Alle inzendingen over Dagen

De gewisse dag der wraken, Och! de dag begint te naken Die de wereld zal doen blaken. 2. Wiens gemoed en zal niet schromen Als ten oordeel zullen komen Beide kwaden ende vromen! 3. Allen die ooit zijn geboren En ontslapen, met haar oren De aartsengel zullen horen. 4.…

De dag dat alles anders was was een geen dag als alle andere. Mijn auto, ja die reed te hard, die maakte het de dag, die alles liet veranderen. Er kwam een grafsteen met jouw naam. En het maakte het de dag, dat ik me schaam. Iedereen heeft wel eens haast Maar mijn haast die was niet gewoon.…

Hoe jij mij melkt en ik jou melk hoe mannen en vrouwen moeten groeien tot op een punt dat het voedzaam wordt wij oeverloos van mening verschillen terwijl het tweemaal op hetzelfde neerkomt of wilden we gewoon lang baden elk aan zijn geëigende kant hoe wij er beiden wel en niet beter op worden tussen de dagen staan en tijd vrije…

Lieve Michael je grote vaarwel vandaag je muziek leeft voort jouw stem en je dansen zullen me als immer blijven doen genieten tot weerziens Michael You’re not alone…

Klanken vol met Jazz later nog wat Blof en even later nog wat Kane ongekend rustig en zoals ik ben. Het nachtelijke vertoeven speelt met dromen in het hart die sterren laat vallen waar je niet op had verwacht. Bloed dat sneller stroomt de rust die mij overwint liefde overwint altijd omdat een ieder weet dat na het zaaien het…

De dag verscheidt nu heel teder de avond lijkt nog erg ver, heel langzaam daalt zij echter neder hier en daar verschijnt een ster. De maan is nu ook verschenen 't is of zij zachtjes lacht, immers de dag is nu verdwenen en meester is, dan weer de nacht.…

Een bijzondere dag, een fijne dag Elke dag met jou is iedere keer weer een bijzondere dag Maar deze dag, mijn schat, spande wel de kroon Deze dag zette voor ons een nieuwe toon Ik kan, om eerlijk te zijn niet meer zonder je.…

Nu dat zij weg is Is de herfst nog steeds rood Maar zonder betekenis Onweerbaar brandt de minnepijn En schept sprakeloze spanning In het donkere hart Onder een kleed van zwarte vodde Kruipt hij weg en hoort de meeuwen schreeuwen Maar nu zonder betekenis.…

was er heel even de schaduw van de twijfel een moment van onzekerheid toen begon de wind te fluisteren dromerig keek ze op in een wereld van witte wolken ontdekte juist die ene met dat zilveren randje toen begon de zon te schijnen een warme glimlach kleurde wangen in een verrukte blos met ogen als sterren wilde ze de dag…

je weet je mooie dagen zijn geteld tijd vliegt als je door je jaren rent wijzers horen stil te staan als jouw dag geen einde kent zomerklok draait veel te snel maar hele uren luidt zij wel je hof je akker geef ze water ’ t is zomer nu herfst komt later…

Ongeachte redactie, U zet een foto van een jonge man met een bivak op de voorpagina. Dat moet dan een rebel voorstellen, maar het is gewoon mijn broer. Als u goed kijkt, is die bivak ook geen bivak maar een muts. Mijn mooie herfstpartymuts, waar hij gaten in geknipt heeft! De enige herfstpartymuts die ik heb en die ik ooit heb…

op zijn gemak zit hij - zijn krantje lezend - pagina’s legt hij krakend weg, nipt van zijn glaasje slaat de ogen op niet ziend het nieuws wel het kunstwerk aan zijn muur van die Japanner – pinguïn een kind doorzagend uit de wond stroomt bloed dat fraai kleurt bij zijn pers niet ziend het nieuws van de dag over die Duitser die…

Dag Pa…

vraagt zij mij hoe vandaag mijn dag is dan geef ik me uit voor nieuw en zie jou in september op de boot van Leningrad naar Moskou je wilt dan met mij wandelen in Istanbul in de blauwe moskee dronken worden van heldere wijn weer thuisgekomen spoel jij mijn zorgen af vleien wij ons hoogtepunt in de dag…

