Alle inzendingen over Denker

~De Denker van Rodin~ een prachtig beeld. Ik vind het al sinds jaar en dag ~De Top~ het roept dan ook iets eigens bij me op, iets feestelijks dat boeit en nooit verveelt. Alsof ik zit te broeden op een lied, waarmee ik wijsheid aan de wereld geef of uitdraag: ~Mensen, pluk de dag en leef!~ Ach nee, zo filosofisch ben ik niet.…

ik hou het niet echt kort ben vaak herhalend; van haver tot gort is voor mij bepalend ook al zeg ik weinig ik heb al veel doorgezaagd met een diepgang waar niemand naar vraagt in mijn periodieke hazenslaap oog ik een diep denker zelfs een foto wordt getrokken recht voor mijn raap mijn opa was bij het toneel net als ik, een levende…

De wijze denker ziet meer dan dit leven, wordt door d' onzichtbare wereld geraakt. Terwijl hij ernstig werkt of zich vermaakt, is zijn wezen vol sprookjesbeleven. Vingers, papier en oogleden beven bij een vurige pen, die dansend waakt. Het hoofd verzint toverkunst, verlangt en blaakt om de jeugd wonderverhalen te geven.…

Er was eens een tuin, een lusthof met onaanraakbare bomen, een pad vervoerde een kar, geladen met boeren, vervolgens een koets met dichters en denkers, een koets met geleerden, techneuten en klerken, daar achteraan een wagen vol tweedracht en twijfel.…

Je proeft van mijn gedachtenwiel, omdat de knipoog het zal weerleggen Kijk dan wat je doet moeilijke denker! je wil toch zoete koffie als je suiker pakt? Op reis en geen spoor als Lucifer, ontkennen, exact met dezelfde impact Dirigeer toch's in beide werelden! ik zie,ik zie wat jij niet ziet bijvoorbeeld?…

Iemand zei genen van belangstelling woekeren/ denkers willen verspillen! Het kost niet per se tijd maar het hoofd (denken aan de liggende jaren, een tegen- stelling noemen van verlangen) puilt uit.…

griesmeelpudding springt naar de weide die hem zwakjes weert toch met elke dauwdruppel vrolijk uitdaagt jeugdige dichtersgedachten leiden hun eigenzinnig bestaan: bolbliksems dringen samen tot een woelige kluwen vuur zwellen ras _ slinken plots asvonkjes vlieden op de wind bescheiden dwergkometen komen soms terug bij de rijp geworden denker…

De bedaagde denker heeft wijde ogen, ziet ook de opwekkende roze lucht; herboren bloed stroomt dan opgetogen. Rechtgeaarde Limburgers kennen geen vlucht uit moeite of zorgen, wat ze wel mogen: hun wereld maken tot wezenlijke klucht.…

Het teruggetrokken, bedeesde kind is als volwassen denker een sterke vloer, waar verdieping in 't geloof zich op bevindt.…

leven vraagt Auden die van Apollo of die van Hermes hoe wil je verder leven ademloos happen naar licht en naar lucht of zal het zwaarwichtig zijn pas op zegt Auden slaap niet met mensen die zich veel te vaak wassen leef het leven niet op alleen rauwe groente water of diepe diepe ernst alleen Apollo de god van parmantige denkers…

Ze noemen hem wel rat, ik noem hem kikker een kikker stikkend in zijn eigen dril een machtsgerichte denker, koud en kil de C van CDA doet hem geen flikker…

Reine dageraad treft het oude kunstwerk, wiens spitsbogen spreken als lange snorren van wijze denkers onder oosters zwerk. Vele gedachten helpen de Grote Kerk, mogen daarbij eens krimpen, verdorren, zijn steeds weer levendige lentetorren.…

Als Verlichte denker was je in Frankrijk in ‘1789’. Ook zette je (bij)geloof aan de dijk. Je begreep de nieuwe tijd: prachtig! Je droom: iedereen van onderdrukking vrij; een open en humane maatschappij zonder Meester of Slaaf. Het nieuwe getij dat de wereld overspoelde, ondersteunde jij.…

Mensen leven via woorden, die slechts krukken zijn, waarmee denkers lopen. Mededieren die we allen zijn. Mensen zoals jij, wij en ik.…

onzichtbaar kloppend leven in een mens een vervulling van een wens iets, wat de grootste denker nooit had gedacht nieuw is: toch aan het onbegonnen werk beginnen na doodse stilte weer een koe die loeit een liefde die door de distels groeit de aanhouder, die ondanks alles blijkt te winnen nieuw: de eerste vlinder op de schouder van…

Ik tracht al jaren kwesties op te lossen -zoals waarom ben ik geen sprookjesheld- die horen bij de grote vragentrossen waarmee de mens als denker-aap zich kwelt Zolang ik denk, besta ik zegt Descartes en dit wanhopig klampen aan 't bestaan door kwesties te verzinnen speelt mij parten het is mijn angst in nietzijn op te gaan die het krampachtig…

