Alle inzendingen over Boer

De weiden zijn als steppen, al het groen is er wel af, het graan verdort tot knikkend stro, de aren enkel kaf en ook de suikerbiet en Bint die komen niet in blad; de boer bidt tevergeefs zijn Heer ~Maak het vandaag nog nat~. Het grootste drama speelt zich af in een verdroogde sloot: daar sterven zeven kikkertjes -hoe triest- de hongerdood.…

Nu draaide 't windje, met de zon, Door 't oosten heen naar 't zuiden; Dat is zo goed als 't wezen kon, Voor boer en buitenluiden. Het blaadje rolt zich uit de knop, Het veld wordt groen, het zaad schiet op, De nachtvorst zal 't niet plagen; Wij krijgen warme dagen.…

Rond negentienhonderd kocht boer Swarts grond. Op de kavel lag een berg dat was niet erg de hemel te rijk zei hij: die maak ik met de grond gelijk. Weet waar je aan begint zeiden de mensen die berg is bekend berucht er loopt een gerucht die grond is met bloed doordrenkt.…

. _______________________________ MONA Zo'n toetje doet het vast goed als premier Van vrouwelijke kunne, net als plas En beter dan frans' stekelbaerd van vlas 't Wordt wel een kabinet met keizersnee Durft zij het aen, kan zij haer mondje roeren Ook tegenover al die bb-boeren?…

Al googelend naar voetbalspelsystemen Bedacht ik ondertussen ook één zelf: Het revolutionaire 0-0-11 Beëindigt alle tactische problemen. Is dan de opponent nog niet gevloerd, Dan is mijn speelplan niet goed uitgevoerd.…

Knolletjes werden uit het veld getrokken aan het gras een beetje schoongemaakt als de boer kwam waren we snel vertrokken maar de knolletjes hadden lekker gesmaakt We moesten op onze tenen staan om bij de maïskolven te kunnen komen de bladeren er meteen maar af gedaan maïs voor de kippen van oma meegenomen Om beurten op de uitkijk bij de…

, een mooie man Terwijl zij de vloer veegt, een borstel vol stront Vliegt zij naar Rome, voeten van de grond Zwiert zij haar lokken, diamant aan haar hand Weg van dit platte, weg van dit land Maar hoe zij ook poogt zichzelf te onttrekken Van de stalvloer met mest, vol vuile plekken Toch ruiken haar rokken uit iedere plooi En blijft zij boer…

geruisloos aan mijn oog ontpopt In de verte klinkt gedempt het loeien van een koe ergens in een wei Ik loop hier alleen deze avond en voel me heerlijk vrij In de bomen is het ritselend geluid van vogels die een plaatsje zoeken voor de nacht Ik hoor kwakende kikkers ergens in een modderige gracht Ik ruik de geur van het hooi dat door een boer…

voorjaarsspel in groot rood klaverveld uitbundig geschreeuw rennende benen als woedende boer opwachting maakt bont geslagen billen snel verdwenen kostbare momenten die fragmentarisch kleurrijk als vluchtig vertoonde dia’s door het snel vergrijzende bewustzijn schieten minder en minder realistisch…

Een drassige delta vormt de kelk In de stroom herken ik de steel Daar bloeit het dorp Drijven vijanden handel In graan, uien, vijgen In de rotswand is de steenbok uitgehouwen Een uitverkoren prooi die briest Resten van vroege jagers verzinken in het slib Blootsvoets klimt de boer in dadelpalmen Langs rafelig touw Haalt hij de oogst binnen…

De mens zit weer boordevol energie en is toeschouwer van een leven vol groen en kleur De mens wordt weer wakker en geniet van de geluiden van de boeren op hun akker.…

Zo laat een boer zijn nagels groeien, En smeert zijn wenkbraauw met een kurk, En steekt zich in een wijde jurk, En draagt een staart, gelijk zijn koeien, En kapt zich als een burgerwees, En laat zich in zijn schaatsen schoeien, En huurt, voor draak, een Leidse Kees, Om naar 't Museum heen…

De verse melk, gestreeld uit volle prammen Stremt, door een stadiglijk geroer, Tot gele boter, die de Boer Ter marte veilt, waar stedelingen op vlammen.…

Op ’t land bindt men de laatste schoven, trekt verse regels dichtbij het stille huis ik kijk naar ’t stro, t’ opstuivend pluis d’ aard waarover deze boeren staan gebogen.…

onder de midden op het land alleenstaande bomen zoeken schapen schaduw, liggen poelen te wachten op water, stil is de hoop bij de boer, niet bij de stadse fietser op het land.…

