Alle inzendingen over Bosjes

verwijderd en gelouterd begin ik aan een derde whisky met ijs het is een lang verhaal maar ik houd het kort specifieke irritaties en diep gekoesterde verwachtingen nemen de overhand / in het stille dal één enkele onhandigheid blijkt noodlottig zelden / heb ik zo verlangd naar kanker mezelf verplaatsend / met kleine oogjes sluip ik door bosjes…

De tijger loert vanuit de bosjes, aast op een hert dat daar nietsvermoedend staat. De rust en de kalmte die het ranke dier uitstraalt en dan het besef dat die zeer binnenkort ruw verstoord zal worden, is nog wel het ergst.…

Hoe teer uw sneeuwklokje beweegt bij het trager zuchten van de wind zwak zonlicht haar kracht hervindt waar het lentezicht erachter leeft plots dagen krokkussende kleuren narcissen ontpoppen wit en geel bij de bosjes treurt geen gekrakeel zoiets zal hier vast niet gebeuren tussen bloemen heerst altijd blijheid staat in natuurwetten beschreven…

Wat wij in de bosjes doen kijk maar, als je hier voorbijkomt we ontkennen alles wat je denkt We ontsteken een laaiend vuur voet voor voet, hand voor hand wat de draaischijf aangeeft een stap op mijn blauwe broek een hand op het gele zand het uitstel is spannend als de eerste keer, nu de andere hand op het groene gras een been op de…

half april overal geuren de meiklokjes en lokken bijen en mensen in bosjes bijeen. merels en meesjes azen hun jongen, schapen lammeren aan de lopende band. lente viert feest zonder maartse buien noch aprilse grillen. wat is er dit jaar met de natuur aan de hand?…

Wanneer de aarde langzaam zal verdrogen en grote bomen bij bosjes vallen, pas dan zal men bidden gelijk vazallen, er de hemel smeken om mededogen De donkere wolken zijn allang gezien, uiteen gedreven boven de schapen die lamlendig hun helling afschrapen en zich niet houden aan paragraaf tien van het wetboek -verboden te graven in dijken…

Zomaar hier te koop op het Waterlooplein ze lonken in bosjes zowel naar groot als klein. Het blijft me bezighouden als we verder gaan, ik trek me dit verschijnsel toch wel behoorlijk aan. Midden in die grote stad bid ik voor Amsterdam en ben op slag vergeten hoe vrolijk ik hier kwam.…

gemaakt van wolletjes en pluis gedragen door de wind alleen en ver van huis langzaam naar de grond gegleden waar haar wortel houvast vindt rustig klimmend met de jaren als verdienste schaduw sparend vrienden zijn er al bij bosjes bang voor eindigen als klosjes samen groeien naar een bos de seizoenen als een kleuring draaiend om je bast…

De bonte gelederen van de hovaardige zomer, gedecimeerd, storten met bosjes neer in bedrekte loopgraven. Hollende landspatjes van het ontrafelde landschap lopen met de stroom mee. Laaggevallen takken priemen en beuken in op geen acht slaande wandelaars.…

ze zwermt in`t park bij bosjes uit, vlerken om taille geslagen. Haar oorsprong krijt kristallen meren in`t heugen schiet een zilvermeeuw het bekken rond met schrille schreeuw in staat vlijmscherp langs glas te scheren.…

Gelijk wanneer een nachtegaal alleen Wel tracht te zingen, maar niet kunnend, treurt, - Tot ze, als een andere 't lied begint, meteen Uitklaagt in lange liefde, beurt aan beurt, - En bei de bosjes vullen met geween Van tonen, tot de zon de kimmen kleurt.…

bevolking van het mooie ’s-Gravenhage mijn toekomstplannen vonden geen gehoor maar desondanks zet ik ze naarstig door want anders heeft uw stad geen kans van slagen jawel, we moeten aan wat bosjes zagen wat boompjes rooien voor een mooi kantoor de duinen ... ach ... wat stellen die nou voor gelooft u mij, u heeft straks niks te klagen mijn…

Wanneer de zwarte merel zingt het roodborstje de dag uitzwaait de leeuwerik weer kronkel wormen vindt en de gaai weer op haar vlaams graait twee opgewonden spechten onder bomen dansen groepen kauwen het grauwe asfalt bezitten groenlingen massaal schreeuwen om herkansen en bosjes sneeuwklokjes niet meer witten als het zonnetje zich aarzelend…

verwachtte bleek beslist ruim voldoende Eva voelde zich best bloot onder Adams familiaire blik Op haar zwartbehaarde noot eensklaps zag ze Adams..sik Adam, haar allereerste man, danste naakt in het paradijs Eva o, die wist nergens van; raakte dus niet van de wijs Eva, waarachtig, zij kleurde toen hij Eva’s borsten kuste, En haar in de bosjes…

de reiger tussen plukken riet In de verte fietst eenzaam iemand zoals ik alleen hier loop Zicht op witte masten Een enkel autootje op de weg door het water Terug, aan de einder, de centrale met haar pijpen waaruit wolkenpluimen en wij warme huizen Altijd speur ik even of Urk en de witte vuurtoren gewaar Hier dichtbij bevolken bosjes…

knipper klapwiekende wimpers steken het glazen en dolgeslagen sloepje over achter de dijk huilt gegroefde huizenbaksteen bosjes nutteloos witte mascara over het bestofte bladerpad de overschaduwde jongen schept zijn pollen vol houdt het omhoog ziet het licht enkel in stukken vallen noemt het water toch bewoog niets dan de zon en…

