herinnering aan Wales

Verrukt staan wij in de regen
boven een grauwe Ierse zee
waar een harde wind heer en meester speelt.

Hij brult, hij juicht,
drijft pochend zijn schapen op in het zwerk,
duwt hardvochtig de golven in de rug,
laat hen met niet aflatende passie
schuimbekkend de rotsen beklimmen,
alsof zij hen hun bestaansrecht betwisten,

dan is heel even ons beeld:
een venster met watervitrages bekleed.

In het gebochelde achterland
bevolken met gulle hand gestrooide
ooien met hun lammeren,
als plukken oude en verse sneeuw,
het ruige landschap.

Door de bilspleet van een lage heuvel
sijpelt glinsterend water,
langzaam op weg naar de Ierse zee.

Een blozende boer op bemodderde laarzen sluit
een kreunend oud hek dat krom gaat in zijn ijzers.

Het is droog, de zon komt even kijken,
bevindt het land in orde,
trekt zich dan gerust weer terug
achter het dikke wolkengrauw.

wales regen landschap

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 338