Op een dag was ik vroeg opgestaan En zag een reiger bij mijn vijver staan, Die, voordat ik het merkte, Een grote goudvis naar binnen werkte. Ik schrok maar dacht terstond: “Morgenstond heeft goud in de mond”.…

milde herfstzon schijnt alom warmt mijn kale kruin in goud omrande dagen laat de bladeren trager naar de aarde keren, langer aan mijn takken kleven vogels vliegen rond mijn stam al zwierend in verzonken avondlicht waar 't land stilaan vervaagt in paars gesluierde nevels…

me terdege bewust van het lege in ’t rimpelende zal ik de windstille dagen zachtgolvend breken ten volle de draagkracht van ’t bewegen beleven…

verlangen liefde vurig hartstocht blozend rode wangen sexy pareltjes schitteren op naakte huid doch ontwaken is in koude beddensponde de plaats naast haar onbeslapen nog slaapdronken ogen wakkeren stomverbaasd weer alleen klinkt de fluister van de wind met beide handen tegen haar oren wil ze niet horen waarheid verbloemend in dag…

verlangen liefde vurig hartstocht blozend rode wangen sexy pareltjes schitteren op naakte huid doch ontwaken is in koude beddensponde de plaats naast haar onbeslapen nog slaapdronken ogen wakkeren stomverbaasd weer alleen klinkt de fluister van de wind met beide handen tegen haar oren wil ze niet horen waarheid verbloemend in dag…

Sinds jaar en dag hoop ik op de laatste dag Één voor één vielen alle mensen om mij heen Te vaak heb ik moet huilen Te vaak heb ik mij alleen gevoeld Nu ben ik blij Eindelijk dit is mijn laatste dag…

Ze hield niet van verhulde taal uiteindelijk gaan we allemaal we kunnen veel zei ze ik leefde zo intens met liefde en genoegen maar kan geen dagen aan het leven toevoegen wel leven aan mijn dagen zei ze zacht daar zal ik om vragen ja zo was ze dat was haar kracht…

De hoge hemel dringt wolken ontfermen zich over de aarde deze dag kan verbeiden tot mooie natuurlijke dingen leiden. Zeggen kom gerust in me wonen wees vandaag mijn hart en uit leven er waait wel een heuse reuze storm die ook weer schonend schoons kan geven.…

er valt stilte op een wit papier mijn inktpatroon gevuld met rouw zwarte letters laten zich niet schrijven woorden bevriezen in de lucht ruimte wil niet komen in mijn hoofd beelden blijven van gebroken ogen het naaktgewassen lichaam wacht op kleding en daarna haar kist…

Nee, het is geen goeie dag vandaag.…

tijdens de duistere dagen ontdekken mensen elkaar en elkanders kwetsbaarheid...…

De banden van mijn fiets Rolden over de weg Naast mij stonden bosjes Aan de andere kant een heg De lucht was pikdonker Het was ook al wel laat Ik had nog niks door Van die vreselijke daad. De bosjes bewogen? Er stond geen wind! Een man sprong op Liep over het grint Trok me van mijn fiets Een hand over mijn mond Trok mijn broek uit Kneep…

zal niet anders zijn dan de laatste dagen van hen die hun geest verloren dag en nacht op zoek naar engelenstof wordt alleen de duivel opnieuw geboren…

Geen dag langer Wil ik die ziekte geven Uitroeien wil ik haar Met het zout van mijn tranen Totdat er niets meer van over is Geen dag langer Gun ik je deze strijd Kon ik het maar van je overnemen Zodat ik je lach kan blijven zien Tot het einde van mijn tijd Geen dag langer, zelfs geen één……

, rustig wachten tot het gaat komen Je spieren verslappen, ogen vallen dicht en je glijdt naar het land der dromen Nu heeft de dag je weer verlaten Je ogen gaan open voor gelukkig weer een nieuwe dag Eentje waarin je zorgen mag Dat je niet probeert de dag vast te houden Maar de mensen die in je vertrouwen Opdat die weer zullen zorgen dat je…

Ik wacht op de dag, Dat ik weet dat dit het was, De merel zou het mij toezingen. Dan pak ik mijn fiets, En met een lach, Zwaai ik naar familie en vrienden, Die dag is de dag. De uiterwaarden aan mijn rechterzij, De wind suist langs mijn oren, Gedachten vliegen met haar mee. Ik stop aan het begin van de berg, Neem de trap omhoog.…