Feest der herkenning
~De Denker van Rodin~ een prachtig beeld.
Ik vind het al sinds jaar en dag ~De Top~
het roept dan ook iets eigens bij me op,
iets feestelijks dat boeit en nooit verveelt.
Alsof ik zit te broeden op een lied,
waarmee ik wijsheid aan de wereld geef
of uitdraag: ~Mensen, pluk de dag en leef!~
Ach nee, zo filosofisch ben ik niet.
Alsof ik filantropisch overweeg
om al mijn geld te geven -na mijn dood-
aan mensen in de allergrootste nood.
Ach nee, mijn port’monnee is altijd leeg.
Nu pas herken ik het, het is een feit:
Ik zit er krek zo bij . . . wanneer ik schijt.
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: lightverse
kunst 3.2 met 8 stemmen 
101
101
Geef je reactie op deze inzending:
Het beeld ~De Kus~ ach ja een waar genot
Als ik het zie dan klopt mijn hart onstuimig
En lijkt de libido in eens wat luimig
Ik waan me eventjes een jonge god
Maar niet zodra voel ik de jicht opkomen
Dan weet ik: ~Veel te oud, het blijft bij dromen,~
Je Adriaan
dan hoef ik vaak de naam niet eens te lezen
dan weet ik dat dat Adriaan moet wezen
nu weet ik ook waar hij zo'n versje in elkander zet
helaas zie ik niet meer zo scherp omdat ik liep te pitten
en met mijn tachtig kilo voluit op m'n bril ging zitten..
Dat beeldje is gelukkig wat meer aangenaam en knus
Want liefdevol bekwamen in likken, zoenen, strelen, bijten
Heeft wel mijn voorkeur boven 'n ganse dag al denkend schijten
Een glimlach tussen sterretjes dat brengt de rijmer vreugd
Want het doet hem geloven dat zijn pret-sonnetje deugt
En niet direct als waterdamp in ijle lucht vervleugt
Maar dat het toch iets langer dan een kwart minuutje heugt
Hoe het ook zij, ‘k ben blij verrast en prettig aangedaan
Voor jou blijf ik mijn versjes schrijven, Groeten, Adriaan
De grote dichter Dante, dat verklaart een hele boel,
ook dat Rodin hem in dees rake stand heeft neergezet,
waarvan ik bij ’t aanschouwen dacht: ~Dat ben ik zelf . . . temet
zoals hij zit in ware rust, dat is niet op een stoel.~
Ik zeg het hier heel eerlijk want een ieder mag het weten:
~Mijn mooiste verzen maak ik, rustig op de bril gezeten.~
Je Adriaan
die hij verbeeldde naar de dichter Dante
op een te maken groter kunstwerk planten:
"the Gates of Hell", Inferno's toegangsdeur
Als ik zó kijk bij 't dichten, zó gekweld
Stuurt vrouwlief mij naar 't Dwingeloër veld