar de maantjes van haar vingers waren gaaf En later zat ik aan haar bed en lepelde vermoeide wijsheden binnen..…

De blauwe baarmoeder van spruitend leven ontvangt in volle zin de spuitende zon, stralen gutsen hittevol van haar sprankelend palet. Als omgekeerde longen asemen wortels de laatste opgekropte kou uit de grond. Sloten slikken het voedzaam slijkwater dat uit kwellen kwijlt in het weidse land.…

Van de baarmoeder tot het graf is er in die rimpeling van tijd het groene gras met dauw van de morgen in een fluistering die glinsterend wacht. De zwerver zoekt in de goot naar brood en wijn onder regenwolken die zweven naar grote droogte in een fluistering van hoop die smacht.…

Vervloekt onomwonden onrust in de baarmoeder van de morgenstonden of bij de schater van een ironische maan, als geen vorm of toon kon vinden, een ander pad moest zoeken, ver bij zichzelf vandaan, dan komen beide seksen dichter bij hem staan,wordt geluk hem niet ontnomen, dat is poëzie uit één stuk.…

in de ogen van een voorbijganger stralen versplinterde ijsblokken striptease dansende sneeuwvlokken zijn net als witte prostitué’ in baarmoeder van dit moment er sprankelt warmte in mijn hart maar zal jij dat uit mijn ongeschreven brieven vertalen dat ik alleen jou bemin…

De baarmoeder vol - ontsluit en stilletjes aan komen jonkies naar buiten. Het dartele leven ontspruit dankzij krachten die handelende machten mooi te boven gaan. Ze komen eraan de grootse verwonder momenten het komt wéér naar buiten gekropen - de lente!…

Krijsend kwam ik ter wereld Alhoewel het ook in de baarmoeder Voor mij geen pretje was Vader kwam te vaak en tot het laatst langs Hoe ik dat weet? Dat weet ik niet, dat voel ik!…

Net als jij zoek ik de verschillen om te begrijpen wat er anders is geweest in de baarmoeder in de wijk waar we opgroeiden en bij de mensen die daar leefden En ik weet het niet We lijken op elkaar, zus of zo rolden we een zandheuvel af floten op een rietje of eikeldop ontdekten na veel tellen de nul leerden schrijven met brood en…

waar angst regeert baarmoeders willen veroveren niemand durft uit te spreken al zijn de gedachten eender misbruikte kinderen een bruid van negen jaar kerk en staat wie veroordeelt nu wie het geld regeert Shell oppermachtig wiens brood men eet diens woord men spreekt de fluister van de wind ageert het venijn zit in de staart opgestapt…

De fakkel voerde haar doel, haar bedoeling veel verder dan enkel haar baarmoeder: zij bleek een al gehele, grote zorgende, verzorgende moeder! Mijn toorts verwekte geen enkel aards kind; neen, het bood, gaf en geeft veiligheid en geborgenheid voor ieder.…

Kennis wordt als een ui afgepeld Gaandeweg ga je terug en word je iemand die steeds minder weet zonder dat er straf zwaait De alleroudste toont tussen krassen door een diffuse baby in een omheinde tuin van frustratie en genot Er is geen foto van je beginnende foetus van vorige eeuw, toen men nog geen scans had van het verdwijnen in de baarmoeder…

van Moeder Aarde waar alle leven oorspronkelijk uit afkomstig is maar we eren die baarmoeder al lang niet meer de eens zo vruchtbare moederschoot van onze planeet we dumpen er ons kernafval we gooien er olie op we vervuilen het met miljoenen kilo's plastic die alle leven kapot maakt alle dieren en planten verstikt maar het deert…

landschap de vochtige grond de dampende aarde de baarmoeder van een kreet na de stilte de nacht als sluier de maan in de kring de man erbuiten verzonken in de dans van onvergeeflijke woorden de auto’s op de snelweg krassen monotoon de runen in het duister landschap…

voor ons onzichtbare op zoek luistert vaak naar geluid van snaren als hij in zichzelf vertoeft om verlichte zielenroerselen te vergaren hij wil de kern van het bestaan vormen en inkleuren tracht een Messiaense grootsheid stilaan op te wekken om in het atelier te velde, de baarmoeder…

Haar borsten moeten er af en uiteindelijk krijgt ze een reconstructie, de tepels worden getatoeëerd, maar dit allemaal duurt jaren Ziekenhuis in ziekenhuis uit, keer op keer steeds maar weer, allemaal onderzoeken elk keer Stel je voor je hebt baarmoeder kanker, je baarmoeder moet er uit Je kunt geen kinderen meer krijgen, voor velen doet dit pijn…