5755 resultaten.
Steen voor steen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 207 Ik kan niet dichten
al sla je me met een hamer
ik kan wel mooi zingen
vraag maar aan mijn badkamer
Toch heb ik een blauw vermoeden
dat er een gedicht in me zit
of een lied van verlangen,
belofte, liefde en gemis
Snelle dagen splijten ons uiteen
en voegen ons weer samen
steen voor steen metselen we aan dit huis
en nestelen ons in geborgenheid…
MENSELIJKE TANKA
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 369 Als onze aarbol
meer land, minder water had,
dan zou de wereld
nóg ingewikkelder zijn,
des te heviger twisten.…
Voorvoel mij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 267 Voorvoel mij
Voorvoel mij, zei ze
verstild, stil dan
zegt ze, in ongeduld
Bedoel je, zeg ik,
dat ik voorvoelen kan?
Ik raak aan haar buik
Nee, zegt ze
Voorvoel mij dan
Waterzacht, dat is het vast
Verwachtings(over-)vol,
gretig is ze
Het tintelt me
Het tintelt me, vraag ik
Zwijgend staart ze, doordringt ze me,
verdrinkt ze…
Pluche liefde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 408 We zaten op een bankje aan het water:
Jij, ik en die bolle.
Met wie je nu naar bed ging.
We hadden elkaar niet bijster veel te melden,
(verschillende ideeën, andere helden)
En alleen wat wiskunde betrof,
Zaten we echt op een lijn.
We zaten op een bankje aan het water:
De zon zweeg, het werd vroeg later,
En ik dacht:
Een paar zeemeerminnen…
Vermoeden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 156 Tussen kale tak en twijgjes
woont een onzichtbare kleurenmenger
hij pelt omgekeerd
-tussen bladeren van 't verleden
en de koraaltjes van heden-
wanden in donsbruin
de schorre zang als een pilaar
onder de stilte
vragend kijk ik haar aan
ze trekt haar geschubde pantser op
alles toont ze
wat ik al lang vermoedde
dan vleugelt ze ijlings…
Vermoeden
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 532 Terwijl de lente het terrein verovert
om haar lichtzinnige bestaan ten toon te spreiden
rijst een vermoeden van vergankelijkheid
hoe veelbelovend mijn perzikboom ook bloeit
(Soupçon
Tandis-que le printemps gagne le territoire
pour afficher son existance léger
s'éleve un soupçon de fragilité
de mon pêcher en fleurs si prometteur pour…
Vermoedelijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 326 Ze blijven altijd spreken
Soms ver terug in de tijd
Bevestigen het herbeginnen
Herhalen de leugen
Versterken de waarheid
Herinneringen
Nooit zullen ze sporen ontginnen
Vermoedens doen dat vermoedelijk wel…
NIETS VERMOEDEND
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 Guur is juli in de Lage Landen
Als de Niets Vermoedend water maakt
Overhelt, in al zijn voegen kraakt
‘t Logboek wegdrijft uit verdronken handen
Nee, er is geen enkele hulp voorhanden
Woest is wind bepaald niet welbespraakt
Guur is juli in de Lage landen
Als de Niets Vermoedend water maakt
Brand een vuur en laat ook dit schip stranden
Als je…
Wie kon vermoeden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 491 een zonovergoten dag
verwarmt hen, die haar
zo ontberen
stilletjes ontluikt het
vers groene landschap met
roze en witte bloesems
vlinders dansen
om elkaar heen op
de tinten van de wind
wie kon vermoeden
dat jij plots werd
opgewacht door
degenen die jou
liefhebben aan de
gene zijde
als wel wij jou hier
omringden met al…
Vermoeden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 ik jou
Blijvend verloren, alle sporen gewist
Een schreeuw gesmoord, een snik verstikt
Door ijdel vermoeden verzwolgen
In de golven der waanzin voorgoed ten onder…
Ik Vermoed ...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 dat als
de islamiet zowel
de soenniet en sjiiet
de soefi
de katholiek
de jood
de boeddhist
de hindoe of
hindoestaan
de orthodox
zowel de Rus als Griek
de animist
de atheïst of agnost
de christen in al z’n soorten
nou eens echt geloofden
in waar ze voor staan
dan waren ze toch al lang
zoiets als een wereldvrede aangegaan
helaas…
Hemel
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 101 Ik weet dat eens
het raadsel van de hemel
zich zal ontvouwen
aan mij.
Het zal niet eng
of vreemd zijn
maar een veilig en vertrouwd Licht,
zo licht als een veer,
zal tot mij schijnen
en ik zal tot de hemel
met het lichtste Licht
weer verdwijnen.…
Een Belgische wit blauw...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 73 verstomd staan gapen
met die ogen zo treurig
die wit blauw geschapen
op een heide zo fleurig
het gras laat je smaken
een stukje wilde natuur
geen harde noten te kraken
op deze wei, vol passie elk uur
ik slenterde verder... wat doelloos
langs die bomen en heide
geen rook en geen auto's,
alleen... een koe op de weide!…
duizelend bellen blazen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 357 in haar smalle gezicht
het teken van de vogel
of het vermoeden van vleugels
dat wonderen verricht
zoals het ontspringen
van de dans
in bleke dagen
het logen
van woorden
in de witte kamer
van de avonden
het duizelend
bellen blazen
in de blauwe ruimte
van de nacht
waar wij de lakens uitdelen…
Over de blauwvoetgent
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 210 Als u hem eens wil ontmoetten,
Zoek naar een “a-gent” met blauwe voeten.…
Genesis ?
