14054 resultaten.
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
bloemenhaiku
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 224 klein madeliefje
zo kwetsbaar en onschuldig
verkracht in de knop
ontluikende roos
verlangend om te bloeien
gesnoeid tot bloeden
helende lotus
vanuit de diepste modder
groeit de mooiste bloem…
De Verwelkte Roos
poëzie
3.0 met 29 stemmen 6.431 Waarom verwelkt de roos zo ras?
Zei Jantje: och of 't anders was!
God wierd ook, dunkt me, meer geprezen
Zo 't roosje langer bleef in wezen.
Al denkt ge, dat ge 't wel doorziet,
Mijn lieve Jan! het is zo niet.…
en morgen wordt het licht
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 1.961 doorn in mijn hand
gevoed met mijn bloed
hield de roos in leven
niet loslaten
een hand tekort
voor wat moest
steel en hand
vergroeid versmolten
onderhuids ontstoken
ondragelijk de pijn
met harde liefde
ruk de steel uit mijn vlees
plant de bloem
in de donkere aarde
en voed haar
met het bloed uit mijn hand
rood op zwart
morgen schijnt…
Wanneer God illusie is...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 677 Wanneer God bestaat,
dan is Hij hier te vinden.
Wanneer Hij illusie is, ook.
Alle bloemen bloeien in een rode roos.
In jouw ogen, stralen alle lieve ogen.
Zonder druppel stroomt geen oceaan.
Wanneer God bestaat,
is Hij dichtbij te vinden.
Wanneer Hij illusie is, ook.…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
[ Als vader thuiskomt ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 57 Als vader thuiskomt
brengt hij heel veel landen mee:
Dromen in mijn bloed.…
Onmetelijke rust
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 138 Waar eerst gedachten konden gaan en komen
heerst nu onmetelijke rust.
't Is als de lucht die boven groene bomen
door blaadjes vluchtig wordt gekust.
Soms hecht ik nog aan wat ik heb gedacht;
ik merk de warboel die het sticht.
Dan, als een vogel die de dag verwacht,
verwelkom ik het helder licht.
Het licht dat zuiver binnen in mij straalt…
een verhaal van alle tijden (1)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 Proteus
de oude man
van de zee
drager van
alle kennis
van het verleden
het nu en
en het later
een jaloerse
minnaar gunt de
ander het licht
niet in de ogen
waakt als een
een havik over
zijn ondeelbare
beeldschone schat
de zeegod hij
rekent zich rijk
tot het aanbreken
van die noodlottige dag
waarop de lucht zich
in…
wandelaar bij Delphi
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 463 van haar borsten,
haar linkerhand schitterde robijn
haar rechterhand toonde saffier
zijden windsels verhulden
geraffineerd de tere rondingen,
van dat mooie lichaam, gewikkeld
in zachte spinsels van zijderups,
dat alles zag ik duidelijk
in de spiegels van mijn ziel
mijn naam is Apollo, zonnegod,
het marmerbeeld doet mij denken
aan Artemis…
waarderen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 709 Waarderen luistert heel goed
Naar mensen respecteren
En in de veelheid van hun zijn
De juiste waarde eren
Ik zag een roos en voelde
Hij prikte mij tot bloed
Toch was het dat ik voelde
Jij roos geurt vreselijk zoet
Ik zag zovele zoete kruiden
Die normaliter dood inluiden
Bij mij bluste de zere wonde
In lachen en een goede daad
Zo ben…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
de sterke plant
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 529 Uit de koude kille grond verschijnt een klein groen puntje.
Ik geef het water, niet een plens, maar voorzichtig
en maak de aarde een beetje los.
Ik haal het onkruid rondom het beginnende plantje weg,
ik zorg dat de zon het niet verschroeit
en dat de kinderen het niet kunnen vertrappen.
Het sprietje groeit uit tot een prachtige plant.
Ik…
Kerstgedachte
hartenkreet
3.0 met 31 stemmen 1.488 Staan op een stil veld
Na mijn dood ben ik pas mooi
Ik ben een kerstboom…
Relatie
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 537 Onze relatie
Ik probeer hem te lijmen
Hij wil niet plakken…
Verdriet
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 991 Waarom moest mij dit overkomen
met zo'n geweldige vent
zelfs niet in mijn dromen
had ik dit herkend
Wie had dit kunnen voorspellen
dat het zo zou gaan
dat ik in mijn leven
dit nog moest doorstaan
Hopelijk gaat de zon weer schijnen
en is dit verleden tijd
voorlopig kan ik het nog niet rijmen
ben ik op alles voorbereid…
Boos
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 4.229 Op de fiets naar school.
