1984 resultaten.
Dierenleed
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 54 De apen met hun wonden
gewogen
en te licht bevonden…
LAIS CCXXIX
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 42 Uit de wonde vloeie haar gezangen.…
troosteres
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.232 aanhoudende stroom langs
verweerde kusten
die ons bestaan overstijgt
in broosheid berusten leert
waar weemoed in het gaan
en keren schuilt bij een teer
gemis over weerzien droomt
onder weidse luchten lasten
minder drukken in wiegend
avondrood worden verlicht
waar een mensenkind zich
door de zee gedragen weet
hier aldoor…
Gedachten schikken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 384 het ruisen van de wind
langs het blad dat zachtjes
bijna onmerkbaar trilt
de sereniteit
die mij raakt, maakt
dat ik mij moet bezinnen
mijn gedachten schik
toekom aan mijn eigen
de vertrouwde ik
ik houd zo van de rust
in de geboren morgen
wanneer alles onaangeroerd
voorzichtig adem haalt
de pracht
na de luimende nacht
die mijn broosheid…
Rauwe rijp
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 709 als rauwe rijp het denken schut
voor kou die ’t hart zou krenken
met een schrapend kille wind
waarin open bijten verstillen
kan bekoeling bloed betijen
worden verijsde gedachten verhoed
en vermeien zich verdriet en pijn
in het ijskleed dat de winter liet…
Rauw-of rouwkost?
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 432 Toms moeder is een ware planteneter
en bovendien stilt zij haar honger rauw
De vrouw blijft haar principes altijd trouw
Ze weet het goed, ja eigenlijk wel beter
dan de artsen; die verkopen apekool
Net als die domme, middelbare school…
De rauwe werkelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.103 Jullie waren sterk. Stapten stevig door.
Door alle stormen heen, was daar de warmte van jullie harten.
Een groot contrast creëerde een vreemde werkelijkheid,
die ik soms leek te dromen.
Nog steeds lijkt het niet altijd echt.
Maar soms regent het waarheden.
Het doorweekt je, koelt je tot op het bot.
De zon verwarmt de oppervlakte.
Steeds…
De rauwe werkelijkheid.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 607 het was zo'n dag als ieder andere
een dag van spanning en gruwelijkheid
gedrenkt in hoop op menselijke toegankelijkheid
in weerwil van 't idee dat de wereld zal veranderen
de televisiebeelden soms rood gekleurd
laten zien dat er bloed vloeit in het oosten
vluchtelingen die behoefte voelen zich te laten troosten
afkomstig uit een land dat…
Rauw tot op het bot....
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 371 De schors van haar keel
verhardde elk woord,
onuitgesproken kale taal
werd niet begrepen, niet gehoord.
Het hiaat tussen haar en mij
werd een vluchtpunt van niet meer voelen,
blindelings op de tast zoekend
van wat elk woord zou kunnen bedoelen.
Zo bitter, bitter zoet
werd het bed opgedekt
glad-gestreken elke plooi in 't laken
en in kettingreactie…
Rauw verwoord
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 337 Er is een huwelijk gestorven
Het ligt inmiddels opgebaard
Er wordt vol naar afschuw gestaard
Het was ooit fris en onbedorven
Er is een echtpaar omgekomen
Hun kinderen zijn zwaar gewond
De dood kreeg grip op een verbond
En nog niet waargemaakte dromen
Familie rouwt en legt een krans
De mensen gaan gekleed in zwart
Ze hebben een gebroken…
Rauwe pijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 70 knabbelt aan haar leden
zij wil het niet
maar de tranen vloeien
zij snikt
voelt zich vertwijfelt
alleen met haar verdriet
de bui waait over
en pijn verdwijnt
rustig haalt zij adem…
Rauwe rouw
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 115 Soms is die doos
Vol verdriet
Gewoon te zwaar
Te zwaar
Om te openen
Te zwaar
Om op te ruimen
Te zwaar zelfs
Om te verplaatsen
Een plek geven
Alsof het dan weg is
Verdriet
Gaat alleen weg
Door te huilen
Blijven huilen
En als de tranen op zijn
Nog eens huilen
Een rivier vol tranen
Stroomt naar de zee
Neemt…
Achter het net
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.084 Er was eens een grasgroene haring
Die stond op het punt van een paring
De mensheid zei: nou
Wij lusten haar rauw
Dat was een heel nare ervaring…
niet zijn
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 317 in wat nooit
verteld wordt
bijt de
rauwe pijn
in wat niet
gevoeld mag
schreit
verlangen
in wat juist
men denkt
te weten
is het
wezenlijk
niet zijn
Voor J.…
Frans Vogel overleden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 268 Opnieuw is er een dichter doodgegaan
zo rauw zo grof, zo ongesensureerd,
zijn werk zal tenminste blijven bestaan
hij stierf, zoals hij wilde: niet verkeerd.…
Kantjil
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.445 Eens kijken of een hert nog kleiner kan,
ik maak bonsai, heeft de natuur gedacht.
