Meimerei
Het reimelen heeft voor mei afgedaan
Kalibers eik ik met mein schutspatroon
En vergeleik ze met een blauwe boon
Die mei door 't hoofd schoot in een woordenwaan
Van flitsend explosief steigende preizen
Tot 't allerlaatst vergeetwoord
op de maan
Zo'n kans greep ik met beide handen aan
Daar hoeft geen meinenveger
op te weizen
De schorsenéren lof bei 't overleiden
Bei bosjes stervend, niet om
aan te horen
Die tuiten schreiver dezes in
de oren
M.i. hoef ik geen i.m.
te weiden
Deswegen schiet ik vol bei lach en traan
Geplengd door dezen doch meer nog door genen
Aan gene zeide van de overkant
Der styx waarheen de zwaan van tuonela
Bij charon met twee zilveren floreinen
Desteids haar stervensuur aan had verpand
... Nu de r is uit de maand
is het de beurt aan 't ei van mei ...
Geplaatst in de categorie: lightverse