Net het huis verlaten waar je graag bent.
Weer een ruzie over onzin.
Huilend fiets je verder.…
Verlangen
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.792 Ik ben als een klein vlammetje,
Ik brand van verlangen
Verlangen naar jou
Ik kan het niet laten gaan
Wat als jij me niet ziet staan?
Kon ik het je maar vragen,
Kon ik het je maar zeggen
Maar ik kan het niet…
Beseffen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 929 Besefte je maar
hoeveel pijn je me deed,
hoeveel verdriet
en stilgedragen leed
je me kostte.…
En toen was ze weg
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 337 Ze wilde dat ze alleen was
Weg van alles en iedereen
Wegvliegend as
Dat ze gewoon verdween.
Ze wilde dat ze in de diepte viel
Zichzelf erin verliezen
Eenzame ziel
het warme boven het koude verkiezen.
Op een koude winterdag
Toen iedereen nog sliep
Was er niemand die zag
Hoe zij de leegte inliep.
Haar laatste woorden waren
Dit is het…
Liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 330 Ineens grijpt het me aan
Ik zie hem nog zo staan
Is er geen liefde in de mens
Is haat en lust de wens
En leidt angst ons leven
Terwijl we zo veel hebben te geven
Een onschuldig leven genomen
Hoeveel moeten er nog komen?
Mijn kreet gaat omhoog
Wie is het die ons steeds bedroog?
Is de mens van nature slecht?
En zijn we als het ware al berecht…
Schreeuwen en gillen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 117 Ik zou willen schreeuwen,
Ik zou willen gillen.
Alles eruit.
Zodat ik dit alles niet meer voel.
Zodat dit gevoel weg is.
Maar ik doe het niet.…
Bang
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 120 Ik ben aan het huilen,
De tranen rollen over mijn wangen,
Maar ik blijf stil.
Ik ben bang dat mensen mij ontdekken.
Bang dat ze de ware ik zien,
Bang dat ze me een watje zouden vinden,
Bang dat ze een mening vormen,
Dus ik blijf stil…
Pleinstaren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 96 Al maanden voel ik me niet fijn
als ik alleen ben of als er anderen bij zijn
Zelfs in gezelschap voel ik van binnen een pijn
besef ik nu, terwijl ik staar over dit plein
Zo fijn om niets uit te hoeven te leggen
aan de pleintegels, die toch niets zeggen
Geluk, verdriet: van alles gaat er door mij heen
en het enige antwoord is: steen…
Aan een gevallen makker
gedicht
2.0 met 159 stemmen 24.155 Een witte roos bloeide op het vale veld,
roos van de dood te midden der gewonden
een jong gezicht had in zijn laatste nood
de vage schaduw van een lach gevonden.…
Niets is zonder zorgen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 872 Als tedere bloemblaadjes
openen van de witte roos
in maagdelijkheid
zo puur
onbevlekt in zachtheid
van diepe liefde
zoete geuren
van beminnen
zit er een steel
van doornen
die het hart
bloeden laat
want ieder die
het pad bewandelen gaat
weet
dat niets is
zonder pijn en zorgen
van verleden
het nu en morgen…
Dag verloren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 652 Dan een man daar
die zijn dwaasheid snel erkent
en, met het portier nog open,
naar zijn zwaktes wijst als schuldigen
van het doolhof
waarin roos met doornen prikt.
Bloed op het tapijt.…
De Gedoornde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 65 voor het tonen van een mens
is géen eenduidigheid
geboren met pijn en bloed
in naaktheid van bestaan
in zijn dualiteit draagt hij
liefde en angst in zich
bewust van leven en sterven
struikelt hij zijn pad
pijn van doornen wordt gevoeld
doorleefd als bitterdrank
schoonheid bloeit als witte roos
in het centrum van zijn hart…
Ongezochte vondst
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 123 Jij, die weet dat ik geen onbeschreven blad ben
maar getekend door woorden
mij kunt lezen nu ik naakt voor je lig
en ik mijn ziel in je lichaam schrijf
Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart
omdraait als ik er hardop uit voorlees
ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid
zodat ik weet waar ik gebleven ben
Jij, die weet hoe je onderhuids…