Saté-prikkers als poten, hazenvacht,
vrij kilo vlieggewicht. Daar staat hij dan.
De kantjil uit de Oost: made in Taiwan.
Het brekebeentje leeft slechts in de nacht.
Alles is groter, alles is verdacht.
Gevaar, gevaar! Zijn staartje trilt ervan.
Hij heeft dan…
Leegte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 Zinloosheid
alleen, broosheid
klankbordloos leven
leegte als vast gegeven.
Ongevraagd
een eeuwigheid geplaagd
in verre nevelen gehuld
leegte troosteloos ongevuld.
Lied van eenzaamheid
door wanhoop begeleid
levenslang
leegte overstemt mijn zang.…
een broze wereld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 121 iemand trok een streep
in het zand en maakte
iedereen wijs dat het
een grens was iemand
oefende het woord
liefde en zette deuren
open iemand zonderde
zich af onder dekens
van zielenpijn iemand
voer een vloot vol
verlangen maar meerde
nooit meer aan iemand
was gevleugeld en had
handen gevuld met
licht iemand wist van
de broosheid…
Tijd
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 521 Tijd heelt alle wonden
bij bakkeleien bij ruzie
bij overlijden bij devotie.
Tijd heelt alle wonden.
Bij onoverkomelijke gebeurtenissen
bij onvoorstelbare voorvallen
Tijd heelt alle wonden
bij oorlog bij verdriet
bij van alles, tja wat bij eigenlijk niet
Tijd heelt alle wonden
Maar laat altijd een litteken achter.…
Gorwetsch
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 443 Verheven
pieken,
bergen echo's,
verwrongen,
en de hoeken rauw.…
krassen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297 rauw verdriet
puntige scherven
kerven
krassen
in mijn ziel
als uitgedroogde
aarde
uiteengereten
door de zon
smachtend
naar water
is het te droog?
is het te laat?…
Moeder en kind
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.304 ik toon je de broosheid
van mooie momenten
vol hoop.
Neem je rugzak,
we vertrekken.…
Dualiteit
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 371 Handen toetsen zachtjes noten
vingervlugge romantiek
virtuoos kruiden de klanken
de ganse kamer met muziek
Ragfijn trillen alle snaren
geen notie meer van tijd
ratatouille van gevoelens
om wie ik de meester zo benijd
Gedachten zweven plots in broosheid
tranen paar'len in het licht
diepe smeltkroes van emoties
de hemel leek nog nooit zo…
Veerkracht
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 101 vragen
antwoord ligt te rusten in het brein
alleen wanneer immens verdriet of pijn
nog vraagt naar het waarom
wordt stilte uitgedaagd
ligt het schreeuwen voor de hand
dan verlang ik naar intense rust
met gesloten ogen vraagt het gemoed
geen mededogen waarin ik verzand
veerkracht is soms schijn
doch het antwoord zegt dat men
naast broosheid…
Wond'ren
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.455 Er zijn nog altijd wond'ren,
al zie je ze niet elke dag.
Je moet er oog voor hebben,
zodat je ze beleven mag.
Soms kun je maanden tobben,
terwijl je nergens uitkomst ziet
en eig'lijk wordt je leven
een weg vol angsten en verdriet.…
DEZE WOND HEELT NIET
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 509 Een wond die nooit zal helen
het hart van Rusland bloedt
en alle gebrande kaarsen
maken dit leed niet goed.
Honderden mensen lieten het leven
door handen van terroristen
het is niet te bevatten
kijkend naar al die kisten.…
Houten wonden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.237 Ik wil
geen getuige zijn, hoe een
brandhouten ridder, net
als jij, vlam vat door
het smeulen van
houten wonden
Eh...…
zachte wonden
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.179 hij heelt haar, nooit
heeft zij geloofd dat hij
haar zou helpen, ooit
samen verder thuis
avonden voor de buis
waarna het slapen
na het gapen
het rapen
van dromen
in warme armen
en de tijd die doet
wat de tijd doen moet
lepeltje kommetje
tweeëntwintigen met
de verliefde ogen dicht
en zie je me nog graag
het ritueel, elke dag
oprecht…
Hardnekkige wonden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 82 fontijn van zalf
op mijn hardnekkige wonden
de rode draad gevonden
heel paard half
weke dagen
bleek en doorschijnend
wit en schrijnend
knorrende magen
waar bevindt zich de lans?
om eens fris uit te halen
naar de banalen
waarom is er eigenlijk geen schijn van kans?…
zilt op de wonden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 195 met ferme pas richting het water
een deuk in mijn gedachte
en weet de pijn komt altijd later
met de tijd om te verzachten
tussen het deinen van het gras
laat ik verdriet mijn bodem zien
ik weet heel goed wat is en wat was
wat zeker is en niet misschien
tegen de zilte wind loop ik aan
het ritme van achterlaten
ik voel mijn wang strelen…