Niet de hand die in de aanval gaat of het hoofd van de denker aldoor steunt niet de hand waardoor het laatste uurtje slaat en op welk ritme de dag des oordeels kreunt niet de hand die zichzelf vergat en sloeg of aan de mond gezet maakte dat het scheldwoord verder droeg ook niet de hand die zichzelf heeft breed gemaakt opdat in duisternis een…

Maar ondanks alles, cher Jean Paul, blijf jij één van de wenkers die als strijdbaar hyperbool dient; één van die denkers die de mensheid richting wees in een volstrekt absurde race.…

Zoals bewuste gewenning de herinnering omhelst en herkenning verbloemt totdat ze stikt in berusting en de mens -de denker- verder doet veinzen Geen Damocles, geen Icarus, geen potpourri van stenografische stijlpassingen die mij kan vertellen hoe zoiets mis kan gaan ze zwijgt Zoeven besefte ik, dat in het…

ik, de dromer die de toekomst omver fantaseerde ver voorbij de grenzen van werkelijkheid vertoefde in een niet bestaand heelal en daar de feesten vierde van wat het zou zijn als mijn handen de wereld maakten en dan tekende ik jou in de kleuren die je toekomen ik, de denker die alles altijd aan stukken bedacht met meer kracht dan de waarheid…

Lachende lippen witte tanden Hart vol liefde slanke handen Jij bent van onschatbare waarde Meesterwerk van moeder aarde Goddelijk gespierd mooi getint Verstand en gevoel eensgezind Jij bent verslavend passioneel Jouw hartstocht is sensationeel Mijn hart volledig in jouw macht Je slokt me op met al je kracht Jij bent een doener en een denker…

de turbotaal van, gozers en van loosers, vaak gedrenkt in gal en azijn, woeste woorden vol dubbele bodems waarmee ze proberen hun tegenstanders te overdonderen en hen meteen lik op stuk te geven, met verwijtende krachttermen of daardoor hopen de label te verdienen van ongelikte beer in het kamp van wolven die meehuilen in het bos, om denkers…

Zo (on)opvallend, krachtig, explosief boven de huisjes uitstekend Trommels geslagen Bellen geluid Hutongs kenmerkend voor de oude binnenstad Terwijl 't staatsorgaan immer eert de betonnen erectie 'In pure domheid schuilt enorme macht' aldus kunstenaar, filosoof Denker in lagen Architectuur Fotografie.…

overvol met lege hoofden terwijl slechts een platenboek het meest tastbare van buitenleven biedt de blauwe schemer beschermt een weggerolde parel tegen wroetende zwijnen dweilt een duplicaat over het ven uit om het visioen voor betreden te behoeden rust en stilte in een onbreekbaar verbond weren elke beweging laten alleen ogen van dromers en denkers…

We hebben ons grandioos vergist in de motieven van de vluchtelingen, we zijn opgehitst door laffe tweedrachtzaaiers en vastgeroeste zwart-wit-denkers. Er werd ons voorgespiegeld, dat zij allemaal toneel speelden, maar dat was een grote leugen. Zij stelen niet, zij zijn juist besteeld. Ik ben om.…

Een denker, een studiebol, een gebruiker van een gemiddeld verstand; wat kunnen deze mensen zich ongelukkig voelen als al die verworven kennis boven in de vergetelheid lijkt te zijn beland. Dan kan als blijkt dat vergeten tot niet meer weten is geworden, soms een ezelsbruggetje de redder zijn uit de brand.…

Een groene denker ben ik dacht ik. Ik lijk wel gek denk ik. Dit moet iemand anders doen. Ik peuter haren uit het rooster. Daarna reinig ik de tegels. Voldaan duik ik ons bed weer in. Ik sluimer en droom nog wat. Ons putje ruikt weer fris. Morgen maken alle mensen samen, alle putjes van de wereld schoon.…

Denkers wijzen op de domheid van dit verlangen. “Het verleden bestaat niet. Het verleden is een categorie van de geest” zegt Brodsky. Deze waarheid lacht om erkenning omdat de waarheid weet dat wijsheid zelden het gemoed bereikt.…

Mensen vragen zich voortdurend af waarom God alle kwaad en ellende laat komen zonder het te bestrijden de allerruimste denker staat verlegen om een duidelijk en treffend antwoord welke geheimen zouden schuilgaan achter dat eeuwig durende vraagstuk?…

de wind speelt met de blonde krullen van het meisje in de fietsenstalling haar ogen diepgroen als zij mij een knipoog geeft of onhandig tegen het zonlicht in kijkt, ze glimlacht wel naar me ik wil vragen of ik haar haren aanraken mag, haar gouden lokken draaien met haar gedachten mee ze is een denker ze loopt langs me zegt 'hoi…