Alle inzendingen over De Steen

Drie stenen zitten op een steen. Acht stenen liggen er om heen. Daar onder liggen er nog negen. Andere daar naast en tegen. Een steen steekt half uit het zand naar buiten om zich nog eventjes te uiten. Leer, kinderen, dit uit zijne mond: houd steeds een vuist boven de grond. ------------------- uit: Tirade 1968…

Een steen op een steen op een steen, zo klim ik steeds -- verder naar boven.…

ik leg een steen en nog een steen één voor één ik bouw een vloer een vloer van steen steen voor steen één voor één en nog een steen leg ik…

Ik ben een steen. Geef me een duw En ik geef je te leen Een lawine van stenen, ruw. Maar niemand duwt. Ik blijf staan en ween Tot de storm luwt En weer ben, een gewone steen.…

De stenen muur houdt al mijn dromen tegen. De stenen muur zegt: nutteloos mijn leven. De stenen muur maakt mij bang en zenuwachtig. De stenen muur: ik klein en hij reusachtig. De stenen muur zegt: jij bent minderwaardig. De stenen muur, zo genadeloos onaardig. Ik zeg: Stenen muur, ik laat je wel verdwijnen.…

bij de beek gooit een kind met stenen een steen voor de vissen een steen achter de vissen een steen bij de stenen in het water een keitje gaat een eindje de lucht in stuitert dan op het grind nog een steentje dat wil het vangen in zijn mond het kind schrikt als de steen tegen zijn voortand tikt een tijdje denkt het dat met…

Moeder, wij staan hier voor jouw steen. Stenen worden bruggen voor gedachten. Stenen worden muren. Zij scheiden ons. Jij in de grond. Wij aan de grond. Toen. Verdriet verteerd. Met een steen geëerd.…

Drie stenen zitten op een steen. Acht stenen liggen er om heen. Daar onder liggen er nog negen. Andere daar naast en tegen. Een steen steekt half uit het zand naar buiten om zich nog eventjes te uiten.…

Als een steen mij op de maag ligt Ligt hij mij niet in de weg Als een kei mij op de weg ligt Moet ik daar dan omheen Als ik een kanjer van een rots ben Beklim mij met een groot allure Kun je zeggen dat je die steen Met het meeste gemak hebt gehad.…

jaar na jaar de vuursteen heeft geen besef van tijd nodig liggend wat oncomfortabel in een rivier steen te zijn toevallige voorbijgangers schaatsend met ijzers is het ijs het enige wat de steen nog scheidende houd om een vonk te creëren…

onze liefde was als een kostbare steen in een ruwe rivierbedding we werden ondergedompeld in de heldere stroom die ons kabbelend kuste het leven verliep als een rivierstroom die zich haast naar zee en zoals waterdruppels de stenen uitholt, zo versleet de tijd ons hart de steen is geslepen, gekerfd vol littekens het hart het heeft de…

stenen zouden kunnen weten ook al zijn ze nog zo koud stenen zullen nooit vergeten ook al zijn ze al miljoenen jaren oud stenen hebben werelden rond gezworven en verbazen zich over wat ervan is geworden stenen zullen niets vertellen houden geheimen in zich verborgen dat durf ik zondermeer te stellen stenen neigen misschien…

hij schonk hem omdat enkel een steen hem onsterfelijk scheen een steen zomaar een kiezelsteen ze kust hem en gooit want zo alleen verliest ze hem nooit…

ik bak de stenen zelf weer heb genoeg geraapt met wat voor handen was uit rotsen die een levenlang partij beloofden in voegen slechts een fraaie schoorsteen deden roken de fundamenten delen we steen voor steen zal ik gaan bouwen met specie om samen van te houden zie je ogen in het nieuwe licht verschrikken door de open ramen…

Onder een steen Uit het zicht Zitten beestjes Krioelen bewegen Schijnbaar zonder doel Zo is soms een Gedachteleven met Een onbestemd gevoel Kruipt het liefst Onder een steen…

Ik leg een steen op de weg waarop ik loop. Ben je de weg kwijt zoek dan naar de steen. Zorg dat je hem vindt het is de steen van hoop. Hij geeft je kracht laat de schaduwen verdwijnen. Loop je op de goede weg zal de steen je beschermen. Hij zal je gaan vergezellen op je verdere levenspad.…

Dat van die ezel en van die steen - geldt dat ook voor een ezelin? Er blijven stenen komen op het levenspad, minder en kleiner Tot de les geleerd, de wijsheid verinnerlijkt, de steen slechts zand is…

die steen is mijn moeder niet die steen is niet mijn pa verweerd en hard en koud ik hark en plant verdriet alweer opnieuw verweesd keer ik terug naar het leven…

Nee, hij is niet van steen Dat nu ook weer niet Misschien meer als was in handen van erbarmelijke lieden die als steen om zijn nek hangen Samen zinken ze diep in het half lege glas…

De steen bloeit. De steen die niet kan bloeien, Wat bloeit die steen. Zijn bloesems zijn veelkleurig. Gekleurd als de wolken wanneer de maan hen beschijnt, Gekleurd als jouw ogen, liefste, En warm. Gekleurd als vrolijke ideeën, Veelkleurig als golven die tot aan de horizon golven.…

Zoals jij bestaat zijn de woorden die je maken van steen.…

De hoogte niet gebouwd met talent, wilskracht, Door mensenhanden steen voor steen Inspirerend opgetrokken staat de piramide er Door mensenhanden steen voor steen gebouwd met talent, wilskracht, creativiteit. De hoogte niet te schatten.…

Ik leef in een steen de steen is blauw ik leef daar alleen het is een hemelse kleur maak je geen zorgen om mij zo zonder raam of deur ik leef lekker alleen en zie de sterren op de blauwe steen.…

Mijn handen houwen ruwe steen en ruwe steen – beeldhouwt mijn handen.…

Wanneer mijn gierende ziel niet meer te verachten valt, geef me dan een stenen gelaat. Het zal barsten op mijn gehavend graf en de dood zal uit een granieten steen ontwaken.…

Werkelijk, men moest de steen met menselijke waardigheid bekleden, zijn woord voor menswaardig aannemen. Men moest, om nog in de mens te kunnen geloven, zijn oor te luister leggen bij de steen of met de stem spreken van een steen.…

De steen is nog steeds een steen maar ik ben er nu pas in het contact, na het contact De steen schiep mijn creatieve gedachte de steen schiep mij even, voor wie het weet, een beetje op den duur hoogstens mijn naam maar de steen blijft scheppen…

In de oudste lagen van mijn ziel, waar hij van stenen is gemaakt, bloeit als een gaaf, ontkleurd fossiel, de stenen bloem van uw gelaat. Ik kan mij niet van u bevrijden, er bloeit niets in mijn steen dan gij. De oude weelden zijn voorbij Maar niets kan mij meer van u scheiden.…

Als een steen die daar al een tijd ligt en niets van zijn gewicht heeft verloren. Als een steen waaronder adders zich veilig voelen maar niet veilig genoeg. Als een steen die je niet alleen kunt dragen en niet met drie. -------------------------------- uit: 'Zen uit eigen werk', 2005.…

In balans Berg, rots, een ravijn de tijd is van steen de stenen zijn tijdloos. De berg, een diep litteken, zonder beweging valt eeuwig het water. Ik word bevangen door onmetelijke rust, steen op steen op lucht. Voor mij de wereld die zich ontvouwt, onbeweeglijke zon. Dan even later......…