Nu draaide 't windje, met de zon, Door 't oosten heen naar 't zuiden; Dat is zo goed als 't wezen kon, Voor boer en buitenluiden. Het blaadje rolt zich uit de knop, Het veld wordt groen, het zaad schiet op, De nachtvorst zal 't niet plagen; Wij krijgen warme dagen.…

eindelijk in het Wilde Westen wat heb ik daar lang van gedroomd na al die cowboyverhalen en verhalen over dappere indianen als Geronimo het is hier wel erg heet en ik mis mijn airco-plafondpropeller wel, maar hey je moet er iets voor over hebben en mijn huis en inboedel heb ik flink verpatst don't worry ik heb immers opa's caravan nog bij boer…

wordt geïsoleerd Hij heeft critici geweerd Wars is hij van de elite Blijkbaar een gevoelsmens, Drijvend op zijn speciale antenne De wereld bang voor zijn explosieve aard Zonder intellectuele bagage Weet men niet waar de wereld in vaart Kennis haalt hij niet uit de boeken De waarheid ver te zoeken Het lijkt een handenklap tussen arbeiders Boeren…

Oorzaak is dat de boeren worden gedwongen door o.a .de Rabobank en de (kunst) mest- en bestrijding-- en geneesmiddelenindustrie om zoveel mogelijk te produceren met dezelfde middelen. Gevolg verarming en uitputting van het bodemleven, wat een belangrijke keten vormt in het algehele spel van de natuur.…

Een mikpunt zoeken om de verveling te verjagen naar de zolder waar boerse maagden vallen voor hun schildknaap. De burcht is omkranst door hoog gras, dauwdruppel lijken splinters van glas. Wolken hangen nog wat slordig onder een stolp. Straks schuiven we aan. Ik hoor een meisje popelen achter de handpalm.…

Zo laat een boer zijn nagels groeien, En smeert zijn wenkbrauw met een kurk, En steekt zich in een wijde jurk, En draagt een staart, gelijk zijn koeien, En kapt zich als een burgerwees, En laat zich in zijn schaatsen schoeien, En huurt, voor draak, een Leidse Kees, Om naar 't Museum heen te roeien, Waar hij zich aandient als Chinees…

De boer was hevig aangedaan. Zo trok het uitje menig traan. Z'n zoldering - 't is om te janken - bestaat geheel uit treurwilgplanken door huilebalken goed geschraagd. Die zijn van jammerhout gezaagd. De stakker heeft een donkerbruin beklaagdenbankstel in z'n tuin en klaagpilaren om te huilen. Die noemt-ie zijn reclamezuilen.…

Spanjaardsdijk oase van rust en ruimte ondanks schapengeblaat scholekstergekrijs spreeuwgekwetter vanuit een sloot sist mannetje zwaan beschermend kroost (zeven in getal) en gade een tractor haalt me driftig in chauffeur in overall maakt verderop kabel vast aan personenauto in sloot trekt vehikel moeiteloos de weg op het water gutst naar buiten de boer…

De steenarend zweeft stil Ooit door een Romeinse steenkapper Op een wapenschild gegrift Nu hangt hij als logo aan de fabrieksgevel Het gekroond symbool Op een veer na uitgeroeid Door loodhagel en pestdamp Door boer en jager uit het gewelf geplukt Terwijl het biotoop krimpt Overleeft hij op karakter en op drift Cirkelend boven de bergweide…

Een blozende boer op bemodderde laarzen sluit een kreunend oud hek dat krom gaat in zijn ijzers. Het is droog, de zon komt even kijken, bevindt het land in orde, trekt zich dan gerust weer terug achter het dikke wolkengrauw.…

En onder 't lamplicht, nà het werk met al het volk bijeen voor de avondpap, de grote ogen en de vlechtjes van Joséke aan de overkant van tafel; de basstem van de boer, de kleintjes treuzelend aan de voutetrap, de klok van negen uit een verre kerk...…

in ’t hart volgden foto’s van lege kamers veel werd niet verwacht tussendoor klassieke zangeressen als uit engelen kooren Het lied der dwaze bijen In een wereld van louter plezier onverstaanbaar Nijhoff Lodeizen de grijzende voorzitter sprak stemmig was wijsgerig belezen in wetenschap van mens als natuurhistorisch wezen zijn naam de Boer…

Wat, dan val ik op m’n gat, maar niet in ‘n gat Want ik sta steeds weer op Opperderrrrrpop, pleurt op ik ben zelden mat of het zat altijd wel een grap of een grol met als accent innerlijke lol ik ben van het schuddebuiken Ik ben ook wel moe, hondsmoe Dan ben ik vooral aan innerlijke rust toe Ik kan dan vreselijk geeuwen, gapen Keihard boeren…

flaneert ze en passeert een terrasje steekt nuffig haar gemodelleerde neusje in de wind scheetjeslatend bij ieder frivool stappend pasje besluit ze toch maar voor een kopje koffie verkeerd torteltjes flipflapperen rond haar tafel en koeren om kruimeltjes sopkoek uit haar linksgedragen mondhoek welke spetterend rondvliegen bij `t rispen en boeren…

bestaan toen schreeuwde hoofdwerk om meer rust doorgeleerd had vast geld - ook al een must Die generatie bleef en wordt hier oud is ook bepaald met de tijd mee gegaan wil je ze op de kast noem ze ouderwets velen braken door voor de doorzonflats Neem de storingen in hun publieke domein wildparkeerders allemaal voor de Floriade meestal boeren…