13415 resultaten.
De kleinste letters
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 390 zij hebben allemaal
het script gelezen
weten hoe te delen
toch is er iets fout gegaan
bij het wisselen van decor
er zijn vreemden tussen de coulissen
die vechten om voeding
zoeken naar ruimte en lucht
op hun agressieve vlucht
er is geen samen meer
zij heersen in de chaos
als een diep invoelbaar zeer
balansen zijn uit evenwicht
weefsels…
Religie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 155 Weefsels niet zonder cellen.
Er bestaan gelovige mensen,
die religie niet begrijpen.
Zij voeren een zinloze strijd
tegen vredelievende medemensen
die geloven in de werkelijkheid.
Het feit dat alle mensen
van medemensen afhankelijk zijn,
is een heilige bron van vrede.
Is een ongekende bron van troost.
Is een wapen tegen eenzaamheid.…
Een nieuw mensje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 300 Bedenk: ‘dit kostbare weefsel
is aan jullie toevertrouwd.’
't Was onzichtbaar, teer en kostbaar.
Kwetsbaar nog als porselein.
Geweven op een plekje,
waar het veilig en vertrouwd zou zijn.
Koester het met zachte handen,
om vol liefde te beleven:
Hoe zich een nieuwe mens ontvouwt.…
De grote oversteek
netgedicht
2.7 met 6 stemmen 767 Weg van de ziekenkamer, weg van necrotisch weefsel, morfinepleisters, de geur van dood. Hij loopt op de zeereep af en kruipt tussen de hoge helm.
Hier, op het balkon van het continent voelt hij zich thuis. Engelland is onmeetbaar ver, Engeland haalbaar.
De rust is tijdelijk.…
Fijndraden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 zijn
is hier in de schemering
aanwezig, het geheim
nog niet te weten
hoe het verder gaat
maar wel het net in mij
te voelen samenkomen –
onzichtbare verbindingen
met de hartslagen van het leven
In woordloze taal verovert
het ademen van de pijpen
zacht golvend de ruimte
op de stilte en dan is niets
vanzelf muziek geworden –
nieuwe weefsels…
onderhuids
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 vandaag had gisteren moeten zijn
dan waren we ooit ter plekke geweest
dat krijg je als dagen zich herhalen,
zich hullen in onderkoeld weefsel
wat er mis ging?…
SCHITTEREND - ode aan Walt Whitman
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 60 in de donkergroene bundel
neuriet de held dromend
zijn legende tegemoet
schepper van een poëtisch collage
dat de ogen vasthoudt zoals
The Joy of Life of Sterrennacht
ik ben een kosmos schrijft hij
een oneindige ruimte samen
met alle materie en energie
een van de wilde jongens
halfgod van innerlijk gezang
weefsel van stemmen
ik…
Litteken
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 925 In de hand een grove streep
stelt
dat macht vervloeit
hoe krampachtig in haar greep
de hand het touw voelt schrijnen
waar het de handpalm schroeit
Het touw onthult
vult
zacht onderliggend weefsel
met zeer bijtende pijnen
waar eigenwaarde is ontveld
en wordt geplaagd door vlijmend kwijnen
En als de huid zich heeft hersteld
merkt
een…
gestrikt
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 196 september, er is kou en vocht
met zorg de draden uitgezocht
ik weef ze tot een stevig web
waarin ik je gevangen zet
geen nood, de kou zal jou niet deren
geen reden om het hoofd te keren
ik knoop en vlecht en span het touw
in kleurig jacquard rondom jou
vermeng wat haren en wat zweet
met stukjes weefsel van mijn kleed
ik zorg…
Maangodin
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 198 omdat een droom het hoofdkussen opschudt
wat verlangen tussen de lakens schuift
en mijmeringen zachtaardig zijn
haast ze zich naar boven
geen rolluik die de kamer donker maakt
alleen een wellustige maan
die stralen schijnend naar haar lichaam hunkert
ze ademt zwoele woorden uit
ontdoet zich van het laatste weefsel
ze denkt aan zweven
zichzelf…
Erbarme dich
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 78 in het schelle licht drukt
het gewicht van uren
dagen en nachten
de tijd is het rotsblok
dat Sisyphus tegen de
berg duwen moet
de onbarmhartige zeis
snijdt links en rechts
in noodlottige levens
ze teistert het broze
weefsel zwaait grillig
de hemel dicht
maar dan brengt Bach
zeeën van licht voor een
rituele wedergeboorte
je…
Enschede huilt
snelsonnet
4.2 met 27 stemmen 1.642 De Film van Ome Willem, Sesamstraat
J.J. de Bom, het Klokhuis, Don Quishocking
Verleid door elke lyrische verlokking
Creëerde hij een oeuvre van formaat
Al is de oude meester heengegaan
De Oude School zal altijd blijven staan…
Bedankt
snelsonnet
3.3 met 17 stemmen 1.158 Mijn vraag, heer Mulisch, is misschien wat raar
Ik wil uw afscheid zeker niet bederven
Maar kunt u alstublieft dit weekend sterven
Want mijn sonnetje is al jaren klaar
Waarin ik u zo fier en nobel prijs
En veel geluk wens op ontdekkingsreis…
Willem Duys
snelsonnet
4.1 met 17 stemmen 336 Ik riep laatst voor de vuist weg, zonder reden
Vlak voor het via twitter werd verspreid
En eigenlijk uit een soort baldadigheid:
"Ik denk dat Willem Duys is overleden".
