Maangodin

omdat een droom het hoofdkussen opschudt
wat verlangen tussen de lakens schuift
en mijmeringen zachtaardig zijn
haast ze zich naar boven

geen rolluik die de kamer donker maakt
alleen een wellustige maan
die stralen schijnend naar haar lichaam hunkert

ze ademt zwoele woorden uit
ontdoet zich van het laatste weefsel
ze denkt aan zweven
zichzelf verliezen
verdrinken in een zee van tederheid

ze sluit alvast haar ogen
misschien wordt ze vannacht zijn maangodin

tederheid nacht maan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 198