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 752 Eens was er een echo van
het niets vermoedend
niets.
Het was doofstom
blind en onwetend
en zonder gewicht
Toen ontstond er
een ook van vermoeden
en een ook van bestaan
en toen ook een ook van voortaan
wat de echo niet meer overzag
Toch bleef het vermoeden.…
Mr. dr. L.F. Asscher
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 211 Hij schuift zijn eigen stoel voorzichtig aan
Hij heeft zijn hand nog net niet uitgestoken
Hij heeft het jawoord nog niet uitgesproken
Hij laat ze voor de vorm nog in de waan
Hij weet het, zijn vermoeden is gegrond
Hij wordt genoemd, zijn naam gaat in het rond…
De leukheid van het leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Ongebruikelijk,
overwegende zelfliefde
leidt tot gemeengoed.…
Gij moet wel liefde zijn...
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 556 Een licht dat niet te stelpen is,
een fel vermoeden dat niet wijkt,
een stem die roept en zwijgt,
een schaduw die me wenkt
en drijft tot waar ik niets meer weet.
Gij zijt de volheid van de leegte,
de tegenpool van wat ik ken,
de bron uit wie het alles stroomt,
van alle schoonheid het geheim,
de oeverloze, luide stilte.…
Het is allemaal eenvoudig
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 391 Eigenlijk weten we niet veel
maar genoeg om van dit bestaan
een glans achter te laten, een
klein vermoeden van licht
en wat woorden
uit een gedicht
dat weinigen verstaan
maar dat doet glimlachen
naar de zonnebloem en de kleuter.…
Tijdserosie ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 225 woestijnen
van zand, gerangschikt in de archieven
van het hart, mijlpalen hebben woorden
nodig, hoe vaak zeer ontluisterend om de
ontstane leegte in te vullen met wijze
- en troostende teksten, te wachten op
de schaduwloze getijden die we kleurrijk
verluchten, wat ons terugvoert naar een
toekomst vol herinneringen, wat we heimelijk
al vermoeden…
Nergens Vis
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.730 Hoe kan iets niet bestaan
waarvan we een vermoeden hebben?…
Denkbaar is het vermoeden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 197 Denkbaar is het vermoeden dat
wij blij zijn met wat we
niet eerder konden bevroeden.
Dat wij blij zijn met wat ons
onverwacht confronteerde
op de levensweg.
Die verrassing die het midden
houdt tussen een groot geluk
beleven en het teruggeworpen
worden op wat ons leven markeert
met domme pech.…
Bevrijdingsdag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 502 Hoog boven de stadse vijf mei-braderie
boven de schreeuwende scheermes-meeuwen
glijden twee buizerds traag in cirkels
donkerbruin afstekend tegen het blauw
de dag is vrijdag, het uur half drie
spiralen draaiend, hoger en hoger
tot ik twee stippen nog zie waar ik kijk
hun universum vermoed en hun vrijheid…
Stilzwijgend vermoeden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 128 Een kale herfstboom reikt naar lucht
slorpt het blauw op uit een rode avond,
mijn ogen bewaren de donkere lijn,
waarachter een licht vermoeden
het onbekende in mist en nevel groeit,
langs het stilzwijgen van de raven
waarin een winters vlijen wroet.…
Meisje op de fiets
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 779 blonde haren in
een staart
bril met zwart montuur
blauwe toegeknepen ogen
kijkt een beetje zuur
heeft een moedervlekje
op haar linkerwang
mascara is reeds doorgelopen
vermoedelijk op dit vroege uur
al enige tranen vergoten
ken haar niet, zie haar thans
voor 't eerst
gewoon een lief meisje
op een fiets
doch haar treurige…
VRAGENDE ZEE
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 400 Blijf ik een mens
met het vermoeden
van iets dat altijd
licht en schijnt,
van leven dat
in vorm verdwijnt
maar langzaam,zeker
heel gestaag
zich telkens omdraait
met de vraag:
Blijf jij mijn eiland
in een zee van woede?
Blijf jij de mens
die me blijft hoeden?
Blijf jij bij mij
in blauwe stilte?
Blijf jij de warmte
die ik wilde?…
[ Hier zou ik willen ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 Hier zou ik willen
blijven, maar ik bederf het --
met piekeren hoe.…
Het unieke verhaal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 169 jij bent de ster
van het boek
met een uitstraling die
niemand in je heeft vermoed…
Vergeet de pijn
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 360 Geschreven op de muziek van 'When we were young' van Adele - zie link.
Is 't echt zolang al geleden
Zo ver van 't heden
Zo ver van vandaag
De wereld lag toen nog aan je voeten
Het leven was jong
Een mooie droom
Kan ik nog eens even met je praten
De boel even laten
Laten zijn
We kunnen de hele nacht nog bomen
Over verloren…