Alle inzendingen over Broers en zussen

Ik zie de wanhoop Zie de woede Alles binnen opgekropt Onder je blonde krullen Achter je eeuwige lach Vroeger lag ik bij jou In je armen, broer Als ik huilde troostte jij me Omdat ik nooit iets zeggen kon En jij al het verdriet Wel aankon Nu ben jij eens aan de beurt Ik ben het meisje zonder stem En voor mijn voeten ligt De jongen die…

Een broer waar ik van houd…

Voor Ginus Wijnholds Uit hetzelfde nest Geboren - uitgevlogen Toen de tijd Daarvoor gekomen was, Daarna elkaar wat Uit het oog verloren Maar op het lest Altijd nog vogels Uit hetzelfde nest…

Mijn grote broer 60 jaar een hart van goud staat altijd voor je klaar Een leven vol voorspoed en tegenslag net zoals vele anderen momenten, dat je het even niet zitten zag Maar steeds weer die kracht om je rug te rechten een oerkracht ergens vandaan dat je blijft vechten Je hebt een lieve vrouw staat voor, naast en achter jou onvoorwaardelijk…

Ik prevel aarzelend :”mijn broer rust zacht…”.…

, mijn broers, overige familie mijn collega’s en vooral leidinggevenden mijn vriendinne(n)tjes, mijn vrienden maar niet mijn levenspartner, mijn man die wist en weet er alles van en kan zich zo invoelbaar opstellen hij betekent voor mij de pleister op de wonde die niet geneest maar ook niet meer ettert!…

ik wil zo graag al is het maar héél even meisje - met - grote - broer zijn oudere - breedgeschouderde broer beschermende je - hoeft - nooit - meer - bang - te - zijn broer dwars door mijnenveld en afweergeschut mijn hand in de hand van kijk - jij - maar - omhoog - naar - de - wolken - broer geen wolven geen schaapskleren geen schaakborden…

Beatrix in “88 in een tv interview sprak “het is moeilijk om met oude ouders te leven" ik, Jan Jacob, bij de gratie van mijn bestaan 2020 “het is moeilijk met oudere zussen, broer te leven want ergens blijven ze het altijd beter weten en voelen ze zich ver boven je verheven wat je ook doet, wat je ook presteert altijd beter weten dan het jongere…

had ik maar een broer die mijn broer wilde wezen had ik maar een moeder die mijn moeder wilde zijn had ik maar een vader die een vader voor mij zou wezen had ik maar oh had ik maar hoe zou het leven dan toch zijn…

een appel een val een afstand de verbroken band een leven los van de stam en toch hebben die appels iets blijvend gemeen ook al zijn ze nu vrij losgelaten helemaal alleen de een voelt de ander net iets beter aan ook al zullen ze verschillende wegen in slaan hun band verbroken door rijpheid en tijd gedwongen herinnert aan dat waar ze…

een vlucht zwanen tekent witte wieken in de zwaarte van de lucht eens droeg het meisje paarlen gevlochten door het haar nu staat ze daar en tuurt een koningsdochter in de rouw trouw aan haar lieve broers de wind neemt haar bittere tranen mee gevangen door gespreide vleugels gebaar van welkom in hun harten te lang getart…

ik zelf, ik kaf het koren oogst de granen van het land maar mijn broer die speelt met woorden hij bezit een dichtershand ik, ik hak in mei de bomen voor straks een wintervuur maar mijn broer zit stil te dromen en zo zit hij al een uur ik veeg en schep de stallen en ik poets de hele dag maar mijn broer praat over poëzie of wat dat dan…

Hij gaf de zussen ruimschoots de tijd te doen wat ze konden om toch in dat schoentje te passen. Eerst moest die hamer gehaald en die zaag, die teen eraf en die hiel.…

Als kind deden wij stiekem alles samen jij bedacht het plan ik voerde uit Toen de oorlog uitbrak nam je een vliegtuig weg wezen en kwam als held terug Daarna had je andere belangen een vrouw - een kind een huis van steen in een ver land Ik zie je nog maar zelden ben me bewust van steelse blik naar mijn besneeuwde hoofd Moeilijk…

Mijn broer, gij leed Een einde, waar geen mens van weet. Vaak ligt gij naast mij, vaag, en ik Begrijp het slecht, en tast en schrik. De weg met iepen liep gij langs. De vogels riepen laat. Iets bangs Vervolgde ons beiden. Toch wou gij Alleen gaan door de woestenij. Wij sliepen deze nacht weer saam.…

daar lig je dan gekluisterd aan je bed en soms even schuifelend achter een looprek wat een ellende man je stem gekraakt een lichaam dat als bevroren raakt helaas hebben we het in het leven niet voor het kiezen zodat jij jezelf ongewild en ik mijn broer dreig te verliezen…

