Alle inzendingen over De poes spint z'n kater

Er loopt een poes door mijn stilte het is een kleurrijke poes vol met heimwee droomgeluiden ze komt op mijn schoot zitten om de stilte te omhelzen.…

als ik een poes was dan lag ik nu te spinnen dan liep ik nu niet in een plas maar lag ik lekker binnen nu sjouw ik af en aan met was met bed- en ander linnen als ik een poes was dan lag ik nu te spinnen ik maai het gras verjaag de spinnen maar wil de zon beminnen languit op een terras als ik een poes was dan lag ik nu te spinnen…

ik scharrel rond in uitgewoonde dromen hoe spint het hart een draad naar toen ik vliegen kon?…

Tot nu toe altijd samen ja’s en nee’s, Geen middag in je eentje lekker statten, Geen drankje zonder op elkaar te katten, Zo is het leven van de Siamees. Ik hoop dat het goed afloopt met die meiden, Je mag toch in Iran normaal niet scheiden?…

kussens nog eens op verplaats de vaas een millimeter ook de wijnglazen staan klaar wacht, ik snijd alvast wat kaas de spiegel glimlacht lippenrood als ik haar alweer passeer de klok slaat intussen negen keer ik schud de kussens nog eens op en draai het wijnglas rond en rond proef de wijn, laat haar rollen door de mond en voel dat de kater…

Ik werd vanochtend wakker het was al ruim na tiene en had het koud, en daar stond dan die kater smalend naast mijn bed met water en een aspirine hij had een reuze pret. Ik rilde en hees mij langzaam in een vest en ik zweer de kater keek mij aan en dacht: wie het laatst lacht, lacht het best!…

De laatste greintjes zelfrespect Zijn keihard in de gang gekekt De moeite niet meer waard Waar ooit een sterke droom bestond Is nu alleen de open mond Het biertje en de bedden De wijsheid komt pas met de jaren Dus laat beheersing nu maar varen Vergeten doe je toch Zoveel kansen weggeslopen Wel gezien maar doorgelopen Nooit zal ik echt leven…

Pikzwarte kater hoe donkerder hoe later Koning van de nacht…

de echtheid van het leven zachtjes wuif ik haar weg even hoor ik nog vuurwerk verder weg en toch dichtbij dat het jaar verjagen moet dat ik liefst vergeten wil de uitgelatenheid vervaagt in de nevelmist van alcohol als ik langzaam mij verdrink in de euforie van het delier dat mij daarna dartelen laat als de lammetjes in de wei met brallende…

Geurige appelthee, een snorrende Belgische poes aan haar voeten, het zonnetje erbij: genot voor twee! Poes, je bent een snoes Je maakt haar blij Wat zou ze zonder jou moeten.…

Nu, elders jouw hart liefde in lente zaait heb ik als troost een vreemde poes geaaid de zon was vol, een hele dag omdat ik in die poes, een engel zag. *…

enerzijds drie tastbare gezwellen en zichtbare vermagering bevestigd door de weegschaal anderzijds haar frisse blik de snelle tred het sierlijk springen de arts die zegt dat zij niet weet hoe lang het duurt de bioloog in de gedaante van een medicijnman wiens formule nagalmt in mijn hoofd goedaardigheid de mens die wikt en God beschikt de poes…

Mijn kat was weer vannacht van huis en kwam al waggelende thuis. Er zat van alles in zijn baard, had voor dessert een muis bewaard. Was nog een beetje in de war, want hij kwam uit de katerbar.…

De aarde is een beetje rond en zo haar buik zo haar horizon ze legt haar handen op haar buik en streelt en spint en zont…

Ik zag een vette kater jagen op een mus maar dat was voor die dikzak nog een hele klus. Om die mus te grijpen bij zijn mussennek want ook die mus die keek wel uit dat beest dat was niet gek. Zo had die dikke vetzak op die mus geen vat vroeger was hij vlugger toen hij nog ballen had.…

