Netgedichten

netgedicht (nr. 16.327):

des weders grillen

twee planken, twee meter lang,
op rughoogte en verticaal
twee doorgebogen, op konthoogte, horizontaal
gehecht zonder notie aan twee stukken beton
dragen mij in de passerende zon

ik was maar even gaan zitten
kan wel op haar gaan zitten vitten
het leidt deze keer toch niet tot zomerse hitte
ze komt wanneer het wordt voorspeld
en dat is deze week, in aantal, op één hand geteld

het vocht dringt door mijn kleding heen
langzaam trekt het omhoog
het "genieten" kent derhalve twee kanten
zoals het ervaren van natte billen
en het stijgen van een kleffe warmte
het moment toont beide zijden des weders grillen

het moet gezegd, allengs begin ik te rillen
u voelt de bui al hangen, een naderend onheil
ik begin door het optrekkend vocht te verkillen
de stemming zakt naar een dienovereenkomstig peil