En niet een uur, een dag, een maand maar achtenvijftig jaren lang fungerend als projectiescherm als evenbeeld, slechts uiterlijk, leeft verder die hij naar believen gebruikte in zijn waan-bestaan: ('Je weet toch hoe hij is') zijn broer…

geërgerd telt Jan de minuten van de steeds luider tikkende klok en wacht - het gras is te hoog - op de man die komt maaien samen met Maarten - zijn broer - rookt hij een ontevreden pijp Ah, daar zul je hem hebben 'k zag hem net de hoek omgaan brult Hein - zijn andere broer - door het keukenraam Jan ziet enkel een zwerm kraaien die stijgen…

broer broertje lief ik hou van jou en weet je jij ook van mij binnenkort verlaat je mij je bent oud genoeg voor jouw eigen huis je eigen thuis anderhalf jaar geleden werd je al 'volwassen' men zegt..…

Hoe ziet hij er uit? Strak. Hoe is-ie? Stoer, maar ook lief. Wat voor kleren draagt hij? Stoer, maar wel netjes. Hij heeft een strakke trui. Laatst belde hij. 'Hallo met Anjo.' 'Waarom bel je?' 'Zomaar, ik wou weten hoe het met mijn grote zus is.' Lief hé? Ik wil wat vaker bellen. Dat is toch wel belangrijk. Is hij al eens bij je…

Lieve broer van mij, je bent een enorme kei. Waar zou ik zijn zonder jou, wil je even zeggen dat ik van je hou. Altijd sta jij weer voor me klaar, jouw oneindige liefde is altijd daar. Ik ben blij dat jij mijn broer bent en mij van iedereen het beste kent. Samen lachen en samen huilen, even heel dicht bij elkaar schuilen.…

Altijd daar, altijd daar geweest. Mee gehuild, mee gefeest. Liefde en verdriet gekend. Hou van hem, van ieder moment. Weg moest hij toen. Het nodige werk doen. Missen deed ik hem zeer. Keer op keer. Maanden gaan voorbij. Hij is altijd bij mij. Hij is mijn vlees en bloed. Hopelijk gaat alles goed. Die mooie dag. Dag vol zon. Ik weet…

Mijn broer, gij leedt Een einde, waar geen mens van weet. Vaak ligt gij naast mij, en ik Begrijp het slecht, en tast en schrik. De weg met iepen liept gij langs. De vogels riepen laat. Iets bangs Vervolgde ons beiden. Toch woudt gij Alleen gaan door de woestenij. Wij sliepen deze nacht weer saam. Uw hart sloeg naast mij.…

en ik maar wachten, wachten mocht ik je nog ooit ontmoeten volgens mij heb je me niets te vertellen we hebben wel heel weinig wat we delen eigenlijk kan het me ook niets meer schelen Je broer…

Zolang je Kaspar Hauser was bleef je ongeboren en wat ik later van je las lag als adem op mijn ruit bevroren. Ik wist niet hoe jij jezelf verstond. Ik adem op jouw woord en zie hoe dit zich smelten laat maar ook hoe je ontdooiend spreken jou verstoort. ---------------------- uit: 'Hohner', 2015.…

Ben je dood of ben je een vluchteling in de spinsels van mijn brein, de boter is zacht als het warm is, maar smeert in ongenade het brood in stukken als de koelte met brokken wordt gesneden je loslaten is als een trage vlinder in de herfst ik wil je gedenken, je gedenken op jouw manier, zoals je was gewoon met simpele woorden iemand…

In de zomer van de laatste rozen zonk jij weg in de tijd loste op in sterrenstof voorgoed als een onaf hoofdstuk in een nog onvoltooid boek.…

er hun nog rest vanuit het ouderlijk nest dat broers meestal toch weer eeuwige bondgenoten zijn…

“Meneer, ik neem aan dat u onze justitiële regels naleeft, dus spreek a.u.b. de waarheid”, meldt de rechter beleefd, “u hebt 1 broer, blijft u koppig zeggen, maar hoe valt dat dan uit te leggen ?! want uw zuster houdt hardnekkig vol dat ze er 2 heeft !”…

en broer Dankbaar voor wat geweest is, het was fijn Ook heb ik geleerd wat het meest kostbare in het leven is Carpe diem: geniet van de dag, van kleine dingen Geleerd dat niet alles automatisch is zoals je verwacht Maar dat het leven ons gegeven is Rust zacht, lieve papa en mama…