Toch blijft er één ding over en wel de kater van één nacht.…

ondertussen adverteert mijn staat en lonkt met avontuur naar een jonge klant ‘Word Marinier’ lees ik op een groot plakaat ‘Weten waar je mee bezig bent’ Het riekt naar grote verantwoordelijkheid En toont een vrouw die acteert als vent Maar de woestenij van treurnis, die wedstrijd in verschrikking wekt enkel verlangen naar saai en naar een dikke kater…

twee vogels roddelen op een berkentak geniepig op een muurtje in de achtertuin loert een kater of ooit een kat behalve vogels ook nog roddels vrat.…

Enkel nog verschroeide stenen langs het afgelegde pad -héél de route liep verkeerd- Daar is nu het licht verdwenen blijft het voortaan koude nacht maar hij had het zó geloofd Waar eerst enkel zonnen schenen kropen nu, hij zag het veel te laat -door de liefde blindverdoofd- slangen langs vermoeide benen voelt hij de pijnen in zijn schenen…

mijn hoofd zit vol met muizenissen soms laat ik het wat hangen zet valletjes met brood en kaas zij laten zich niet vangen neem nog maar een flesje wijn daar kunnen ze niet tegen als ik de volgende dag een kater heb dan komt hij zeer gelegen…

; niet bijten goedemorgen poes au ! goedemorgen wereld…

Onze poes zit voor het raam En ze likt haar pootje En ze kijkt haar oogjes uit Naar mijn vogelkooitje. Hoor eens, deugniet daar je bent, Laat mijn kooitje hangen: Vogeltjes zijn niet voor poes, Jij moet muizen vangen.…

Ik wankel en val de dag in brokken snor als een poes en niet veel later nadert van verre een gretige kater.…

Mijn oude kater, is een meester. Hij leeft in een wereld, die ik, zonder het te weten, verlaten moest. Mijn oude kater, is een meester. Wat hij doet, doet hij met aandacht. Hij kijkt, hij ruikt, hij proeft. Hij keurt en wikt en weegt. Mijn oude kater, is een meester. Hij betreedt ruimten, die voor mij gesloten blijven.…

De poes speelt met Frank beneden op de bank. Frank heeft een heel lief snoesje, 't is Juultje, zijn poesje. Weet je wat Frank tegen haar zegt als hij haar in het poppenwiegje legt? Frank zegt dan tegen zijn poes: "Ga maar lekker slapen, Juultje-poes!…

Mijn kat die zit te waken bij mijn vissenkom hij kijkt dan strak naar binnen hij kijkt niet op of om. Zo zit hij strak te loeren naar dat vissenbeest als die maar wat naar boven kwam was die er echt geweest. Zo zit hij dan te waken en soms wel urenlang het vissie dobbert rustig voort het vissie is niet bang.…

zichzelf vergelijkt met groepen of zwervende neuroten: omdat alles onder de hersenpan doet wat moet ik zou er gek van worden, zo ik dat al niet ben en tracht de stroom van uitwassende woorden aan mijn voeten en zeker niet lichtzinnig te onderwerpen aan mijn dwangmatig streven alles en ieder te begrijpen, te beheersen ach was ik maar als de poes…

ze slaapt bij mij niemand die het weet ik begeef mij terusten begraaf mijn hoofd in kussens, warmwoelend en dan zo maar, een knieholte gevuld kittige kuttenkat poeskelief met nagels haal maar uit naar mij ik houd toch wel van jou…

Wat gaat er in haar om vandaag? haar ogen onbegrijpelijk traag haar pose uitgestrekt en loom ze glanst zowaar oogstrelend mooi ze heeft geen doel gaat op gevoel ze eet, ze slaapt, ze rekt en gaapt in trage tred gaat zij van huis sluipt in de nacht is ’s ochtends thuis wrijft langs je been je moet dan…

is niet voor de poes als de roes is uitgeslapen en hij die vreemde snoes zit aan te gapen smeert zij ‘m geschrokken met een smoes...…