Onvindbaar waren we die lange dag: we waren de paadjes achterlangs en binnendoor, brandnetels en berkenstammen, de ondoorzichtige oude kas achter in de tuin van een van ons, hutten in de bomen, in de bosjes waren we, verstopt onder bruggetjes en laaghangende takken van treurwilgen bij de gracht.…

Je beweegt je wulps en geil tegen de pas gewassen ramen Je aanbidders lopen met bosjes rond je kent niet eens hun namen Verder dan een vluchtig contact zal het voor jou nooit komen Is dit nu dan echt voor jou het uitkomen van je dromen?…

benodigdheden het zonnetje op de rug met wind eronder zoekend naar de weg blik op oneindig lopen, kilometers vreten tussen soulmate-kompostella`s met i-pots in de oren en haar erover ondersteuning routeplanner adapter en usb kabel tele abonnement oploaden bij de volgende stop in de wandelgang een duim omhoog plaspauze in de bosjes…

Kalibers eik ik met mein schutspatroon En vergeleik ze met een blauwe boon Die mei door 't hoofd schoot in een woordenwaan Van flitsend explosief steigende preizen Tot 't allerlaatst vergeetwoord op de maan Zo'n kans greep ik met beide handen aan Daar hoeft geen meinenveger op te weizen De schorsenéren lof bei 't overleiden Bei bosjes…

Stil stond ze daar bij het raam en kon alleen maar staren door bosjes, stuiken vol bes en braam. Maar bleef oeverloos steken op eeuwenoude bezwaren. De wind blies haar naam naar die van hem. En als ze heel goed luisterde, hoorde ze zijn stem. Ze kon slechts zuchten, haar liefde was onvoltooid.…

op ooit een keer Onder de spetters wel lekker nat stond na Kijkduin een zeearend stil voor de knip klaar in de branding niet storen dat wordt opzienbarend secuur op die afstand makkelijk zat Correct afgeslagen op goed geluk ter hoogte van De Savornin Lohmannlaan bleek het Paddepad nog gewoon te bestaan met memoires losjes daar uit bosjes…

Bij bosjes vielen meisjes flauw, 'one for the money, two for the show'. Hij greep naar de microfoon, het publiek wachtte ademloos. Heupwiegend en kronkelend verrees in hem het beest, meisjes slaakten schrille kreten. Wat was 'k toen graag als hem geweest.…

woeit daar vecht er met sissende kussens slaat het vocht eruit en giet de mist over de velden steekt een paar kozijnen tussen de buien brandt een regenpijp vanuit de erker en loeit nog even na uit hitsigheid Het gras snijdt de druppels aan met druipende monden plakken ze aan elkaar de laarzen schoppen de koppen uitéén klittend in bosjes…

alle donk're dagen gedweept haar foto was op 't internet oh lieverd 'k werd retteketet m'n hartslag reddeloos opgezweept toen kwam die foto in 't lover jij keek ineens zo vrij en losjes staande - roekeloos in bosjes ja ha ik zag ze wil 'n jonge lover er kwam opstand van achter de begonia's de heren van stand pikten het niet meer…

met nieuwe rode bal naar sportpark twee voetbalfans doen volop mee het allereerste schot gaat net naast raakt achterkant paal: lek, o nee… tussenuur vrij ‘t is dinsdagmorgen het zomert en het zwembad roept gesloten geen nood door de bosjes in het water gestapt betrapt: zorgen!…

Daar is nu de lente: De vrolijke lente, Die heuvlen en dalen, Die akkers en weiden, Die bosjes en wouden Met groen overkleedt.…

Toen ben ik maar gaan wandelen in de bosjes. Het was een arme dag, de straat was nat. De zwarte boompjes hadden honger, Die trok hun magere vingertjes krom. De wind zei verdrietige verhaaltjes. Het Novemberlicht was saai en schraal achter vervelende wolken.…

Hij stond daar, gisteren en vandaag achteloos weggegooid tegen een boom half in de bosjes aan de zoom een damesfiets met kinderzitjes hoewel op slot, het klopte niet daar staan geen huizen, maar 't archief van de gemeente tegenover ik neem de fiets mee naar mijn huis, bel de politie Hollands Midden wordt doorverbonden met een dame die…

Toen ben ik maar gaan wandelen in de bosjes. Het was een arme dag, de straat was nat. De zwarte boompjes hadden honger, Die trokken hun magere vingertjes krom. De wind zei verdrietige verhaaltjes. Het novemberlicht was saai en schraal achter vervelende wolken.…