Alle inzendingen over Beide zijden van de

scholekstergeschreeuw mijn moede hoofd van sombere gedachten kon de belastingdienst niet één weekje wachten als antwoord van de ambtenaar een geeuw… De blauwe hemel staat vol uitdijende strepen vliegtuigen lawaaien ongezien mijlen per uur past die verspilling eigenlijk wel in de natuur of moet deze als uitzondering worden begrepen Het wijde land aan beide…

zijden gestoffeerd met streepjes wegwijs in de poëzie van nu schijnend door de poort van toekomst op zijn plaats in mijn gedichten meegaand zonder grootspraak sluimerend in grote hoeveelheid vertoef in mijn welluidend gedicht het is eeuwig houdbaar prik een vorkje mee zou ik zeggen…

Zang en dans, het zal aan beide zijden klinken want het wachten duurde immers als zolang en alsdan verheugd en tot tranen toe bewogen ziende beelden van de overzij,- en een ander leven. Echter, zwart op wit geschreven stond een nieuwe vorm van leven, eeuwenlang bij het Paasfeest al beschreven...…

zijden borden hier twee richtingen verkeer als wij vliegen vrij als vogels breken al die muren steen voor steen stroomt er ruimte over alle werelddelen deze aarde is van iedereen…

zijden des weders grillen het moet gezegd, allengs begin ik te rillen u voelt de bui al hangen, een naderend onheil ik begin door het optrekkend vocht te verkillen de stemming zakt naar een dienovereenkomstig peil…

Lopend langs de polderwegen met aan beide zijden sloten vol met lelies, wit en rood en op de oevers gele lissen waarin karekieten wonen en een reiger loert op vissen vallen lasten van mijn schouders. ‘k Voel me blij en onverdroten.…

Waar eens de florijnen floreerden, de guldens vulden, trekken nu de euro's de neurose in Europa aan; kan de Koninklijke Nederlandse Munt ondanks zorgelijke economische tijden, beide zijden van het betaalmiddel blijven slaan.…

gewond geleden met wapens beloond beiden partijen zien maar één kant zo houdt men de oorlog in stand intussen ziet de gewetenloze vernietiger zijn kans en wie ontspringt dan de dans?…

' Trots, of ik een prinsesje waar, Ging ik door 't goud; Aan beide zijden stond daar, Schragend de gangen, hoog en zwaar, De zuilen opgebouwd. Waar gouden de portalen zijn, Hoe zullen daar de zalen zijn!…

Trots, of ik een prinsesje waar, ging ik door 't goud; aan beide zijden stonden daar, schragend de gangen, hoog en zwaar, de zuilen opgebouwd. Waar gouden de portalen zijn, hoe zullen dáár de zalen zijn!...…

Hangt ze beide zijden aan: Reine Liefde’ kan niet vergaan!…

In het grote blauwe woelen van de wereld schitteren okergele Zonnebloemen in een vaas Hun uitgesproken zeggingskracht in drie tinten geel bijeengehouden Door moederlijke troostrijke armen zachtjes wiegend in ongeschonden samenzijn…

de tv die zet ik uit altijd maar slecht nieuws ik word zo manisch depressief van oplopend stemgeluid ik wil enkel maar gelukkig zijn zonder godsdienst of veel geld dus voor mij geen oorlog of geweld maar een lied met zacht refrein het land heeft niets met oorlog te maken maar het zijn wel klootzakken die bepalen ik haat dat, ik haat dat…

Dan volgde de rij met gekleurde huizen van Uitdam, met aan beide zijden water. Verschrikkelijk het volle Volendam schaamte bleef ons bij jegens de toeristen, die met bussen, vervoerd werden tussen kledingkramen op de boulevard Propvol mensen dronken, zaten, aten daar.…

Zijderups kweker het poppenhuis ontwikkeld spint er garen bij…

je brak mijn vleugels voordat ik kon vliegen met zinnen zonder kant noch wal en zorgde voor mijn vrije val ik ben nergens geland bleef zweven in een wereld van verschil waar woorden hangen aan zijden draden en de waarheid wordt verdraaid…

de schaal legt mijn gewicht onbewogen terzijde ik verhaal, spijker woorden dicht, bevlogen wil ik beide…

Zo wandelend langs de weide, pak jij mijn hand en zeg komaan, ik volg je naar waar jij heen wilt gaan, en voel me blij zo met ons beide. Jij voert de paarden met wat brood, je rent, valt en huilt heel even, dan loop je door om meer te geven, alleen je knie is nog wat rood.…

Je hebt Het mooiste En het droefste In mij Losgemaakt...…

Zon en maan ik neem ze beiden het is nu eenmaal zo gesteld, eentje minder dat kan niet leiden want dan ben ik uitgeteld.…

Hij en zij samen op het strand langs de waterkant hand in hand Allebei alleen maar zwijgen nadenken terwijl donkere wolken dreigen Jij en ik de golven spoelen aan het wordt vloed blijven we of zullen we gaan Beiden zo kwetsbaar in de natuur zeggen niets maar begrijpen elkaar op het late uur Ik en jij als de golven van de zee…

er was een waas van bloemig zijde het rood was feller dan normaal groen schikte zich tot beide zich vonden in een bacchanaal men smeekte om wat libido dat zich nog moest ontvouwen op een gehuurde video voorzien van wulpse vrouwen…

Het denkerswerk vol zoeklust der bewonderde wijsgeren schrijvers en hen die met getallen hun kunst tonen geniet dikwijls meer achting dan het nuchtere spreken en handelen dat men ziet bij arbeidende mensen of zwoegers die de grond bewerken God verspreidt zijn zegenbrengende geest over veel verschillende bezigheden geboren uit noeste handen…

Ik ben géén van beiden! Ik ben ongelukkig in de liefde, maar niet minder geliefd. Ik ben gelukkig alleen, maar niet eenzaam, verroest en verlaten.…

in jouw witte en rode rozen heb ik mij tevreden neer gevleid met een verlichtende zucht doorkruisten onze paden in avond fluisteringen uit de stilte die schoonheid deed ontluiken door zovele geborgen uren blijf jij aan mijn zijde jij bent mijn licht in het donker bij het aanbreken van de dag……

Ach, oude rups Spin je draden Tot een sprankelend Zijden kledingstuk Jij, vermoeide spin Weef je web Van dunne draden Schitterend in het ochtendlicht Afgescheiden substantie Stolt in de open lucht Wij vinden er voor ons De mooiste doeleinden in terug…

Ach, oude rups Spin je draden Tot een sprankelend Zijden kledingstuk Jij, vermoeide spin Weef je web Van dunne draden Schitterend in het ochtendlicht Afgescheiden substantie Stolt in de open lucht Wij vinden er voor ons De mooiste doeleinden in terug…

komen en gaan ik ken het verhaal ik heb het zowat geschreven zo bleek als de maan zonder moraal ik heb je de wereld gegeven schreeuw moord en brand maak me van kant hallo de andere zijde kom bij me terug liever zoeter en vlug zodat ze ons weer gaan benijden…

Zij vult mij aan, simpelweg door aan mijn zijde te staan.…

als je haren gaan verjaren en de jaren gaan ontwaren wetend dat wijzen gaan vergrijzen en de leizen gaan bewijzen dat wanneer dagen gaan verjaren deze tweeling wijsheid heeft weten vergaren over deze en aan gene zijde vol reine liefde omhelst zij beide als je haren gaan verjaren weet je waarom ze 't mooist voor het laatst…