Mijn lief die vindt mijn gave heel apart
Ze vroeg: "Kun je dat ook met Patty Brard?"…
Voor het vuurpeloton
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 277 Huiver, angst
dood, bajes
kogels moord
fout misdaad
straf
en wat je er ook
van vindt,
waarom
in godsnaam
een vuurpeloton!?…
De vlieg
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 211 'k Voel dat iemand naar me gluurt,
kijk in de rondte niets valt me op,
tot ik zie op de grote muur,
het is een vlieg die naar me tuurt.
Ik haat die beesten, zitten overal op,
oei hij vliegt weg, richting m'n kop.
Dat moe'k niet hebben, mepper gereed,
want beest er is een ding wat ik zeker weet.
Vandaag pleeg ik een moord,
eerlijk…
Koude gaten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 155 De kou stroomt weer binnen
door de gaten die de dood
in het leven heeft geschoten
Je weet dat door die gaten
ook warmte naar binnen kan
Maar soms ben je de kunst
van het leven gewoon kwijt…
Jules
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 Alles was Jazz
Mensen grijpen mis
Vaak en tijd
Is geen obstakel
O kon ik maar
Was het
Maar
Nog steeds
Eindigt alles op ine
Geen coke geen
Benzine
Geen bezinning
Geen zielen
Wat zal men je missen
Klasse en bezinning
Zingen en de nacht
Jules
De nacht splijt open
Je bent nu dat licht
Waar duisternis waakt
Vandaag
Eren wij…
Tussen spiegelscherven en rozenblaadjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 215 Haar getergde lichaam
baant zich een weg
door gesponnen weefsels
in eindeloos bestaan
daar aan de einder
staart zij gebroken gedachten
vingers omsluiten een gedroogde grashalm
roerend in een kolkende rivier
versteend met geknakte vleugels
vlijt zij zich tussen spiegelscherven
en rozenblaadjes
achter gelaten door een eenzame pianist…
Drang
netgedicht
2.2 met 6 stemmen 319 Oude weefsels verteren
want hongerige vormen
dringen aan, dringen op,
dringen aan op ontplooiing...
Dan - tijdens een milde namiddag
ontstaat de knop, de beloofde welving.
IJverig breekt de bloem door haar strengen!
Dat is wat de mensen Lente noemen,
de moeder van een moeizame drang.…
[ Een foto, zes jaar ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Een foto, zes jaar
oud begraaf ik in de tuin --
onze geheimen.…
de sterfelijkheid houdt aan
gedicht
3.1 met 24 stemmen 11.972 De sterfelijkheid houdt aan, deze morgen
ontwaakte er een in mijn slaap, en vanavond
vraagt het nuchtere glas om genade, men ademt
zich uit als een inzicht, men is, ik herhaal me
spel hoe men zich weervindt in dit haast vervleesde
voortdurend kortstondige zelvige grondstuk, lijf
lijk als weefsel, ik zijnde, wijn wikkend, zeker
de nachten…
Vergankelijk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 437 Je koude haar is een doorwaadbaar weefsel.
En op je nauwelijkse lippen ligt
De oude dauwglans van je lauwe speeksel.
Je siddert en uit trillingen bestaat
Je naakte slaap. Bijna alsof je luistert
Of aan mijn niemands mond een kus ontstaat
En ik mijn adem in jou adem fluister.…
Arti-flex
netgedicht
2.3 met 26 stemmen 2.768 (voor Artifex)
aardetinten leven waar haar pen de ruimte geeft
er kleven nieuwe woorden aan deze dag
geweven langs de weg die alle kanten uitgaat
zij vindt ze, neemt ze, schikt ze
tot
weefsels als tapijten, kleurrijk, rood is roder
blauw diept zeeën uit en geel schijnt met de zon
op levendige akkers
binnen, in haar woordenboek
ligt…
Na rijp beraad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 Moeten we hier nog
lang bij stilstaan, alles gaat verder
alsmaar, mijn weefsel stroomt water
ik meen dat dat vroeger ook al zo was…
Daar waar ik leefde
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 351 Daar waar ik leefde...
en bestond
voor jou,
waren wij samen
op aarde,
al wat ik je gaf
speelde tussen ons,
neem ik mee in mijn graf.…
Dieheart
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 157 Een echte "dieheart" kenmerkt zich,
als je al met een been in het graf staat,
jou te vertellen hoe het leven in elkaar steekt
maar is uiteindelijk ook bereid
vanuit het hart met je te sterven
een echte "dieheart" dan!…
Dood, maar niet door schuld
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 211 Wanneer je in Amsterdam een ruzie probeert te sussen
bekoop je dat met je eigen leven.
Wanneer je tussenbeide probeert te komen,
ben jíj als slachtoffer eerst degeen die
eerst naar de vlakte wordt geslagen.
Moet vervolgens worden gereanimeerd, ligt in coma
en na een lange lange nacht is de strijd verloren.
Dus wanneer je in Amsterdam ruziezoekers…
Eigen leed-altijd eerst
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 232 Als een mokerslag komt het bericht:
weer iemand aan een hartstilstand gezwicht.
eigen leed eerst.
Als een bominslag het bericht:
George Michael ook waarschijnlijk, aan:
een hartprobleem gezwicht.
eigen leed eerst.
Van de eerste, zul je nooit iets vernemen
maar ben je bekend, haal je alle nieuwsitems.
alleen ik vind: eigen leed eerst, het…
Hand in hand
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 537 Ik zit op mijn balkonnetje
En geniet er van het zonnetje.
Op de straat aan de overkant
Lopen twee mensen, hand in hand.
Het vertedert mij als ik er naar kijk;
Ik denk wat zijn die twee toch rijk!
Ze zijn al oud en schuifelen voorbij,
Nog samen, zij aan zij.
Wie weet al jaren bij elkaar.
Ook al was het soms wel zwaar.
Maar geluk had de overhand…